Pagina:Rosati, Pietro – Carmina, 1887.djvu/88

E Wikisource
Haec pagina emendata est
84

FICEDULAE

Salmaci, vel iaculum vel pictas sume pharetras
Et tua cum duris venatibus otia misce.

Mollior aura graves aspirans temperat aestus,
Quique altus iacuit madefactus ab imbre resedit
Pulvis odoro; arbos pomis onerata laborat
Puniccis: vulgo haec aurum haec imitata pyropum
Plurima pampineis dependet vitibus uva.
Annua cura, novem pariens fastidia menses,
Vosque catenati pessum modo abite, labores:
Otia quaerentem me raptat aperta per arva
Autumnus, mellita ferens qua gaudia pinguis
Hac peritura manu pascit ficeta volucris. 10
Excutior somno: facilis dat phosphorus atra
Sub nocte attritus medicato e stipite flammam;
Quae venatoris viridi dum inducor amictu,
Apto dum pandum capiti de more galerum,
Apparat arabiae ferventia pocula glandis
Queis nil ieiunam potius descendit in alvum.
Eque cavo scapulas instructus arundine ferro,
Sulphure fulmineo gravidam plumboque pharetram
Accipio: fumat folium stans tortile labris.
Iamque flagro crepitante volans rapit esseda mannus. 20