Migne Patrologia Latina Tomus 66
Epistolae
Epistolae (Silverius papa), J. P. Migne 66.0088A
EPISTOLA PRIMA SILVERII PAPAE. AD VIGILIUM PSEUDOPAPAM. Vigilio ambitionem sedis apostolicae et simoniae crimen admissum exprobrat, eumque sententia anathematis condemnat . 66.0085A|
Silverius episcopus Vigilio.
Multis te transgressionibus irretitum sacerdotalis jamdudum novit generalitas: et quia, cruentis humano sanguine manibus decessoribus nostris pervicacia tua subripiens, leviticis praesumpseris excubare ministeriis, plerique noverunt fidelium. Nam quia contra jura canonica temporibus sanctae memoriae Bonifacii papae, ipso vivente, successor ejus designari conabaris, nisi tibi amplissimi senatus obviasset justitia, tunc providentia pastorali ac pontificali 66.0085B| auctoritate [tua a pontificali honore] tua exsecranda jam debuerant auspicia detruncari. Sed dum parvum vulnus in te [ante] neglectum est, insanabile accrevit apostema: quod nisi ferro alterius abscindatur, fomentorum sentire non potest [potes] medicinam: quippe qui nequissimi spiritus audacia ambitionis phrenesim concipiens, in illius apostolici medici, cui animas ligandi solvendique collata et concessa potestas est, versaris contumeliam, novumque scelus erroris in apostolicam sedem rursus niteris inducere, et in morem Simonis, cujus discipulum te ostendis operibus, data pecunia, meque repulso, qui, favente Domino, tribus jam jugiter emensis temporibus ei praesideo, tempora mea nitaris [niteris] invadere. Habeto ergo cum his qui 66.0085C| tibi consentiunt poenae damnationis [perpetuae] sententiam, sublatumque tibi nomen et munus ministerii sacerdotalis agnosce, sancti Spiritus judicio et apostolica a nobis auctoritate damnatus. Sic enim decet fidem sanctorum Patrum in Ecclesia servari catholica, ut quod habuit amittat, qui improbabili temeritate quod non accepit assumpserit.
Data octavo calendas Julii, principe Basilio. Caelius Silverius papa urbis Romae, huic decreto anathematis in Vigilio pervasore [Vigilium pervasorem] facto ad omnia statuta consensum praebens, subscripsi, pariter quatuor episcopi subscripserunt, id 66.0086A| est Terracinensis, Fundanus, Firmanus, et Minturnensis. Data ista chartula per Anastasium subdiaconum.
EPISTOLA AMATORIS, EPISCOPI AUGUSTODUNENSIS, AD SILVERIUM PAPAM. Ad levandam inopiam exsilii mittit pontifici munuscula, petens de statu exsulis certior fieri.
Beatissimo Silverio Amator episcopus.
A quibusdam, pater dilectissime, illis a partibus adventantibus audivimus vos a sede sancti Petri injuste pulsum, exsilio destinatum. Quod nimis grave ferentes, misimus parva munuscula, id est argenti libras triginta ad vestram vestrorumque sustentationem: quae petimus, ut ita grato animo suscipiatis, sicut grata mittuntur intentione. Precamur quoque 66.0086B| ut per vestram epistolam nobis remandare non dedignemini qualiter circa vos sit actum, vel modo agitur, ut certam rationem de vobis scire et fratribus valeam nuntiare. Quid enim putas de nobis fieri, pater summe, cum de summo pastore et vicario sancti Petri talia fiunt? Vos tamen nolite multum tristari, sed confortamini semper in Domino: quoniam potens est divinitas immensae tempestatis incerta bono serenitatis amovere. Ora pro nobis, beatissime papa.
EPISTOLA II SILVERII PAPAE NOMINE CONFICTA AD AMATOREM. Amatoris charitatem laudat: quae contra se acta sunt exponit. De falsis testibus contra episcopum non suscipiendis.
66.0086C| Dilectissimo atque amantissimo Amatori episcopo Silverius
O quam bona est charitas, quae absentia per imaginem, praesentia sibimetipsi exhibet per amorem. Divisa tangit [jungit], confusa ordinat, inaequalia sociat, imperfecta perficit. Quam recte praedicator egregius vinculum perfectionis vocat (Coloss. III); quia virtutes quidem caeterae pefectionem generant, sed tamen eas charitas ligat, ut ab amantis mente dissolvi jam nequeant. Hac itaque virtute, frater charissime, plenum te reperio, dum non solum de 66.0087A| me sciscitando et visitando curam habes, sed etiam bonis tuis me fulcire et sustentare non desinis. Quanta autem mala in me peracta sunt, nec enarrare, nec scribere tibi per omnia possum. Ante omnia vero patricia infesta mihi erat, eo quod non restituebam Anthimum dudum patriarcham Constantinopolitanum, quem sanctae memoriae Agapetus praedecessor meus suis meritis damnavit. Urgente quoque ejus jussione, exierunt quidam falsi testes, dicentes adversum me crimina, quorum nunquam particeps fui. Sed dum multi in eadem accusatione persisterent, timuit Belisarius patricius noster, et mandavit me ad se venire pacifice pro quibusdam ecclesiasticis dispositionibus in palatium Pincis, et ad primum et secundum velum retinuit omnem 66.0087B| clerum et populum qui mecum veniebat, et nullum permisit introire nisi me solum, et Vigilium diaconem meum. Me vero vi retento et ante praedictam patriciam deducto, miserunt in exsilium, in quo modo sustentor pane tribulationis, et aqua angustiae. Ego tamen propterea non dimisi, nec dimitto officium meum: sed cum episcopis, quos congregare potui, eos qui talia erga me egerunt, anathematizavi, et una cum illis apostolica et synodali auctoritate statui, nullum unquam taliter decipiendum, sicut deceptus sum; et si aliquis deinceps ullum unquam episcoporum ita deciperet, anathema maranatha fieret in conspectu Dei et sanctorum angelorum. Similiter sanctorum Patrum roborantes decreta statuimus (licet saepissime jam statutum fuerit) nec 66.0087C| falsos, nec inimicos suspectos accusatores vel testes unquam super episcopos suscipi, eisque nocere nullatenus 66.0088A| posse: quia falsam aut suspectam, aut odiosam vocem, aut funestam, potius interdici quam audiri sanctis Patribus placuit. Summopere, charissime, tales cavendi sunt, et avertendi atque rejiciendi, si nocentes apparuerint: quia non solum ecclesiasticae, sed etiam saeculi leges tales non suscipiunt, sed repellunt. Unde scriptum est: Os impiorum devorat iniquitatem (Prov. XIX). Et Dominus per prophetam loquitur, dicens: Cum sancto sanctus eris, et cum viro innocente innocenter ages. Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris (Psal. XVII). Et Apostolus inquit: Pervertunt mores bonos colloquia mala (I Cor. XV). Idcirco, ut jam praelibatum est, mali semper cavendi, et bonis atque benevolis est inhaerendum, ut periculum desidiae, quantum 66.0088B| possumus, devitemus, et ne pestis haec latius divulgetur, severitate qua possumus abscindamus: quoniam non temeritas intervenit praesumptionis, ubi est diligentia pietatis. Agat semper unusquisque vestrum hac informatione, apostolica fultus auctoritate, juxta vires suas, et fraterna dilectione, ac sancta religione mores proprios conservare, et in communi alterutrum adjuvare, et in charitate permanere, et Dei voluntati indesinenter studeat inhaerere, ut simul laudantes Dominum, indefessas illi gratias semper agamus. Vale in Christo, charissime semper, et praedicta prout melius poteris, Domino opem ferente, adimplere, et reliquos fratres apostolica auctoritate informare studeto. Data IX calendas Decembris, Justiniano quintum, et Belisario [Vuilisiario] 66.0088C| viris clarissimis consulibus.