Migne Patrologia Latina Tomus 87
Epistolae et diplomata (Sigebertus II Francorum), J. P. Migneù
I. EPISTOLAE.
EPISTOLA PRIMA. Ad sanctum desiderium Cadurcensem episcopum.
(0319B) (Vide supra, lib. II, Epist. ad sanctum Desiderium, hujusce tomi col. 260, epist. IX.)
EPISTOLA II. Ad eumdem sanctum Desiderium. (0320B) (Vide ibid., col. 264, epist. XVII.)
II. DIPLOMATA.(Ex Brequigny Diplom., Chart., Leg., t. II.)
DIPLOMA PRIMUM, Quo Sigebertus monasterium Casagonguidinense condit, et ibi Remaclum abbatem constituit ( ann. 644). (0319B) Sigibertus, rex Francorum, vir inlustris, (Grimoaldo majoridomus. Singulariter ac per cuncta feliciter ad mercedis nostrae augmentum) credimus pertinere, si larga munera summi Dei omnipotentis devota mente offerre non dubitetis, quia tunc regia potestas suum cultum corroborare videtur, quando (0319C)ex propria voluntate compendia servorum Dei destinare non dubitat. Ideoque sub devotione animae nostrae, cum consilio magnificorum apostolicorum Chuniberti (Memoriani), Godonis, vel inlustrium virorum Grimoaldi, Bobonis, Adalgisili, monasterium regulare in honore patroni [patronis] nostri Petri, Pauli, Johannis, vel ceterorum martyrum in terra nostra, silva Arduennense [Ardenense], in loco qui dicitur Casegonguidinus [Casecongidunus], quem Sesomires fluvius cingere videtur, et ex nostrae largitatis munere, juxta Patrum traditionem, coenobium volumus construere, et ibidem, Deo [Christo] auspice, Remaclum abbatem constituimus, qualiter (0320B)ibidem secundum ordinem et monita antiquorum Patrum conversari debeant, sic tamen, ut de ipso castro et ripa fluminis in directum leuvas tres de nostra silva Uriacense, cum ipsa venna dominica, quae dicitur Arnulfi [Dognulfi], cum Probardo, Babone [ Marten., de Babone], vel junioribus [minoribus] eorum, qui ibidem servire [deservire] videntur a die praesente, concessimus [concedimus] ad possidendum. Similiter de suo [desuper] ipso castro ex alia silva dominica tres leuvas, et in directum item (0320C)[iterum] tres alias leuvas, necnon et aliam venellam in fluvio [fluviolo] nuncupante Alisna, ubi illa petra quadrata est [ Marten., pro quadrata]. Haec omnia ad usus eorum servorum Dei (cum) emunitate [ Marten., ex unitate] nostra visi fuisse [fuimus] condonasse, ut habeant, possideant, suisque posteris spiritualibus derelinquant, ut potius eos [eis] delectet attentius pio Domino preces incessabiliter pro nobis [ haec duo verba desunt ap. Marten. ] fundere. Et, ut praeceptio firma atque inviolata permaneat, manus nostrae subscriptionibus subter eam roborari decrevimus [decrevimus roborari].
DIPLOMA II, Quo Sigibertus dona confert monasteriis Stabulensi et Malmundariensi ( ann. 651). (0321A)
Sigipertus, rex Francorum, vir inluster, Godegiselo [Modogisilo] comiti. Singulariter regni nostri compendiis et prolixa felicitate, Deo adjuvante, confitemur augmentare quicquid sacrosanctae Ecclesiae propriae deliberationis arbitrio serenitas nostra contulerit; quia tunc regalis potestas sui culminis fundamenta corroborat, quando larga humanitate condigna munera in honore Dei conferre non dubitat. Igitur sancta ac venerabilia monasteria, Stabulaus sive Malmundarium cognominata, ubi vir venerabilis Remaclus, episcopus et abba, Christo auspice, (0321B)praeesse videtur: quae vir inluster Grimoaldus majordomus, in honorem sanctae Dei genitricis Mariae, sanctorumque apostolorum Petri et Pauli, sanctique Joannis Baptistae, vel sancti Martini, seu ceterorum, suo opere, in vasta eremi [ Boll., in vasta solitudine] Arduennensis construxit, quemadmodum nos loca ipsa ad ipsa monasteria aedificanda pro nostra praeceptione ex foresta nostra concessimus: quae, licet gratia Christi sint ditata praefata monasteria, mundanae tamen substantiae cernuntur parumper habere. Ideo divina inspiratione commoniti, decrevimus aliquantulum de fisco nostro ad ipsa monasteria conspicere et consolari. Telonium igitur quod ad portum Vetraria, super fluvios Taunuco Ittaque, et portum illum qui dicitur Sellis, immoque et (0321C)Vagatio [ Boll., Vogatium] super fluvium Ligeris, quod judices vel agentes nostri ad portus ipsos tam quod navalis evectio conferebat, aut [ Boll., quam] undique negotiantum commercia in theloneo aut quolibet ripatico ex ipsis portubus superius nominatis in fisco nostro solebant recipere, pariter et homines (0322A)qui in ipsis portubus commanent, vel ipsos portus custodiunt, aut ibi aspicere videntur, pro stabilitate regni nostri, ad monasteria superius nominata, vel monachis ibidem consistentibus, nostri muneris largitate concedimus. Quapropter praesenti ex hac jussimus promulgari praeceptione, ut neque vos, neque juniores aut successores vestri, aut quislibet quae ad partem monasteriorum ex hoc pertinet, nunquam [ex hoc penitus] praesumatis existere contrarii; sed magis theloneos ipsos de portubus superius nominatis, quandocumque exinde fiscus noster poterat sperare, in luminaribus, jam dictis basilicis vel stipendiis monachorum qui ibidem cursum regulariter quotidianis horis implent, annuimus possidendos, ut omni tempore proficiant in augmento [cernuntur (0322B)implere omni tempore proficiat in augmentis]. Et si forte aliqui portus ipsos praenominatos pro terris ipsorum propriis transtulerint, quo facilius ipsum theloneum quemadmodum ad fiscum nostrum debuerat provenire [ Boll., pervenire], subtraxerint, jubemus ut navigia ad portus ipsos, ubi per tempora praecedentium regum parentum nostrorum ire consuetudinem habuerant, discurrant; et alibi theloneus neque a vobis, neque a junioribus seu successoribus vestris exigatur. Quod fiat, ut, si ante superiores annos, dummodo sub tenera adhuc videbamur aetate subsistere, aliquis quodlibet ex hujus cessione instrumenti [ Boll., hujus cessionis instrumentis] accepit, nullus mancipetur effectus, sed vacuum et inane permaneat, dum et aliter compluribus fidelibus nostris (0322C)noscitur esse conventum, ut dum, auxiliante Domino, in regnum ad legitimam pervenimus aetatem, cessiones illius, quae ex originario fisco nostro aliquid serenitas nostra concesserat, deinceps inantea, hoc est, anno [ Boll., de anno] XIV regni nostri debeant in Dei nomine stabiles esse. Hanc quoque (0323A)auctoritatem, ut in omnibus valitura, in nostris et futuris temporibus valitura intacta valeat durare [intacta vel intemerata valeat pleniter], manus nostrae subscriptionibus [subter ea] roboravimus.
DIPLOMA III, Quo Sigibertus cellas sancti Hilarii et sancti Eucharii, ecclesiae Trevirensi sancti Petri violunter allatas, restituit ( ann. 653). In nomine Domini, Amen. Sigisbertus divina favente gratia, Francorum rex. Quoniam adoptionem filiorum Dei praestolamur, ad quam per pacem attingitur, teneamus panem invicem, et in omnes. Beati enim pacifici, quoniam filii Dei vocabuntur. Ubi enim altercationis invicem dispendium incurrit, ibi pacis residet dissidium quae Ecclesiarum gratiosam (0323B)fovet et incrementat quietem. Igitur noverit omnium fidelium nostrorum praesentium et futurorum notitia, qualiter de cellis beatorum Hilarii, quae modo cella sancti Maximini dicitur, ac beati Eucharii, quae nunc vocatur cella sancti Matthiae, in praedio sancti Petri Trevericae urbis aedificata, quas dominus genitor noster Dagobertus, Christianissimus rex, predecessorum suorum mores sequens, ad ecclesiam sancti Petri Trevericae urbis regiae potestatis jure tradiderat, ac perpetua stabilitate firmaverat, Modoaldus, ejusdem Ecclesiae venerabilis archiepiscopus, in generali palatio nostro querelosis se precibus proclamavit, plangens eas abs malis grassatoribus, quorum dux quidam nomine Hattus est, contra libitum suum, suorumque fidelium usurpatas, ac de supradicta ecclesia (0323C)violenter abstractas. At nos per omnia omnem praefati Hatti, ac suorum per ordinem recolentes fallaciam, jam calliditatibus detectis, querimoniam illius veram esse agnovimus. (Perpendentes ergo et verentes ne forte, quod absit, de eleemosyna genitoris (0324A)nostri ac praedecessorum nostrorum regum, detrimentum animae nostrae faceremus, pro conservanda eorum pietatis munificentia, ipsas cellas, cum consilio et judicio episcoporum, ducum, et comitum nostrorum, maxime dilecti consanguinei nostri domini Martini, filii Clodulphi, filii Arnulphi, ducis Austriae Mosellanicae ac Moselant, quem praefatae beati Petri ecclesiae, ac fratrum ac antedictarum cellarum advocatum, rectorem protectorem per praesens praeceptum constituimus, memoratae ecclesiae Trevirens. reddidimus). Ut autem praesens nostrae reformationis scriptum inviolabile per succedentia tempora in Dei nomine obtineat stabilitatem, propria manu, cum duce Martino, ac Cumberto, archiepiscopo Coloniensi, ac Ramaclo, episcopo Trajectensi, (0324B)subter eam firmavimus et sigillorum nostrorum impressionibus jussimus insigniri. Data Aquisgrani, idibus Maii, anno dominicae Incarnationis DC. LIII. Sigisbertus, Francorum rex +. Cumbertus, archiepiscopus Coloniensis +. Ramaclus, episcopus Trajectensis +. (Martinus dux Austriae Mosellanicae ac Moselant +.)
DIPLOMA IV, Quo Sigebertus rex, omnium proventuum suorum in pago Spirensi decimam partem ecclesiae Spirensi adscribit ( circa ann. 653). Sigibertus, rex Francorum, vir inluster. Quietquit in Dei nomine serenitas regia, pro ecclesiarum compendia vel in stipendia clerum aut alimonia (0324C)pauperum perpensatur, vel hoc, quod juxta Dei mandata adimpletur aut confirmatur, illud et in praesenti seculi luce potest praestare auxilium, et credimus quod, in eterni itineris, per intervencionem domnorum sanctorum, sive duce Domino, preparet (0325A)in futurum. Igitur dum et confidimus quod Dei debeat manere voluntas et ut taliter cunctus populus de omnibus fructibus terre, ad sancta Ecclesia catholica per unumquemque annum debentur inferre, adeo ita quod juxta ad anteriorum regum quondam parentum nostrorum decrevit devocio, ita, Christo propicio, manet nostra deliberacio, ut de omnes fructus terre infra pago Spirense, quantumcunque fiscus noster continet, tam de annona quam de vino, mel, sive jumenta, de porcos, quam et de omni reliqua solucione ad nos aspiciencia, sic et homines fisci faciant decimas porcorum, qui in forestis insaginatur, aut omne genus pecodum, quantum in ipso pago Spirense ad fiscos nostros pertinetur, annis singulis ad ecclesiam Nemetense, ubi apostolicus vir, (0325B)pater noster, domnus Principius, episcopus preesse (0326A)videtur, decimus caput debeatur offerre et adimplere, quatinus dum ipse decimus annis singulis idem in stipendia clerum vel alimonia pauperum presentemur. Credimus ut Creator omnium nostrorum, nostris usibus, hic et in futuro septempliciter hoc jubeat remunerare. Agite ergo, qualiter hoc, quod semper nostra continet devocio, vel Dei manet voluntas semper in omnibus procuretis adimplere, qualiter nobis Christi gratia vel domnorum sanctorum, ut confidimus, debeat pertinere, et ut vobis, quod absit, ad offensa Dei, aut nostra non debeat pervenire. Et ut cercius vobis juniores successoresque nostros presens auctoritas inconvulso ordine observetur, vel in omnibus debeatur permanere, manus nostre subscriptionibus subter eam decrevimus roborari.