III. ii T. MACCI PLAVTI
ut mihi cauerem a Pseudolo seruo suo ne fidem ei haberem. nam eum circum ire in hunc diem, iio ut me, si posset, muliere interuorteret ; 900
eum pr6misisse fortiter dixit sibi sese abducturum a me doUs Phoenicium. nunc ibo intro atque edicam familiaribus profecto ne quis quicquam credat Pseudolo. —
��ACTVS IV
IV. i PSEVDOLVS SlMIA
Ps. Si umquam quemquam di inmortales uoluere esse 905
auxiHo adiutum, tum me et Calidorum seruatum uolunt esse et lenonem
exstinctum, quom te adiutorem genuerunt mihi tam doctum hominem
atque astutum. sed ubi ilHc est ? sumne ego homo insipiens, qui haec
mecum egomet loquar solus? 5 dedit uerba mihi hercle, ut opinor :
malu' cum malo stulte caui. 909»
tum pol ego interii, homo si ille abiit, neque hoc opu' quod 910
uolui hodie ecficiam. sed eccum uideo uerbeream statuam : ut it, ut magnufice
infert sese ! ehem, te hercle ego circumspectabam, nimi' metuebam male
ne abiisses. 10 SiMiA. fuit meum ofticium ut facerem, fateor.
899 ne] neu P iretP 901 firmiter P 905 u. quicquam yi
dii mortales P uoluerunt A 906 serutum (-uum P^^) P
908 qui] quid (^QuJd B) P loquor Camerarins fort. recte. nam
\oquar suspectitm {A it. l.) 909 w/ opino 910 uolui Boflte :
■ uoluit A : uoluit [ego] P {seq. ho- ; iv. 3) gri ut it] uti P
�� �