Migne Patrologia Latina Tomus 89
Antiquae consuetudines ordinis S. Benedicti
(1261B)Patres coenobiorum studiose sanctam regulam observare cum summa cura decertant, ut fratribus suis necessaria alimentorum et indumentorum secundum statuta sanctae regulae praebeant: ut omnem eis mundanae curae occasionem tollant, et peculiaris alicujus atque, murmurationis mortiferum virus excludant, suaeque professioni idoneos reddant. Nam eleemosynarum largitionem, seu quamlibet oblationem, sive possessionum suarum reditus maxime in hoc expendunt, ut fratribus suis necessaria, non superflua praebeant, quatenus ab eis liberius sancti propositi observationem requirere valeant: curasque et sollicitudines rerum terrenarum postponunt, et secundum praecepta regulae lucrandis animabus studiose invigilant.
1. (1261C)In oratorio summum silentium, summam psallendi reverentiam, temperamentum elevatius canendi, et ordinatissimum modum in choro standi; in omnibus agendis temperatam modulationem, ablata in omnibus festinatione confusa, ac celerrimum ad omnia signa conventum.
2. In sacrario magnum silentium, et nitidissimam administrationem, et vestimentorum sacerdotalium honestam et ordinatam valde distributionem, et signorum valde distinctum sonum.
3. In hospitali hospitum monachorum honestissimam susceptionem, segregata domo susceptionis aliorum hospitum.
4. In refectorio summum silentium, et ordinatissimam atque mundissimam cibi et potus administrationem, (1261D)atque secundum regulam aequalem in omnibus pro necessitate distributionem, in omnibus providentes, ne modum regulae usquam excedant.
5. In claustris hora lectionis summum silentium, et summum studium lectionis ab omnibus haberi: (1262B)semper tamen in illorum habitationibus silentium et humilitas studiose observatur.
6. In dormitorio ordinatissimam lectorum positionem, et aequam ac similem stramentorum divisionem: ubi nihil pictum vel variatum atque lineum vidimus, sed neque in dormitorio hospitum.
7. Omnigenam jurationem inter eos nec audiri, nec praesumi a quoquam: et nocturnum silentium semper ab eis custodiri, sive intus, sive foris sint, quousque in capitulo versum dicant. Ordinem regularem apud eos qui in arce regulari pollent, istum meminimus.
1. In primis ut a vespertinis usque in capitulum, quod fit post Primam, summum silentium teneatur: et post matutinas horas non redeatur ad lectulos, (1262C)nisi quando plenarium officium celebratur: vel contingat ante horam surrexisse, excepto infirmis vel prae lassitudine non valentibus, quorum imbecillitas a priore consideranda est.
2. Post lectionem autem capituli exeundum est ad opus quod praecipitur a priore cum summa cautela in Psalmorum modulatione vel spiritualium rerum conlocutionibus, ne verba otiosa subripiant, ut juxta regularem auctoritatem usque ad interrogationem non loquantur. Ista interrogatio a sapientibus consideranda est, ut paucis comprehendant.
3. Post opus, et Tertiam, et Missam, pleniter conveniatur ad lectionem in locum deputatum ab omnibus, excepto his qui in variis officiis deputantur: sed de his qui possunt occurrant, quorum conscientia (1262D)sibi testis est, utrum possint, custodito summo silentio in intentione lectionis, nisi jubeat prior alicui doctiori, minus doctis fratribus vel doctrina indigentibus lectionem tradere, de cujus moribus securus sit.(1263A)
4.His ita compositis, frater qui signis horarum praeest, accedat ad coquinam ad videndum, si jam parata sunt quae parantur fratrum usui necessaria. His paratis moveat signum prolixius, dum fratres omnes in ecclesiam concurrere possint. His in unum positis, signum secundum pulset brevius. Finito officio, stet abbas vel secundus ab illo, si ipse non adest cum fratribus; et senior decanus accedat propere ad signum refectorii pulsandum, quo audito, abbas praecedat, sic sequantur reliqui fratres honestissime, ut nullius vox vel mussitatio ibi audiatur.
5. Post cibum autem citius redeunt ad stratus suos, maxime juvenes vel negligentes, quorum mores notantur. Si qui sunt de quibus bene praesumitur et volunt, liceat illis aliquantulum, sed tamen breviter, (1263B)vacare orationi in ecclesia. In claustro autem vel prohibito loco nullus inveniatur, ne forte (quod absit) aliquis fabulis vacet vel otio. Sed nec hoc praedicti Patres saltim concedunt.
6. Item signo Nonae priore pulsato prolixius, sustineatur a secundo eo modo, sicut superius; et caetera omnia quae superius diximus de hora Sexta, compleantur. Sunt qui versum volunt dicere post potum Nonae, sicut prius in capitulo, ad solvendum silentium, quod caute custodiunt usque ad illam horam. Sed videat abbas utrum hoc observare voluerit. Post Nonam autem, sicut jam praefati sumus, in opere custodiantur omnia.
7. Vidimus etiam de adolescentioribus fratribus maximam curam haberi, et ad hanc curam deputatos (1263C)duos, quorum probatissima vita habebatur in monasterio; nec declinari adolescentes ab eorum aspectu, sive in die, sive in nocte, unquam ausos fore.
8. Circatores etiam duos, qui omnibus horis, dum fratres vigilabant, circuibant monasterium, ne quis frater deesset proprio loco: si autem defuisset, statim in tabulis notabatur, et in conventu fratrum aspectui abbatis praesentabatur, et juxta propriam (1264A)temeritatem regulari disciplina corripiebatur. Sed et multa alia, quae brevitas hujus schedulae coercet, et ore colloquentis edocentur melius ab his Patribus custodiri.
9. De modis autem poenitentiae cautissime decernunt, quos modos esse septem dicunt regulares. Primus, admonitio semel et iterum atque tertio. Secundus, correptio publica coram omnibus, absque excommunicatione. Tertius, excommunicatio pro levioribus culpis. Quartus, excommunicatio pro gravioribus culpis. Quintus, verberum vindicta vel corporis castigatio. Sextus, oratio communis ab omnibus. Septimus, expulsio de Monasterio, si rite recordor. Inveniuntur tamen et alii modi poenitentiae in regulari disciplina, sed hi excellentiores.(1264B)
10.Vidimus etiam et aliud observabile, si quis ad perfectionem taciturnitatis venire desideret, quod nullus fratrum in quolibet loco loqui aliquid praesumebat, praeter duo ad haec deputata. In ecclesia nullus praeter officium divinum et verba orationis: si aliquid cuilibet loqui necessitas erat, tacto vestimento abbatis vel cujuslibet fratris annuit ad illa loca: expositisque paucissimis verbis vel rationabilibus, statim abscesserunt, timentes ne propter necessaria verba, in nociva et inutilia inciderent.
11. Praedicti circatores hoc observabant; si aliquem ridentem vel aliquid susurrantem conspexerant, statim tabulis notabatur, et benignissime corripiebatur tempore opportuno.(1264C)
12. Inter se namque tanta charitate ardebant, ut si cuilibet contigisset, propter communem utilitatem longius abesse, quod tanta dilectione desiderabatur ab omnibus, ut nulla mater amplius unicum filium desiderare potuisset, usque dum rediret. Reddito propriis, statim super collum ejus in osculum ruebant fraterno affectu, implentes illud quod Dominus dicit in Evangelio: Tunc vere discipuli mei eritis, si dilectionem habueritis ad invicem.