Migne Patrologia Latina Tomus 72
FloRom.Episto88 72 Florianus Romanii Parisiis J. P. Migne 1849 early modern edition, no apparatus this file was encoded in TEI xml for the University of Zurich's Corpus Corporum project (www.mlat.uzh.ch) by Ph. Roelli in 2013 Classical Latin orthography latin
Epistola
Domino suo Nicetio papae, Florianus ex monasterio Romano [ Al., Remano].
Benedicitur una Trinitas, Deus noster, qui vos pontificalibus meritis pontificali locavit in vertice, ut non beatitatem dignitas, sed beatitudo praecederet dignitatem. Nec immerito: cum ab ineunte pueritia dominicis militaveris in castris, ut illuc tutius et validius diseretis, quibus jaculis intelligibilis ille prosternitur Amalech, scilicet quando et ipse victor es nomine. Sic enim estis Deo praesule in statutis coenobialibus eruditi, ut per mare saeculi sine saecularibus fluctibus inoffenso vestigio transiretis, et triumphalem hymnum cum Moyse merito concinentes: Cantemus Domino, gloriose enim honorificatus est; equum et ascensorem projecit in mare. Sic individuus comes Eliae, ut nequaquam deserens altiora, quo humilitate conscenderas, unde cum apostolis in montem glorificatum aspiceres Dominum Salvatorem. Quia igitur tantae sanctimoniae vestrae praerogativae suffultat, quaeso ut pro me, qui impetrastis, oretis. Quoniam Deus praescius futurorum, qui fecit quae ventura sunt, sciens me sanctorum solatio indigere vivorum, ut bonus Dominus praeparavit auxilia.
Vide ergo quantis adjutoribus uteris, cum pro me coeperis obsecrare sanctae memoriae dominum Ennodium pontificem Ticinensis Ecclesiae, qui generosi sanguinis nobilitatem humilitate praevexit ad gloriam, ut in coelestis patriae senatu fieret et ibi senator, cujus incomparabilem doctrinae facundiam non solum testatur Occidens, sed et Oriens instructa miratur. Nestorii fulmen, Eutychis exstinctor, gloriosam dominam meam inviolabilemque Mariam Christotocon et Theotocon, apostolica auctoritate perdocuit. Ipse ergo meus est pater ex lavacro, quem credo apud aeternum Patrem per Filium intervenire pro filio. Sed et coronae vestrae socium beatae memoriae dominum Caesarium Arelatensem episcopum, qui vixit inter barbaros pius, inter bella pacatus, pater orphanorum, pastor egentium, qui tanti census effusione nil perdidit, catholice regulam disciplinae dictis factisque demonstrans. Ipse igitur mihi Latinis elementis imposuit alphabetum, sed et hunc pro famulo discipuloque suo impetrare confido. Addo tertium, imparem quidem dignitate, sed meritis coaequalem sanctae memoriae Theodatum abbatem meum, et archimandritam, saeculi hujus inimicum, cui crucifixus est mundus, templum vere dignissimum Trinitatis, plenum reverentiae Christianitatis, ex placida bonitate mitissimum, jejuniis castigatum, orationibus refectum, puritate mundissimum, qui mihi sacras exposuit Scripturas, et flores tenerae lanuginis ipse suscepit; qui pro filio et discipulo, successoreque suo, licet indigno, non ambigo quod laus [ Forte, laetus] exoret. Vincunt ergo, Domine mi, tanti justi orationem peccatorum. Igitur quia conversatio vestra in coelis est, sicut dicit Apostolus: Vestra autem conversatio in coelis est, orate cum his, et rogate illum meum sacratissimum confessorem Ambrosium, quatenus me ut peculiarem famulum tueatur, ut proprium civem foveat, ut familiarem alumnum eruat: qui apud Dominum Jesum quod oraverit exorabit. Quocirca salutationis obsequium famulanter insinuans, precor ut pro beatissimo viro, domino meo Datio episcopo fratre vestro, semper oretis. Aequum est enim ut pro eo, quem monasterii septa sacrarunt successorem, etiam confessorum successor egregius beatorum, exorare non desinas. Et hoc si dignum ducitis, supplicamus ut Beatitudinis vestrae sospitati parvitatem nostram faciatis, sicut petimus, successorem [ Forte, certiorem].