Descriptio Regni Iaponiae/7.
De regiminis forma.
Sicut olim Dayri, ita hodie Caesares Iaponiae absolutam obtinet regnandi & quidvis agendi potestatem. Omnes incolae tam Reges & magnates, quàm infimae fortis in eo unicè elaborant, ut Caesari omnia officiorum & servitiorum genera praestent. Regum & Dynastarum filii qui parentibus in dignitate & imperio successores debent, in aula Caesaris educantur, ita ut & obsides sint, & à pueritia sub adspectu Caesaris versantes assuescant Caesaream Maiestatem venerari.
Ex Consiliariis Caesaris quilibet peculiaria obtinet munera & proprios titulos, exceptis quatuor, quorum summa est post Caesarem autoritas.
Hi ab omnibus regni proceribus honorantur & coluntur: singulis diebus in aula conveniunt, de oblatis causis deliberant, ad Imperatorem referunt, huiusque sententiam promulgant. Nulla ipsis restringendi arbitrium Caesaris licentia nec impuniti abirent vel extra periculum exilii & deportationis ab officio forent, si post acceptum semel responsum de eadem causa denuo ipsius sententiam peterent. Eliguntur Consiliarii à Caesare ex Nobilium numero, qui in aula ipsius educati praecipuorum ministeriorum muneribus defuncti fuerunt, suamque diligentiam & probitatem probârint. Itaque cauti valdè & attenti sunt in alloquendo Domino, ad vultum illius, antequam verba faciunt, respicientes, nec nisi benè prius apud se consideratis & animo expensis, quae ad quaelibet interrogata respondenda sint, id aggrediuntur, sedulóque cavent, ne gratiâ & benevolentia illius excidant: imò si vel iniquè pronunciaverit Cęsar, ea tamen approbant, & sua sententia confirmant. Tempus opportunum alloquendi captare eos oportet, & si vel maximi res esset momenti, intempestivè tamen illud non ausint proponere. Reditus Consiliariorum annui, primorum quidem sunt vicies florenorum, mediorum decies, reliquorum ter, bis, semel, sive viginti, decem, tres &c. auri tonnae Flandricae, ut iam vulgus loquitur.
Ad praecavendas omnes seditiones & rebelliones, atque ad subditorum inprimis Magnatum animos & affectus erga se cognoscendos, saepius mittit Imperator in diversas provincias clanculum quosdam suorum ministrorum, quos sibi maximè fidos esse ratur. Hi diligenter expiscantur, quid de Domino in singulis regionibus sentiant & loquantur incolae, & an quidam contra cum conspirent inter se.
Verùm alio callidiori & longè certiori ad hoc hoc utitur artificio. Singulis nimirum Regibus & Dynastis potentioribus adiungit Consiliarium sive Cancellarium cum splendido praetextu & literis in hanc sententiam ad eos scriptis: Fideles & chari, scio, magnum esse subditorum vestrorum numerum & ideo gravia vobis incumbere regiminis onera. Eam ob causam, cum vestri curam agam, virum quendam prudentem simul & fidum, qui in aula mea educatus esset, vobis adiungendum censui. Illius itaque opera utamini, & grata sit vobis haec mea pro vobis sollicitudo & cura.
Haec non sine magna cum gratiarum actione, caeremoniis, donariis, & honoribus peraguntur. Viri illi, quos Caesar in haec munera mittit, ex eorum numero deliguntur, qui à pueritia in ministeriis trium Cubiculorum aulae versati sunt, & quorum fidem, ingeniique acumen Caeser expertus est. A quibus insuper, antequam eos ableget, iuramentum exigit & syngrapham sanguine uniuscuiusque exaratam, quod omnia ad regni statum utcunque spectantia, quae viderint, audierint vel senserint apud Dynastam, ad Caesarem sint perscripturi. Nec licet Dynastis quicquam inscio hoc Cancellario agere, sed in omni rerum suarum administratione huius ministerio & consilio uti debent. Faxiba autem, qui ante Tayckonem regnavit, consueverat frequenter Regibus & Dynastis mutatis alios surrogare, ut hi imbecillitatem suam & precariam possessionem regnorum agnoscentes ipsi maiorem praestarent & observantiam & fidelitatem, quandoquidem ex arbitrio illius omnia dependerent, & regnis exuti annitebantur illi insignem suam probare industriam & reverentiam, ut novas Dynastias consequerentur ab illo, quod crebrò factitabat non aliter ac si Praefecti modò essent.
Praeterea non contentus sacramento fidelitatis, omnes Dynastas iussit singulis annis sibi ferre insignia donaria, ut etiam hac ratione illorum vires debilitaret. Insuper maiori astu ad hoc opus esse existimans, omni tempore magnum hominum numerum, usque ad centies mille, adhibebat ad exstruendas urbes, arces, palatia, castella, templa, eaque omnia sumtibus subditorum perficiebantur, & magnâ ferri copiâ consumebatur, ut hoc praetextu arma subditis demeret & à novarum rerum molitionibus arceret. Etenim cum Dairus legitimus Regni Dominus adhuc superstes sit, fieri aliter nequit, quin Caesares illi habeantur iniusti usurpatores Maiestatis, ut valde mirer, tantam esse Dairi apud illos reverentiam, ut illum necare non ausint.
In provinciis, quae Caesaris imperio immediatè subiectae sunt, constituti sunt ab illo Praefecti & Magistratus, qui ipsius nomine regimini praesunt.
Notatu verò digna est singularis in hoc regno urbium pagorumque structura, & inde dependens Gubernatio. Dividuntur enim omnes in plateas, quarum singulis peculiare est nomen & longitudo sexaginta perticarum, quas sekiens vocant, & una earum tres ulnas facit Hollandicas. Unaquaeque platea ab utraque extremitate portas habet, quae de nocte excubiis laternisque appositis clauduntur, quemadmodum etiam aliâ quadam necessitate & periculo id postulante; ita ut eo tempore ex una in alteram introitus haud pateat, & tumultus petulantesque clamores omnino coërceantur. Duo in singulis plateis sunt Consules & unus primarius Praefectus, quibus incumbit causas & lites civium cognoscere, & de omnibus quae inibi fiunt, rationem reddere: quinae verò quaeque domus unum habent Praefectum, qui primarium praefectum tenetur edocere de omnibus quae in istis quinque aedibus geruntur, & ad illum patresfamilias, quae in vicinis aedibus viderint, deferre debent. Si quid criminis admissum fuerit, nec tamen delatum ad primarium praefectum, re compertâ, in singulos quinque patresfamilias animadvertitur. Primarius ille plateae praefectus ad Praetorem totius civitatis refert, qui de illis, si levioris sint momenti, statuendi potestatem habet, si verò maioris, ad Gubernatorem, qui nomine Caesaris vel Dynastae praeest civitati, causam ablegat. Nullae enim civitates, multò minùs pagi, iudiciorum obtinet potestatem, quandoquidem omnes vel Caesaris vel Dynastarum sunt peculium. Ita quidem Caronius. In epistolis tamen Indicis pag. 86, Vilela refert de urbe Sacaio, quod suis legibus ac moribus more Veneto gubernetur. Nulla autem inter Caronium & Vilelam pugna est, quia de diversis temporibus loquuntur. Nam Vilela centum annis ante Caronium inibi vixit. Praefectorum illorum, de quibus dixi, officium quoque est, annotare singulis annis natorum, demortuorum & viventium numerum, eumque Caesari indicare, nempe praefectus quinque aedium ad primarium praefectum plateae de suis quinque aedibus refert: hic primarius ad totius civitatis vel pagi Praetorem, hic ad Gubernatorem, qui denique ad duos Caesaris consiliarios, quibus ea cura demandata est: atque hac ratione nunquam latet Caesarem quot subditis in singulis provinciis habeat. Hoc autem in nostris regionibus Christiani principes & Magistratus faciliori opera per Baptismi Sacramentum, funerumque caeremonias cognoscere possunt.