Fragmentum I
[recensere]Aufugit mi animus; credo, ut solet, ad Theotimum devenit. Sic est, perfugium illud habet. Quid, si non interdixem, ne illunc fugitivum mitteret ad se intro, sed magis eiceret? Ibimus quaesitum. Verum, ne ipsi teneamur formido. Quid ago? Da, Venus, consilium.
Fragmentum II
[recensere]Constiteram exorientem Auroram forte salutans,
cum subito a laeva Roscius exoritur. Pace mihi liceat, caelestes, dicere vestra: mortalis visus pulchrior esse deo.