Migne Patrologia Latina Tomus 108
Epistola (Hunbertus episcopus), J. P. Migne 108.1108C
Epistola
108.1107B| Illustri viro meritoque insigni ac praestantissimo Patri, RABANO MAURO, HUNBERTUS, licet indignus, infula tamen sacerdotali praeditus, immarcescibilem aeternae sospitatis in Christo Jesu salutem.
Legi litteras tuas, dulcissime frater, quas sancto bonaeque memoriae viro, Haistulfo archiepiscopo, scripsisti in fronte libri quem sudore proprio prudentissimoque ingenio composuisti, ad praedicandum in anni circulo populum Christianum: qui suaviter disputat de observantia Dominici diei et de festivitatibus sanctorum, ac fide, spe et charitate, nec non de caeteris virtutum speciebus. Praeterea legi et alios tres libros quos ad eumdem venerabilem virum fecisti, quos placuit de Institutione clericorum nominari, quorum primus de ecclesiasticis ordinibus et 108.1107C| quatuor charismatibus divinis narrat. Secundus continet de Officio canonicarum horarum, et de festivitatibus variis, de jejuniis et orationibus. Tertius non ignobiliter instruit qualiter discenda atque disserenda Scriptura divinae legis, et quid utilitatis conferat ecclesiasticis doctoribus philosophia humana. Quibus perlectis, in quantum nostri ingenioli fuit capacitas, intellexi, illos de omnibus quae necessaria sunt sanctae Dei Ecclesiae laudabili magnitudine et brevitate esse complexos. Certe in veritate dico vobis quia dici non potest in quanta hilaritate mentis gratulatus gratias egi Deo, qui tam utile vas istis in temporibus in sua sancta Ecclesia habere voluit, ex quo ille qui multum, et ille qui parvum potum quaerit, haurire ac bibere possit; et ex illo die, fateor, 108.1107D| multum desideravi vestrae familiaritatis particeps fieri, ut saltem aliquando longe lateque jam olim dispersa meruissem vestra accipere scripta; ac propterea paucas direxi ad te litterulas, fraterna admonens charitate ne mentis acumen otio inerti torpere seu obdormire permittas, sed sedulo quotidieque sacras scrutando Scripturas, fretus Patrum auctoritate praecedentium, vigil atque indefessus utilisque in domo Domini semper existas; scriptum namque legimus: 108.1108B| Non potest civitas occultari supra montem posita; item alio in loco: Nemo accendit lucernam, et ponit eam sub modio, sed magis super candelabrum, ut luceat omnibus qui in domo sunt. Auditum enim habeo, super Eptaticum vos fecisse sermonem, ac super Evangelium Matthaei Evangelia, nec non et super Regum, superna adjuvante gratia, pariterque veterum innitente auctoritate, multa utiliter scribendo dictasse: quapropter, causa familiaritatis, vestram obsecro fraternitatem ut mihi scribere mihique tua dirigere studeas opuscula, quae ex veterum ecclesiasticorum sententiis, quasi flores ex diversis pratis electi, domum Domini ornant et quemcunque se amantem decorant; denique, quia postulata mihi credo quod concedas, mitto membranas in quibus, 108.1108C| opto, eos primum suscipiam libros quos super Eptaticum vestrum composuit ingenium. Non tamen propterea ista posco quasi desint nobis istius operis scriptores: habemus namque Origenem, Victorinum, Ambrosium, Hieronymum, Cassianum, Isidorum, Augustinum, Fulgentium, atque pontificem insignem, eloquentissimum Gregorium et caeteros Patres, quorum nomina non necesse tibi credimus enumerari. Qui in tantum tuae sunt industriae cogniti, ut veraciter illorum linguam vestrum dicere possim sermonem, cum quod illi mira pulchritudine ac nimia longitudine sermonis proferebant, tu eorum vestigia sagaciter prudenterque sequendo, commatico mellifluoque comprehendis sermone: brevi enim expositione succincta, ut ait Isidorus doctor egregius, non 108.1108D| faciunt de prolixitate fastidium; prolixa ergo et occulta taedet oratio, brevis et aperta delectat. Ideo vestram deprecor solertiam ut perlectis istius epistolae litterulis, et si vestra voluntas ita oportere judicaverit, jubeatis illam, ob vestrae [nostrae] invicem dilectionis et societatis indicium, in fronte libelli ponere quem mihi rogavi a vobis rescribere, ut poscentis et praestantis pariter affectus pareat et effectus. Intercedentem pro nobis vestram beatitudinem 108.1109A| Deus Dei Filius, qui bonorum actor est omnium, perpetuo conservet incolumem. Reliquias, dilectissime, quas flagitasti, per portitorem horum apicum transmisi; de reliquo scias me ex intimo mentis affectu promptum semperque paratum in omnibus quae vestra praecipere decreverit voluntas; fraternitatem 108.1110A| tuam bene valere, dulcis amice, semper opto memorem nostri
Salve, sancte Pater, meritoque beatus in orbe,
Tu decus es nostrum, sancte Pater, merito.
Sit tibi certa Deus, tibi cassida Christus Iesus,
Qui te conservet semper ubique. Vale.