Elegiae (Propertius)/Liber I/20

Hoc pro continuo te, Galle, monemus amore,
quod tibi ne vacuo defluat ex animo:
saepe imprudenti fortuna occurrit amanti:
crudelis Minyis sic erat Ascanius.
est tibi non infra specie, non nomine dispar, 5
Theiodamanteo proximus ardor Hylae:
huic tu, sive leges Umbrae rate flumina silvae,
sive Aniena tuos tinxerit unda pedes,
sive Gigantei spatiabere litoris ora,
sive ubicumque vago fluminis hospitio, 10
Nympharum semper cupidas defende rapinas
(non minor Ausoniis est amor Adryasin);
ne tibi sit duros montes et frigida saxa,
Galle, neque expertos semper adire lacus.
quae miser ignotis error perpessus in oris 15
Herculis indomito fleverat Ascanio.
namque ferunt olim Pagasae navalibus Argo
egressam longe Phasidos isse viam,
et iam praeteritis labentem Athamantidos undis
Mysorum scopulis applicuisse ratem. 20
hic manus heroum, placidis ut constitit oris,
mollia composita litora fronde tegit.
at comes invicti iuvenis processerat ultra
raram sepositi quaerere fontis aquam.
hunc duo sectati fratres, Aquilonia proles 25
(nunc superat Zetes, nunc superat Calais),
oscula suspensis instabant carpere plantis,
oscula et alterna ferre supina fuga.
ille sed extrema pendentes ludit in ala
et volucris ramo summovet insidias. 30
iam Pandioniae cessit genus Orithyiae:
ah dolor! ibat Hylas, ibat Hamadryasin.
hic erat Arganthi Pege sub vertice montis,
grata domus Nymphis umida Thyniasin,
quam supra nulli pendebant debita curae 35
roscida desertis poma sub arboribus,
et circum irriguo surgebant lilia prato
candida purpureis mixta papaveribus.
quae modo decerpens tenero pueriliter ungui
proposito florem praetulit officio, 40
et modo formosis incumbens nescius undis
errorem blandis tardat imaginibus.
tandem haurire parat demissis flumina palmis
innixus dextro plena trahens umero.
cuius ut accensae Dryades candore puellae 45
miratae solitos destituere choros
prolapsum et leviter facili traxere liquore,
tum sonitum rapto corpore fecit Hylas.
cui procul Alcides ter 'Hyla!' respondet: at illi
nomen ab extremis montibus aura refert. 50
his, o Galle, tuos monitus servabis amores,
formosum ni vis perdere rursus Hylan.