 9 |
11  |
CDL
[recensere]CDL. Ecclesiam Pomeranensem tuendam suscipit. Sedem episcopalem jubet in civitate Wollinensi esse, bonaque Ecclesiae confirmat. (Anno 1140, Oct. 14.)[LUDEVIG, Script. rer. German., II, 535.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ADELBERTO, Pomeranorum episcopo ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Ex commisso nobis a Deo apostulatus officio, fratribus nostris, tam vicinis quam longe positis, paterna nos convenit provisione consulere et in ecclesiis in quibus Domino militare noscuntur, suam justitiam conservare, ut quemadmodum, Domino disponente, patres vocamur in nomine, ita nihilominus comprobemur in opere hujus rei gratia, venerabilis frater Adelberte episcope, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et commissam tibi, Pomeranensem Ecclesiam sub beati Petri et nostram protectionem suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut in civitate Wollinensi, in ecclesia B. Alberti, episcopalis sedes perpetuis temporibus habeatur. Praeterea quaecunque bona, quascunque possessiones eadem ecclesia inpraesentiarum juste et legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, vel aliis justis modis, Deo propitio poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus explicanda vocabulis videlicet civitatem ipsam Wollin cum foro et taberna et suis omnibus appendiciis; Dymin, Treboses, Chozk, Wollgast, Huzon, Grosswin, Piritz, Stargard cum villis et eorum appendiciis omnibus; Stettin, Camin cum taberna, foro et eorum appendiciis de tota Pomerania usque ad Lebam fluvium, de unoquoque arante duas mensuras annonae, et quinque denarios decimam, fori quod dicitur Si chem. Decernimus ergo ut nec regi nec duci seu alicui hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, aut ablatas retinere, imminuere, seu quibuslibet fatigare molestiis: sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua sane in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, privationem honoris potestatisque suae patiatur, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis accipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant.
Datum Trans-Tyberim per manum Aymerici, S. Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, secundo Idus Octobris, indictione quarta, Incarnationis Domini 1140, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno undecimo.
CDLI. Ecclesiae Pennensis possessiones, petente Grimaldo episcopo confirmat. (Anno 1140, Oct. 27.)[UGHELLI, Italia sacra, I, 1119.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, ven. Fr. GRIMALDO Pennensi episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Sicut injusta poscentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima postulantium non est differenda petitio. Eapropter, dilecte in Domino frater Grimalde episcope, preces tuas rationabiles clementer admisimus, et ecclesiam B. Mariae, et gloriosi Christi martyris ac levitae Maximi praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis legitimis modis Deo propitio poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus ac illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: civitatem ipsam cum omnibus suis pertinentiis, videlicet cum casalibus Neto, Cese, et casali, S. Joannem de Cypresso, Mezu, castellum quod dicitur Collis Altus, villam de Paternella, ecclesiam S. Mariae de Liciano cum ecclesiis et omnibus suis pertinentiis, ecclesiam S. Petri de Laureto cum ecclesiis et omnibus suis appendicibus, ecclesiam S. Serotini, ecclesiam S. Saturiani in Colle Cortino, ecclesiam S. Felicis de Monte Silvano, ecclesiam S. Michaelis et S. Joannis, ecclesiam S. Barbarae de civitate S. Angeli, cum ecclesia S. Angeli, et S. Andreae, et S. Antimi, ecclesiam S. Mariae de Atria, ecclesiam S. Mariae de Moscufo, ecclesiam S. Mariae de Planella, ecclesiam S. Mariae de Cumulo, ecclesiam S. Mariae de Quana civitate, ecclesiam B. Mariae de Catiniano, ecclesiam S. Mariae de Bistejo, ecclesiam S. Petri ad Pennensem, ecclesiam S. Clementis de Balbine, ecclesiam S. Mariae de Trevio, ecclesiam S. Georgii ad Ornanum, ecclesiam S. Rufinae de Aquilano, ecclesiam S. Angeli de Puteo, ecclesiam S. Mariae de Rubilia, ecclesiam S. Laurentii de Fabrica, ecclesiam S. Mariae de Brittuli, ecclesiam S. Joannis in Balneo, ecclesiam S. Mariae de Podio. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam Ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas, retinere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica vel saecularis persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinen. episcopus subscripsi. Ego Geraldus presb. card. tit. S. Crucis in Hierusalem subscrip. Ego Petrus card. titul. Pastoris subsc. Ego Guizo presb. cardin. S. Caeciliae subsc. Ego Gregorius diac. card. tit. SS. Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Octavianus diaconus card. S. Nicolai in Carcere subscripsi. Ego Thomas S. R. E. diac. card. subs.
Datum Later. per manus Aymerici S. R. E. diac. card. et cancellarii, VI Kalend. Novemb., indict. IV, Incarnat. Dom. anno 1140, pontificatus vero dom. Innocentii papae II, anno XI.
CDLII. Moniales Crisenonis a dominatione Molismi laudante papa liberantur. (Anno 1140, Nov. 1.)[ Gall. Christ., XII, Instrum. 112.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae filiae ADALINAE abbatissae Crisenonis et cunctis ejusdem loci sororibus, salutem et apostolicam benedictionem.
Tam ex praesentium latoris relatione quam ex litteris filii nostri G. illustris Nivernensium comitis, vos et locum vestrum cum appendiciis suis a jugo et dominatione Molismensium monachorum penitus absolutas esse audivimus et gratum habuimus, et quidquid a dilectis filiis Hu. bonae memoriae tunc Autissiod. episcopo et G. illustri Nivernensi comite, vel de ordinatione vestra, vel de sensus commutatione, secundum providentiam venerabilium abbatum Hu. Pontiniacensis, et A. Vizeliacensis, et G. Trecensis, et G. Claraevallensis prioris, quibus id injunximus, provisum et statutum est, nos quoque id volumus et sedis apostolicae auctoritate ratum habemus. Privilegium vero quod super hoc fieri postulastis, cum rem plenius viderimus, viso scripto de ejusdem pacis compositione, sine difficultate impetrabitis. Nos charissimae in Christo filiae, pro officii nostri debito vestram devotionem exhortamur ut summopere caveatis ne sub hujus occasione libertatis vestram priscam religionem in aliquo, quod absit! diminuatis, sed Deo cum summa humilitate et subjectione servientes, ut ad libertatem gloriae filiorum Dei tandem transire mereamini omni instantia laboretis.
Datum Romae Kalendis Novembris, anno Domini 1140.
CDLIII. Monasterium S. Jacobi Bessense tuendum suscipit et ejus bona ac privilegia confirmat, imposito monachis aurei unius tributo annuo. (Anno 1140, Nov. 19.)[UGHELLI, Italia sacra, IV, 776.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio NICOLAO abbati monasterii S. Jacobi de Bexia, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Apostolici moderaminis, etc., usque, patrocinio foveamus. Eapropter, dilecte in Domino fili Nicolae abbas, rationabilibus tuis postulationibus clementer annuimus, et monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes quascunque possessiones, etc., usque illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda nominibus: ecclesiam videlicet S. Gratiani, in suburbio Vercellensi sitam cum Hospitali pauperum, et terra Lateriani, et in Tarto, et in . . . . . et in casali Ruffo, et in Lebraria, et in castello Novo sitam cum omnibus ad ipsam ecclesiam et hospitale pertinentibus, ecclesiam S. Salvatoris in burgo, S. Agathae cum terris in planitie S. Agathae acquisitis, ecclesiam S. Michaelis prope Cerionem sitam, ecclesiam S. Mariae in Ronicenda, ecclesiam S. Martini de Scala cum suis pertinentiis, ecclesiam S. Eusebii juxta castrum Montisalti situm cum hospitali pauperum cum omnibus ad eamdem ecclesiam, et hospitale pertinentibus, terras quoque quas habetis in Carisio, in Salutiola, in Cerione, et in pago Bugellense. Curtem etiam Medieni, et Silvam quae Rovicenda nominantur, sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus omnino clericus, vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Obeunte vero te, etc., usque secundum Deum, et B. Benedicti Regulam communiter providerint eligendum, salva Vercellensis episcopi canonica justitia, et reverentia. Decernimus ergo, ut nec episcopo Vercellensi, nec alicui hominum liceat, etc., usque omnimodis profutura. Et ipsum monasterium in libertate a Raynerio bonae memoriae Vercellensi episcopo ipsius coenobii fundatore absque contradictione permaneat. Ad indicium autem hujus a sede apostolica praeceptae protectionis et liberationis nobis nostrisque successoribus aureum unum annualiter persolvatis. Si qua igitur in futurum, etc., usque districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco, etc. usque praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Chrysogonus presb. card. tituli S. Praxedis. Ego Anselmus presb. card. S. Laurentii in Lucina. Ego Petrus presb. card. tit. S. Pastoris. Ego Goizo presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Guido S. R. E. indignus sacerdos.
Datum Laterani per manum Arimerici S. R. E. diaconi cardinalis et cancellari, XIII Kal. Decemb., indict. IV, Incarn. Dominicae 1140, pontificatus vero D. Innocentii II papae anno XI.
CDLIV. Monasterii S. Pauli in Carinthia protectionem suscipit possessionesque ac privilegia confirmat. (Anno 1140, Nov. 24.) [HORMAYR, Arch. S. Geogr. 1821, p 238.] CDLV. Privilegium pro Mediano-Monasterio. (Anno 1140, Dec. 12.)[BELHOMME, Hist. Mediani-Monasterii, p. 284.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio MILONI abbati Mediani-Monasterii ejusque successoribus regulariter substituendis, salutem et apostolicam benedictionem.
Ad haec nobis Ecclesiae Catholicae cura a summo pastore Deo commissa est ut paternis affectibus diligamus, et eo amplius studeamus ipsorum devotis inclinari postulationibus, quo ferventius ipsi disciplinis ecclesiasticis et Sanctorum Patrum Regulis inhaerere noscuntur. Tunc enim noster Deo gratus erit famulatus, si sanctorum locorum institutis et eorum ordo nostris patrociniis in religionis puritate fuerit conservatus. Eapropter, dilecte in Domino fili Milo abbas, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus et praefatum monasterium cui, Domino auctore, servire dignosceris; sub beati Petri tutela et nostra suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et rite possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma tuisque successoribus, et illibata remaneant; in quibus haec propriis nominibus duximus adnotanda: Eamdem villam ipsius monasterii ( Moyenmoustier ) cum aliis villis sibi subjectis, videlicet Rua ( Ravon ), Werria ( La Voivre ), Visivallum ( Veseval ), ecclesiam Sancti Petri scamnum ( Pechone ) cum praedio ibi acquisito; villam quae vocatur Alba ( Blamont ); ecclesiam de Montiniaco ( Montigny ), et praedium quod ibi habetis; ecclesiam de Guineix ( Gugney ) cum praedio et hominibus quos in eadem habetis; ecclesiam de Erkelingis ( Ersing ) cum praedio; curiam de Montis ( Mont-dit-Berg ) cum appendiciis suis; apud cortem Mantonis ( Mantoncourt ) praedium quod fuit Odonis. Ecclesiam de Serris ( Serres ) cum his quae rationabiliter acquissitis; ecclesiam Riclusicortis ( Rechicourt ), ecclesiam de Corte ( Gelacourt ) et capellam de Asteravalla ( Aizerailles ); campum et partum quod Hilfridus in eadem villa vobis dono dedit: apud Manceriolas ( forte Mazerulles ) praedium cum silva et molendino; allodium de Moyen ( Moyen ) quod Draco et Robertus eidem monasterio contulerunt, et allodium quod ab ecclesia Sancti Deodati legitime acquisistis; praedium de Romoraldivilla ( Remenoville ) et allodium domini Garcirii, et apud Barbonvillam ( Barbonville ) allodium quod dedit vobis idem Garsirus; allodium quod dederunt vobis Widericus et Cono; possessiones Barbonvillae apud Manierias ( Magnières ); decimas de Avenigis et Croadis quod fuit de beneficio ipsius Mediani-Monasterii, ecclesiam de Gevoniscurte ( Givicourt ) cum capellis suis, et terram quam dedit vobis ibidem Simon de Paroya ( hodie Paroye ), et concambium de Hunaldi Masnile ( Hunamesnil ) et quod habetis apud Marsallum et Richecicortem ( Marsal et Richecourt ), et allodium apud domnum Rosvinum ( forte domnum Juvinum, Domgevin ); curiam de Welchercha ( Veldkirch ) cum appendiciis suis; ecclesiam Beati Maximini cum capellis Beatae Mariae et Sancti Apri de Erguiseim ( nunc Krautergershim ), apud Tutelheim ( Titelheim ) mansos novem; apud Hundenisheim ( Hindesheim ) ecclesiam Beati Petri apostoli et curtem cum appendiciis suis; Uthratisheim ( Itersheim ) allodium Gerardi et Hecelini. Apud Startosheim ( Storstheim ) mansum unum. Apud Hergenseim ( Krautergersheim ) mansum unum. Apud Wirchensheim quatuor et apud Biristet ( forte Baar ) unum. Ecclesiam Sancti Mauritii de villa quae appellatur Capella ( forte Lachapelle supra Mortam ); ecclesiam de Alta-Petra ( Autrepierre ) et praedium de Maleséivilla ( Malzéville ); ecclesiam de Echery cum appendiciis suis; cellam Bellaevallis cum ecclesiis et praediis eidem juste concessis; ecclesiam de Raspatio ( Repas ). In villa Mediani-Monasterii capellam Sancti Apri. Ad septem abietes ( Ban de Sapt ) capellam S. Gregorii apud Hurbacium ( Hurbache ) capellas videlicet S. Stephani, S. Crucis et S. Mariae apud Ormontem ( S. Jean d' Ormont ); apud Visivallum ( Veseval ) capellam Sancti Leodegarii. Apud Dilonisvillam ( Glonville ) ecclesiam S. Mauritii cum capellis suis. Apud Busserias ( Bussières ) capellam S. Remigii cum capella S. Egidii. In civitate Argentina mansionem unam. Apud Abnieim septem mansos terrae; cortem Radavillaris ( Raviller ) cum vineis, pratis, agris sibi appendentibus. Apud Bercheim vineas et cortes et decimas dominicatorum domni episcopi Tullensis; silvam ibidem vobis ab eo datam. Apud Rabaldivilare ( Ribauville ) Aresvingordos. Apud Castinoxe ( Chatenoy ) cortem cum vineis. Cellam de Tanvillare ( Tanviller ) et decimas ipsius allodii. Ecclesiam de Montis cum capellis suis ( Mont, Moussey et Thionville ); ecclesiam de Barbonvilla. Praeterea auctoritate apostolica prohibemus, ut nullus advocatus in bonis aut justitiis ipsius monasterii, nisi quod antiquitus constitutum est accipiat, vel novas consuetudines seu exactiones aliquas eis imponat, nec subadvocatum loco sui constituat. Decernimus ergo ut nec ipsi episcopo, nec regi, nec duci sive principi, nec alicui omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, gravare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus modis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt usibus omnimodis profutura. Si quae igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate agnoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Domini nostri Jesu Christi aliena fiat atque in extremo examine districtae ultione subjaceat, cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Jerusalem. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Seret Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum.
Data Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, secundo Idus Decembris, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus domni Innocentii papae II, anno XI.
CDLVI. Bona et immunitates Stivagii monasterii confirmat. (Anno 1140, Dec. 12.)[HUGO, Annal. Praem., II, p. 540.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio HENRICO praeposito Stivagii, ejusque successoribus regulariter instituendis in perpetuum.
Ad hoc nobis Ecclesiae Catholicae cura a summo pastore Deo commissa est, ut Dei servos paternis affectibus diligamus, et eo amplius studeamus ipsorum devotionem, modis omnibus confovere; quo ferventius ipsi disciplinis ecclesiasticis et sanctorum Patrum Regulis inhaerere noscuntur, tunc enim noster Deo erit gratus famulatus si sanctorum locorum salubris institutio, rigor et ordo nostris patrociniis in religionis puritate fuerint conservata. Ea propter, dilecte in Domino fili Henrice praeposite, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Dei propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant, in quibus haec propriis nominibus duximus adnotanda: eamdem villam ipsius monasterii cum aliis villis sibi subjectis, videlicet Brehemont cum tota terra de Lacavere usque Bellummontem, tam cultam quam incultam, et quindecim mansos apud Mansuile cum tota terra de Lastigie usque Fossehe, cum alio praedio ab Haldidvidis vado usque ad grandem rivum cum piscatione ipsius rivi, cum tota silva quae vocatur Espasge, et piscationem a Fracta Petra ad Haldidvidis vadum, et insuper tertiam partem ipsius banni Stivagii, tam in terris quam in pratis, in silvis, in aquis et totius banni quorumlibet animalium pasturis. Decimationem quoque totius banni ipsius tam frugum, quam animalium cum censu capitali hominum manentium in tota Lotharingia, tam hominum Eleonis monasterii quam Stivagio pertinentium; Sindronisvillam quam dedit Sendraas cum decimatione, cum mancipiis et justitia ipsius banni, cum suo confinio a vado Mosellae qui vadus S. Petri vocatur, usque Silvam quae Liwir dicitur, et ultra campum Sancti Quintini usque supradictam Mosellam, cum piscatione usque Tornalli: praedium Saberti-orti cum mancipiis et justitia ipsius banni. Quatuor quarteria terrae quae habetis apud Frovillam; duodecim quos habetis in allodio de Bassumpunt. Duo quarteria terrae quae habetis apud Hennolvillam; allodium d' Envas cum duobus silvis et justitia ipsius banni cum mancipiis, decimationem croadarum et ancingiarum et agriculturae quatuor boum in eodem loco arantium, et broli quam ab antiquo libere tenuistis. Curiam de Dunceres et ecclesiam cum capella sibi subjecta in honore sanctae Mariae et apud supradictam curiam pertinent octo quarteria terrae; census minorum quatuor quarteriorum sexdecim denarii sunt, et duodecim gallinae et singula horum quatuor quarteriorum debent pro vectura et tritura tres denarios et quatuor gerbas de accingiis et tempore secationis et messis, falcem et tres sortes sex solidos debent. Quindecim orti quinque solidos debent, et quindecim gallinas et singulae quinque ova. Et censuum apud Sefrevile et Roiville, et Bereznil, et Nossoncour, quinque solidi debent, et praedium de jungeris cum mancipiis, silvis, pratris et justitiam banni. In Alsatia apud Singolsem ecclesiam in honore beati Petri cum omni decimatione et praedium in quo sita est eadem ecclesia, et quinquaginta duas hobas in eodem pago. Ecclesiam Dispaglingis cum omni decimatione. Apud Farlivigis ecclesiam cum omni decimatione, et ecclesiam cum decimis de Falves. Apud Andlan, ecclesiam Sancti Andreae cum omni decimatione; ecclesiam Stivagiensem in qua coenobium vestrum situm est. Regimen animarum tam clericorum quam laicorum parochianarum ecclesiarum cum omnibus pertinentibus suis, videlicet ecclesiam Sanctae Mariae in eodem loco sitam cum capella Sancti Michaelis de Belmunt, capellam etiam Sancti Apri Norpadi ecclesiae, capellam Sancti Dionysii Burguntiae, capellam Sancti Remigii et ecclesiam Sanctae Mariae de Mosteriolo parochialem, cum capella Sancti Martini de Nohenneis cum decimis et censibus earum et decimationem de Cretumville. Apud Bellummontem, quindecim mansos in atrio manentes. Apud Norpadi ecclesiam, quindecim mansos in atrio, et apud Burguntiam quindecim mansos in atrio; apud Sanctum Remigium quindecim mansos in atrio. Apud Nohenneis quindecim mansos in atrio ad luminare ecclesiae Sanctae Mariae spectantes. Synodalia quoque placita et justitiam laicorum, curas quoque recipientium ecclesias de manibus vestris, et caetera quae ex concessione sanctae recordationis, piae memoriae sanctae Tullensis Ecclesiae Brunonis qui inde vobis privilegium conscripsit et dedit. Praeterea auctoritate apostolica prohibemus, ut nullus advocatus in bonis seu rusticis ipsius monasterii, nisi ex consensu accipiat, vel novas consuetudines seu exactiones aliquas eis imponat, nec subadvocatum loci sui constituat. Decernimus ergo, ut nec episcopo, nec regi, nec duci, sive principi, nec alicui omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, gravare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnibus profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus episcopus Sabinensis. Ego Gerardus presbyter card. tit. S. Crucis in Sertin. Ego Ivo presbyter card. tit. Sancti Laurentii in Damaso. Ego Chrisogonus presb. card. tit. Sanctae Praxedis. Ego GG. presbyter card. tit. Calixti. Ego Cono presb. card. tit. Sanctae Caeciliae. et Bacchi. Ego Otto diac. card. Sancti Georgii ad Velum Aureum. Ego Gerardus diac. card. Sanctae Mariae in Dominica Ego Octavianus card. Sancti Nicolai in Carcere. Ego Thomas S. Romanae Ecclesiae diac. card.
Datum Laterani per manum Henrici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancellarii, II Idus Decembris, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno undecimo.
CDLVII. Introductionem canonicorum Praemonstratensium in monasterio S. Dionysii Schefflariensis confirmat. (Anno 1140, Dec. 18.)[HUGO, Annal. Praem., II, p. 483.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ENGELBERTO monasterii Sancti Dionysii in Schefflaren praeposito, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substitutis, in perpetuum.
Apostolici moderaminis clementiae convenit religiosos eligere, et eorum loca pia protectione communire. Dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur, ut qui ad ecclesiarum regimen assumpti sumus, eos et a pravorum hominum nequitia tueamur, et apostolicae sedis patrocinio foveamus. Eapropter, dilecti in Domino filii, postulationibus vestris rationabiliter clementer annuimus, et monasterium vestrum sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus. In primis siquidem statuentes, ut in vestro monasterio ordo canonicus secundum regulam sancti Augustini et institutionem Praemonstratae Ecclesiae perpetuis temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quaecunque bona, quascunque possessiones idem monasterium tam ex dono venerabilis fratris nostri Ottonis Frisingensis episcopi quam aliorum Christi fidelium inpraesentiarum juste ac legitime possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Sancimus etiam ne professis in vestro monasterio aliqua occasione liceat absque abbatis et capituli licentia ad alia loca transire, nec discedentes quisquam contra voluntatem vestram suscipere vel retinere praesumat. In generali quoque ipsius episcopatus interdicto submissa voce et clausis januis, divina officia celebrandi licentiam concedimus, nullo tamen interdicto, vel excommunicato admisso; sacerdotes vero, qui in vestris ecclesiis sunt admittendi, episcopo praesentari, qui sibi de spiritualibus, vobis autem de temporalibus respondeant. Sane laborum vestrorum decimas, quas propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus omnino clericus, sive laicus a vobis exigere praesumat. Chrisma vero, oleum sanctum, consecrationes altarium seu basilicarum, ordinationes clericorum, qui ad sacros ordines fecerint promovendi, a dioecesano susciepietis episcopo, si quidem Catholicus fuerit, et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit, et ea gratis et absque aliqua pravitate voluerit exhibere. Alioquin liceat vobis Catholicum, quemcunque malueritis, adire antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quod postulatur indulgeat. Obeunte vero te, nunc ejusdem loci praeposito, nullus qualibet subreptionis astutia, seu violentia praeponatur, nisi quem fratres communi consensu secundum Deum et beati Augustini regulam praeviderint eligendum. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum, qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi forte excommunicati fuerint, nullus obsistat, salvo jure matricis ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integre conserventur eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si quae igitur ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, honoris potestatisque sua dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus, sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Albertus Attanensis episcopus. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Anselmus presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina. Ego Bernardus diaconus card. S. Mariae in Dominica. Ego Ivo presbyt. card. tit. S. Laurentii in Damaso Ego Chrysogonus presb. card. tit. S. Pastoris. Ego Gorzo presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Aubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata. Ego Thomas S. Romanae Ecclesiae diac. cardinalis.
Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae cardinalis diaconi et cancellarii, XV Kalendas Januarii, indictione III, anno Incarnationis Dominicae 1140, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno undecimo.
CDLVIII. Alberoni archiepiscopo Trevirensi, et ejus successoribus asserit monasterium S. Maximini a Conrado rege concessum. (Anno 1140, Dec. 20.)[HONTHEIM, Hist. Trevir., I, 547.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri ADALBERONI Trevirensi archiepiscopo, apostolicae sedis legato, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Tunc sancta mater laetatur et exsultat Ecclesia, quando tantum fide plenum, industria et charitate roboratum filium generat et enutrit, qui et eorum fulgore superni numinis virtutibus plenus resplendeat, et in conspectu Romani pontificis atque sacrosanctae Romanae Ecclesiae regum, principum, atque populi gloriosus et reverendus appareat. Eapropter, venerabilis in Domino frater Adalbero Trevirensis archiepiscope, apostolicae sedis legate, tuis et multorum religiosorum pro te intercedentium precibus inclinati, non immemores siquidem devotionis et obsequiorum, a tua fraternitate, temporibus praedecessorum nostrorum felicis memoriae papae Paschalis, Calixti et nostri propensius impensorum, communicato nimirum fratrum nostrorum, episcoporum et cardinalium consilio, illud juris, quod charissimus filius noster Conradus Rom. rex, sive antecessores ejus, in abbatia S. Maximini habuisse noscuntur, tibi, et per te Trevirensi Ecclesiae ab eodem Conrado collatum sive restitutum est, tibi et successoribus tuis auctoritate apostolica confirmamus, et praesentis scripti pagina communimus, salva nimirum per omnia justitia S. R. E., si quam habet. Si quis autem, hujus nostrae confirmationis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, nisi congrue satisfecerit, indignationem omnipotentis Dei, et BB. Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat. Conservantes autem haec ejusdem omnipotentis Dei et supradictorum apostolorum ejus benedictionem consequantur. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Vas. diac. cardinalis S. Eustachii. Ego Hubaldus diac. cardinal. S. Mariae in Via Lata. Ego Gerardus presbyter card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Absalon presb. card. tit. S. Laurentii in Lucina. Ego Quido S. R. E. indignus sacerdos. Ego Luc. presb. card. tit. S. Laurentii in Damaso. Ego Chrysogonus presb. card. tit. S. Praxedis. Ego Ramerius presb. card. tit. S. Priscae. Ego Gerzo presb. card. S. Caeciliae. Ego Hubaldus diac. card. S. Adriani.
Datum Laterani per manum Ammerici S. R. E. diaconi card. et cancellarii, XIII Kal. Jan., indict. IV Incarnat. Dominicae anno 1140, pontificatus vero domini Innocentii II papae anno XI.
CDLIX. Jura et exemptiones neo-fundati monasterii Hemmerodiensis confirmat. (Anno 1140, Dec. 20.)[HONTHEIM, ibid., 548.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio RANDULPHO, abbati monasterii de Claustro, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum.
Quoniam sine verae cultu religionis nec charitatis unitas potest subsistere, nec Deo gratum exhiberi servitium, expedit apostolicae auctoritati religiosas personas diligere, et earum loca apostolicae sedis munimine confovere. Eapropter, dilecte in Domino fili Randulphe abbas, tuis justis postulationibus clementer annuimus, et praefatum monasterium, cui Deo auctore praesides, sub B. Petri et nostra tutela suscipimus, et praesenti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona jam dictum monasterium possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, auxiliante Domino, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus, aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis animalium vestrorum, nullus omnino vel clericus vel laicus a vobis decimas exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, nisi reatum suum congrue emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem venerabili loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Vasallus diaconus cardinalis S. Eustachii. Ego Ivo presbyter card. tit. S. Laurentii in Damaso. Ego Chrysogonus presbyter cardinalis tit. S. Praxedis. Ego GG. presbyter card. tit. S. Calixti. Ego Octavianus diaconus cardinalis tit. S. Nicolai in Carcere. Ego Petrus presbyter card. tit. Pastoris. Ego Guizo presbyter cardinalis tit. S. Caeciliae.
Datum Laterani per manus Almerici S. Rom. Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIII Kalend. Januarii, indict. III, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domini Innocentii II papae anno undecimo.
CDLX. Henrico Moraviensi episcopo, paganos ad fidem convertere volenti, scribit, ut prius Romam veniat. (Circa an. 1140, April. 12.)[BOCZEK, Codex diplom. Morav. I, p. 212.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Moraviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Fraternitatis tuae litteras benigne suscepimus, et de tua sospitate certiores effecti sumus gavisi. Verumtamen quoniam ex ipsis voluntatem tuam cognovimus, paganis verbum Domini praedicare et ad fidem Christi convertere, opus est ut ad matrem tuam sanctam Romanam Ecclesiam venias, quatenus cognito fructu exinde proventuro ibidem secundum universalis Ecclesiae doctrinam assumpta forma docendi ipsius auctoritate, quod faciendum fuerit, auxiliante Domino, perficere valeas.
Datum Laterani II Idus Aprilis.
CDLXI. Ad Hugonem monasterii S. Augustini Cantuariensis abbatem. (Anno 1139-1141, Nov. 20.)[ Rerum Angl. script. II, p. 1801.] INNOCENTIUS episcopus, etc. . . . . .
Litteras et nuntios vestros paterna benignitate suscepimus, et ea quae nobis significastis diligenter attendimus, et nos quidem monasterium vestrum utpote sub beati Petri tutela et proprietate consistens speciali amore diligere volumus, atque in libertate a praedecessoribus nostris et nobis sibi collata familiariter confovere, vestrosque turbatores auctoritate apostolica comprimere. Vestra itaque, dilecti in Domino filii, interest ut, sicut monasterium vestrum in Anglia religionis fuit initium, ita nihilominus ad monasticae professionis observantiam laudabiliter intendatis, et tales vos coram Deo et hominibus exhibere curetis, quod Deus omnipotens de vestris actibus honoretur et sedes apostolica maternis affectibus gratuletur. Mandamus etiam vobis ut bibliam manualem parvi voluminis qualem Romanum pontificem deceat ad opus nostrum fieri faciatis. Quia vero, dilecte in Domino fili Hugo, occasione parentum tuorum idem monasterium multa damna et gravamina sustinere accepimus, mandando tibi praecipimus, quatenus eos a dominatione maneriorum monasterii amoveas, ut locus ipse ab hujusmodi onere liberetur, et persona tua nullam exinde blasphemiam vel peccatum ulterius incurrere mereatur. Hubertum quoque monachum quem turbatorem fratrum et eidem loco perniciosum esse audivimus, ad suum monasterium, videlicet Sancti Andreae; redire compellas, et negotia ipsius loci prioris et fratrum consilio non extraneorum quorumlibet ordines atque pertractes, et numerum eorum qui imminutus esse dicitur, consilio eorumdem de honestis et religiosis personis studeas adimplere. Praecepta etiam quae in apostolicae sedis authenticis privilegiis collatis praefato monasterio continentur, firmiter teneas et observes. Praeterea si qua tibi vel fratribus tuis adversa contigerint, tuum erit ad communem omnium matrem Ecclesiam Romanam recurrere, vel eosdem tuos fratres transmittere, ut tam tu quam ipsi dignis apud nos consolationibus foveantur, et a suis oppressionibus releventur. Nos autem fratri nostro Theobaldo archiepiscopo Cantuariensi, ne illos l. s. et VII d. qui a vobis pro acceptione chrismatis et sacri olei exigebantur, ulterius exigat interdicendo mandavimus, vobisque ne ipsos amodo persolvatis pariter inhibemus.
Datum Laterani XII Kal. Decembris.
CDLXII. Theobaldo archiepiscopo Cantuariensi, interdicit ne monachis S. Augustini injurias inferat, neve ab iis « l. s. VII d[enarios] pro datione chrismatis et olei sacri » exigat. (Anno 1139-1141, Nov.)[Chronica W. Thorn. apud TWISDEN, Hist. Anglic. Script. II, 1800.] CDLXIII. Ad Henricum Wintoniensem episcopum.--Ut monasterium S. Augustini Cantuariense tueatur. (Anno 1139-1141, Nov.)[ Hist. Angl. Script., II, 1801.] INNOCENTIUS episcopus, etc. . . . .
Fraternitati tuae maximas gratias agimus, quoniam ergo ea quae beati Petri sunt attentam sollicitudinem geris, et abbati et fratribus monasterii Sancti Augustini Cantuariae in suis necessitatibus adjutor et protector astitisti. Et quoniam non incoepisse, sed perfecisse virtutis est, experientiae tuae rogando atque praecipiendo mandamus, quatenus praefatum monasterium et fratres ibi Domino servientes more solito manuteneas, et pro beati Petri et nostra reverentia, nullis injuriis aut molestiis ab aliquo fatigari permittas, summopere providens ut tam erga regem quam erga omnes alios, prout necessarium fuerit, consilium et auxilium per omnia praebeas, et ita eos vice nostra studeas confortare, ut et ipsi de sua quiete et libertate congaudeant, et nos sollicitudini tuae pleniores gratias referre possimus.
CDLXIV. Ad Stephanum Anglorum regem.--Ne monasterium S. Augustini Cantuariense affici injuriis patiatur. (Anno 1139-1141, Nov.)[ Ubi supra. ] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, etc.
Quanto omnipotens Deus, et infra, unde etiam tibi est injuncta necessitas religiosa loca diligere et quae beati Petri sunt filialis devotionis intuitu nullis injuriis aut molestiis fatigari permittere. Secure namque contra adversarios consistit in terris quisquis eumdem apostolorum principem patronum habere meretur in coelis. Nunquam enim regnum tuum melius confirmari poterit vel augeri, quam si ecclesias vel personas ecclesiasticas studueris venerari. Proinde fraternitati tuae rogando mandamus et hortamur in Domino quatenus monasterium Sancti Augustini Cantuariensis quod utique idem beatus vir apostolorum principi obtulit, et Romani pontifices ac praedecessor tuus Ethelbertus Anglorum rex libertate donarunt et suis privilegiis munierunt, nullis molestis inquietes, aut ab aliquo infestari permittas; sed sic illud ab omnibus forinsecus perturbationum tumultibus protegas, ut et illi qui intus Deo serviunt de sua quiete et libertate congratulantes ipsi, Deo pro te et pro pace regni tui preces fundere attentius studeant, et nos serenitati tuae uberiores inde gratias agere valeamus.
CDLXV. Privilegium Humberto Augustodunensi episcopo concessum. (Anno 1141, Jan. 21.)[D. PLANCHER, Histoire de Bourgogne, tom. I, Preuves, p. 41.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HUMBERTO Augustodunensi episcopo ejusque successoribus canonice instituendis.
Aequum et justitiae consentaneum est ut qui ecclesiarum omnium curam ex injuncto nobis apostolatus officio gerimus eisdem singulis suas dignitates et privilegia conservemus integra. Dignum siquidem et rationabile est ut nobilis et famosa Aeduensis Ecclesia, quae in fide Catholica et obedientia atque beati Petri et sanctae Romanae Ecclesiae reverentia firma permansit, praerogativa sua libere perfruatur. Quapropter, charissime in Christo frater Humberte, Aeduensis episcope, quem pallii genio decoravimus, tuis rationabilibus postulationibus gratum praebentes assensum, quascunque concessiones sive ecclesias, seu villas, vel oppida, aut quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possides, sive in futurum legitime, auxiliante Domino poteris adipisci, tibi et per te Aeduensi Ecclesiae, ac tuis successoribus in perpetuum praesentis scripti privilegio confirmamus. In quibus haec propriis nominibus exprimenda subjunximus: ecclesiam videlicet Beatae Mariae et Sancti Lazari de Avalone, et castrum Toilonii cum omnibus eorum pertinentiis, ecclesias de Ulmo, ecclesiam Sanctae Sabinae, ecclesiam Sanctae Mariae de Borbono; jus etiam quod habetis in ecclesia, videlicet de Rigny et de Brion et de Sarri. Concedimus etiam tibi ut libere et absque contradictione in tuo episcopatu juxta sanctorum Patrum constitutiones corrigenda corrigas et disponenda disponas. Vicariam etiam dignitatem quam antecessores tui in Lugdunensi Ecclesia usque ad haec tempora habuisse noscuntur, tibi nihilominus confirmamus. Nullus ergo primas, sive metropolitanus in episcopatu tuo praeter tuum aut tuorum comprovincialium assensum aliquid de his quae ad tuam parochiam spectant definire praesumat. Sedes enim apostolica, quae primates, metropolitanos et episcopos constituit, unicuique suos terminos et metas praefixit. Unde plurimorum Romanorum pontificum haec et alia praecesserunt decreta, ut videlicet si aliquis metropolitanorum sine omnium comprovincialium praesentia, vel episcoporum consilio, aut eorum, aut alias ecclesias, non eas tantum quae ad proprias pertinent parochias, agere aut eas gravare voluerit, ab omnibus districte corrigatur, ne talia deinceps praesumere audeat. Et iterum si quis metropolitanus episcopus, non quod ad suas solummodo pertinet parochias, sine consilio et voluntate omnium comprovincialium episcoporum aliquid agere tentaverit, gradus sui periculo subjacebit, et quod egerit irritum habeatur et vacuum. Decedente vero te vel aliquo successorum tuorum episcopo, nullus praepositus, nullus laicus domos episcopales invadere, aut aliquibus de bonis episcopalibus occupare praesumat, sed omnia succedenti episcopo conserventur. Si quis autem haec attentare praesumpserit, excommunicationi se noverit subjacere. Decrevimus ergo ut nulli omnino hominum liceat eamdem ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessionum aliquid auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, vestris ac pauperum usibus et commodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non congrue satisfecerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem ecclesiae sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Chrysogonus presbyter cardinalis Sanctae Praxedis. Ego Petrus presbyter cardinalis tituli Pastoris. Ego Boizo presbyter cardinalis tituli Sanctae Caeciliae. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis. Ego Guido diaconus cardinalis SS. Cosmae et Damiani. Ego Gerardus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Dominica.
Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et. . . . . duodecimo Kalendas Februarii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domni Innocentii anno XI.
CDLXVI. Parthenonis S. Mariae Minerviensis possessiones et privilegia confirmat. (Anno 1141, Jan. 28.)[GRADONICI, Pont. Brix., 209.] CDLXVII. Privilegium pro monasterio Baumburgensi. (Anno 1141, Febr. 1.)[ Monumenta Boica, t. II, p. 186.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GOTSCHALCO praeposito ecclesiae Sanctae de Baumburg, ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
Justis religiosorum virorum desideriis consentire, atque rationabilibus eorum postulationibus libenter annuere, apostolicae sedi, cui Deo largiente praesidemus, auctoritas et fraternae charitatis unitas nos hortatur. Hujus rei gratia, dilecti in Domino filii, preces vestras clementer admittimus, et donationes ecclesiae Beatae Mariae de Hawarteschirha cum decimis, villis, praediis a venerabili fratre nostro Henrico Pataviensi episcopo, postulante et consentiente Wolframo ipsius villae advocato et filio ejus Beringario, atque eamdem advocatiam ad opus praefatae ecclesiae Sanctae Margaretae libere resignante, vobis et ecclesiae vestrae rationabiliter factam confirmamus; statuentes ut in praefata Beatae Mariae ecclesia ordo canonicus secundum beati Augustini Regulam perpetuis temporibus inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, praestante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus aliis molestiis fatigare; sed omnia integre conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hujus nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco jura sua servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
Datum Laterani per manum Almerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi et cancellarii, Kal. Februarii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1140, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno undecimo.
CDLXVIII. Monasterio S. Mariae Locediensi asserit praedium a Rainerio, marchione Montisferrati, donatum. (Anno 1141, Mart. 3.)[MORIONDI, Monumenta Aquensia, I, p. 52, ex autogr.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio RICHARDO abbati monasterio Sanctae Mariae de Lucedio, ejusque successoribus regulariter ibi viventibus in perpetuum.
Cultus verae religionis absque integritate non valet integre observari. Quando vero sub occasione causarum forensium lites et jurgia oriuntur, perturbatus animus et splendor atque jucunditas contemplationis internae subtrahitur. Ob hoc, quia ad pacem et concordiam religiosis dandam summopere occurrendum est; ideo, dilecte in Domino fili Ricarde abbas, refutationem de praedio, quod illustris memoriae Reinerius marchio Montisferrati Anselmo tunc Vercellensi episcopo, confirmante monasterio B. Mariae de Lucedio, cui auctore Domino praesides, respectu piae devotionis donavit. Post multas lites et contentiones ab Othone abbate Sancti Januarii, et fratribus ejus factam collaudamus, et eamdem possessionem cum aliis bonis, quae inpraesentiarum juste et legitime possides, aut in futurum rationabiliter poteris adipisci, tibi tuisque successoribus, et per vos praefato beatae Mariae coenobio in perpetuum confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat, etc. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Gerardus presbyter card. S. Crucis in Hierusalem. Ego Anselmus presbyter cardinalis tit. S. Laurentii in Lucina. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Stamius presbyter cardin. tit. S. Savinae. Ego Grisogonus presbyt. card. tit. S. Praxedis. Ego Ribaldus presbyt. card. tit. S. Anastasiae. Ego Gorzo presbyter card. tit. S. Caeciliae. Ego Otto diaconus cardin. tit. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Vasallus diaconus card. tit. S. Eustachii. Ego Ubaldus diacon. cardin. tituli S. Adriani. Ego Thomas sanctae Romanae Ecclesiae diaconus cardinalis.
Datum Laterani per manum Almerici, S. Romanae Ecclesiae diacon. cardin. et cancell., V Nonas Martii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1130, pontificatus vero D. Innocentii II papae anno XII.
CDLXIX. Monasterio Trenorciensi ecclesias de Planesiaco et de Tresilliaco, Lugdunensis et Claramontensis dioeceseon, confirmat. (Anno 1141, Mart. 25.)[COCQUELINES, II, p. 249.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio PETRO Trenorciensi abbati, ejusque successoribus regulariter substituendis, in perpetuum.
Commissa nobis apostolicae sedis auctoritas nos hortatur, ut locis et personis, ejus auxilium devotione debita implorantibus, tuitionis praesidium impendere debeamus. Quia sicut injusta petentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima et justa poscentium non est differenda petitio, praesertim eorum, vel qui religionem devote videntur amplecti, et sub ea gaudent Domino militare, vel qui cum honestae vitae et laudabili morum compositione gaudent omnipotenti Domino deservire. Eapropter, dilecte in Domino fili, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et concessiones a venerabilibus fratribus nostris, tam ecclesiae de Planesiaco ab Huberto Bizuntino archiepiscopo quam ecclesiae de Tresilliaco ab Aymerico Claramontensi episcopo, vestro monasterio rationabiliter factas, tibi tuisque successoribus et per vos eidem monasterio confirmamus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona praefatae ecclesiae inpraesentiarum juste et canonice possident, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterint adipisci, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eisdem ecclesiis justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli Sanctae Crucis in Jerusalem ss. Ego Chrysogonus presbyter cardinalis tituli Sanctae Praxedis ss. Ego Rainerius presbyter cardinalis tit. Sanctae Priscae ss. Ego Guido presbyter tituli Sanctae Caeciliae ss. Ego Ubaldus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata ss. Ego Ubaldus diaconus cardinalis Sancti Adriani ss.
Datum Laterani, per manus Aymerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, VIII Kalendas Aprilis, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
CDLXX. Monasterium Aureae-Vallis (dioec. Trevirensis) tuendum suscipit et ejus bona confirmat. (Anno 1141, April. 12.)[Dom CALMET, Hist. de Lorraine, II, Pr., p. CCCXX.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio CONSTANTINO abbati monasterii Beatae Mariae Aureae Vallis, ejusque successoribus regulariter substituendis in perpetuum.
Apostolici moderaminis convenit clementiae religiosos diligere, et eorum loca pia protectione munire. Dignum namque et honestati conveniens esse cognoscitur ut qui ad Ecclesiarum regimen assumpti sumus, eas et a pravorum hominum nequitia tueamur, et apostolicae sedis patrocinio foveamus. Eapropter, dilecte in Domino fili Constantine, tuis rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et supradictum monasterium, cui Deo auctore praeesse dignosceris, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpresentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis Deo, propitio poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant.
Sane agrorum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat jam dictum monasterium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur, eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
Paulo inferius in orbe scriptum erat: SANCTUS PETRUS, SANCTUS PAULUS, INNOC. P. II; et in circulo: ADJUVA NOS, DEUS SALUTARIS NOSTER; et a latere: Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus;
Et paulo inferius: Ego Conradus Sabin. episcopus. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Otto diac. card. S. Nicolai in Carcere Tulliano. Ego Gerardus presbyter card. titulo Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Martinus presbyter card. tit. Sancti Stephani in Caelio Monte. Ego Boetius presbyter card. tit. S. Caeciliae. Ego Thomas presbyter card. tit. Vestinae.
Et adhuc inferius.
Dat. Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancell., II Id. April., indict. IV, Incarnat. Dominicae anno 1141, pontif. vero Domini Innoc. papae II an. XII.
CDLXXI. Privilegium pro parthenone Chiemseensi. (Anno 1141, April. 19.)[HONDIUS, Metrop. Salzburg., II, p. 241.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae filiae MACHILDI abbatissae de Chiemsee ejusque sororibus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
Quoniam sine vero cultu religionis nec charitatis unitas potest subsistere, nec Deo gratum exhiberi servitium, expedit apostolicae auctoritati religiosas personas diligere, et earum loca pia protectione munire. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et ipsum Beatae Dei genitricis Mariae monasterium, quod in Salzeburgen episcopatu situm est, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus: statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum coenobium temere perturbare, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integre conserventur, pro vestra et eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud dictrictum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Albertus Albanensis episcopus. Ego Stephanus Praenestinensis episcopus. Ego Gerhardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Ego Anselmus presbyter cardinalis tituli S. Laurentii in Lucina. Ego Chuido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Boetius presbyter cardinalis tituli Sancti Clementis. Ego Ivo presbyter cardinalis SS. Laurentii et Damasi. Ego Gregorius presbyter cardinalis tituli Calixti. Ego Ribaldus cardin. presbyter S. Anastasiae. Ego Goizo presbyter cardinalis tit. S. Caeciliae. Ego Petrus presbyter cardinalis tit. Pastorum. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae. Bacchi. Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Guido diaconus cardinalis SS. Cosmae et Damiani. Ego Vassallus diaconus card. S. Eustachii. Ego Hubaldus diaconus cardinalis S. Mariae in Via Lata. Ego Octavianus diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere. Ego Hubaldus diaconus cardin. S. Adriani.
Datum Lat. per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, XIII Kal. Maii, indict. IV, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero Innocentii secundi papae anno duodecimo.
CDLXXII. Parthenonis S. Mariae Hederensis protectionem suscipit possessionesque confirmat, petente Stephano episcopo Parisiensi. (Anno 1141, April. 30.)[MABILLON., Annal. Bened., VI, 675.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae filiae HILDIARDI abbatissae monasterii Sanctae Mariae de Hedera ejusque sororibus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas diligamus personas, et beneplacentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare. Nec enim Deo gratus aliquando famulatus impenditur, nisi ex charitatis radice procedens, a puritate religionis fuerit conservatus. Oportet igitur omnes Christianae fidei amatores religionem diligere, et loca venerabilia cum ipsis personis divino servitio mancipatis attentius confovere, ut nullis pravorum hominum inquietentur molestiis, vel importunis angariis fatigentur. Eapropter, dilectae in Domino filiae, venerabilis fratris nostri Stephani Parisiensis episcopi precibus inclinati, praefatum monasterium sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque succedentibus et illibata permaneant. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum vestrum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur pro vestra et eorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen.
In rotundo circulo legitur hoc dictum: ADJUVA NOS, DEUS SALUTARIS NOSTER.Ego Otto diaconus cardinalis S. Georgii ad Velum Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Stephanus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Martinus presbyter card. tit. S. Stephani in Caelio Monte subscripsi. Ego Ivo presbyter card. S. Laurentii tit. Damasi subscripsi. Ego Grizo presbyter card. tituli Sanctae Caeciliae subscripsi. Ego Gregorius diac. card. Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Aureum subscripsi. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani juxta templum Romuli subscripsi. Ego Imbaldus diac. card. Sanctae Mariae in Via Lata subscripsi. Ego Hubaldus diac. cardinalis S. Adriani subscripsi. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diaconus card. subscripsi.
Datum Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancellarii, II Kal. Maii, indictione III, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii secundi anno XII.
CDLXXIII. Parthenonem S. Ambrosii Florentinum tuendum suscipit et possessiones ejus confirmat. (Anno 1141, Maii 4.)[UGHELLI, Italia sacra, III, 93.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectae filiae CAECILIAE abbatissae monasterii S. Ambrosii de Petra Plana, ejusque sororibus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis in perpetuum mansuris.
Ad hoc universalis Ecclesia, etc., usque fatigentur. Eapropter, dilectae in Domino filiae, vestris rationabilibus postulationibus clementer annuimus, et praefatum Beati Ambrosii monasterium, quod in Florentino episcopatu situm est, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu justis aliis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque succedentibus illibata permaneant. In quibus et ecclesiam Sancti Michaelis, in Palchito sitam infra civitatem Florentinam, cum omnibus suis appendiciis a Godefrido episcopo Florentino vobis canonice concessam, et suo scripto firmatam proprio nomine duximus adnotandam, salva Ecclesiae Florentinae canonica reverentia. Recipiendi etiam oblationes, tam pro vivis quam pro defunctis, absque alicujus contradictione liberam vobis concedimus facultatem. Sepulturam quoque ipsius liberam esse sancimus, ut quicunque se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat, salva tamen justitia matris Ecclesiae. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatum vestrum coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur vestris, et aliorum pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur ecclesiastica, etc. Cunctis autem, etc. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Gerardus presb. card. tit. Sanctae Crucis in Jerusalem subscripsi. Ego Anselmus presb. card. tit. Sancti Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Martinus presb. card. tit. Sancti Stephani in Caelio Monte subscripsi. Ego Boethius presb. card. tit. Sancti Clementis subscripsi. Ego Goizo presbyter cardin. tit. Sanctae Caeciliae subscripsi. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae subscripsi. Ego Gregorius diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi subscripsi. Ego Otho diaconus card. S. Gregorii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Vassallus diaconus cardinalis Sancti Eustachii subscripsi. Ego Ubaldus diaconus cardinalis S. Mariae in Via Lata subscripsi. Ego Octavianus diaconus cardinalis tit. Sancti Nicolai in Carcere subscripsi.
Datum Laterani per manum Aimerici, sanctae Romanae Ecclesiae diaconi cardinalis et cancellarii, quarto Nonas Maii, indict. quarta, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domini Innocentii papae secundi anno XII, etc.
CDLXXIV. Monasterium S. Salvatoris Venetiarum sub apostolicae sedis protectione recipit et decernit ut canonicus ordo a Bonofilio institutus ibidem perpetuo permaneat. (Anno 1141, Maii 13.)[CORNELIUS, Ecclesiae Venetae illustratae, t. XIV, p. 92.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis BONOFILIO ejusque fratribus, in ecclesia S. Salvatoris in Rivoalto sita, canonicam vitam professis, tam praesentibus quam futuris, in perpetuum.
Commissae nobis apostolicae sedis auctoritas nos hortatur, ut locis et personis ejus auxilium devotione debita implorantibus tuitionis praesidium impendere debeamus. Quia sicut injusta petentibus nullus est tribuendus effectus, ita legitima et justa poscentium non est differenda petitio, praesertim eorum, qui religionem devote videntur amplecti, et sub ea gaudent Domino militare. Eapropter, dilecti in Domino filii, preces vestras rationabiles clementer admittimus, et praefatam S. Salvatoris ecclesiam sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et praesentis scripti privilegio communimus. Quia vero canonicum ordinem observare et secundum B. Augustini regulam vivere devovistis, votis vestris libenter annuimus, et ipsum ordinem in eadem ecclesia perpetuis temporibus inviolabiliter permanere apostolica auctoritate sancimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possidetis, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Domino propitio, poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Partem quoque decimarum de parochianis vestris, quae secundum sacros canones, et sanctorum Patrum constitutiones vestram contingit ecclesiam, vobis nihilominus confirmamus. Addentes etiam interdicimus, ne quis in ipsa ecclesia qualibet subreptionis astutia seu violentia praeponatur, nisi quem fratres ipsius loci communiter, vel pars sanioris consilii canonice providerint eligendum. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat personas vestras, vel ipsam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere; minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, nec ipsius ecclesiae parochianos illicite suscipere vel retinere, salva dioecesani episcopi canonica justitia. Si quis igitur contra hanc nostrae constitutionis paginam sciens temere venire tentaverit, si secundo tertiove commonitus reatum suum digna satisfactione non emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Gerardus presbyter card. tit. S. Crucis in Jerusalem subscripsi. Ego Anselmus presbyter card. tit. S. Laurentii in Lucina subscripsi. Ego Martinus presbyter card. tit. S. Stephani in Caelio Monte subscripsi. Ego Boetius presbyter cardinalis tit. S. Clementis subscripsi. Ego Rabaldus presbyter card. tit. S. Anastasiae subscripsi. Ego Guido S. Romanae Ecclesiae diac. cardinalis Ego Hybaldus diaconus cardinalis S. Adriani subscripsi. Ego Ubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata subscripsi. Ego Goizo presbyter cardinalis tit. S. Caeciliae subscripsi. Ego Thomas presbyter cardinalis tit. Vestinae subscripsi. Ego Otto diaconus cardin. S. Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Guido diaconus cardinalis sanctorum Cosmae et Damiani subscripsi. Ego Vassallus diaconus cardinalis S. Eustadii subscripsi. . . subscripsi.
Datum Laterani per manum Aimerici, S. Romanae Ecclesiae diac. cardinalis et cancell., III Idus Maii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii secundi papae anno XII.
CDLXXV, Monasterii S. Mariae Regiae-Vallis bona et statum cum libertatibus ejus confirmat. (Anno 1141, Maii 14.)[HUGO, Annal. Praemonst., II, 406.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis HERBERTO Regiae-Vallis abbati, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
Ad haec nobis a Deo pastoralis officii cura commissa est ut beneplacentem Deo religionem laboremus et stabilitam exacta diligentia conservare; eapropter, dilecti in Domino filii, vestris rationabilibus postulationibus gratum impertientes assensum, beatae Dei genitricis semperque virginis Mariae Regiae-Vallis ecclesiam, quae in Tullensi episcopatu sita est, sub beati Petri et nostra tutela suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: ipsam videlicet Regiam vallem cum omnibus suis appendiciis; vineas de Luceio, vineas de Parneio, vineas de Seroces, vineas de Fou, terram de Fracia; vallem de Bernaicuria, et portionem vestram de adjacenti villa; Gauvillare cum altari et suis appendiciis; usuarium cum molino in fageto Commarciensi. Sane laborum vestrorum, quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus omnino clericus vel laicus decimas a vobis exigere praesumat. Decernimus ergo ut nulli hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut aliquibus vexationibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. Sanctae Crucis in Jerusalem. Ego Martinus presbyter card. tit. Sancti Stephani. Ego Goizo presb. card. tit. S. Caeciliae. Ego Otto diacon. card. S. Georgii ad Velum Aureum. Ego Gerardus diac. card. S. Mariae in Dominica. Ego Octavianus diac. card. S. Nicolai in Carcere.
Data Laterani per manum Aimerici sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. et cancellarii, II Idus Maii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1141; pontificatus vero domini Innocentii II papae anno XII.
CDLXXVI. Ad clerum et populum Pictaviensem.--De Grimoardo electo. (Anno 1141, Maii 20.)[ Gall. Christ. II, 1174, in textu, ex cod. ms. S. Capellae Bituricensis.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis canonicis, abbatibus, principibus, clero et populo Pictaviensi, salutem et apostolicam benedictionem.
Vera obedientia humilitatis socia caeteras virtutes menti inserit, insertasque custodit. Sola namque est quae fidei meritum possidet, sine qua infidelis quis esse convincitur, etiamsi fidelis esse videatur; ideoque quisquis praelatus inobediens esse praesumpserit in unitate sanctae Ecclesiae, cum Deo partem habere non poterit. Gaudendum siquidem vobis est, quoniam, sicut accepimus, venerabili fratre nostro Willelmo episcopo vestro viam universae carnis ingresso, idonea et religiosa persona vobis est in episcopum collocata, et quoniam is aliis jure praeponitur, cujus vita et conversatio apud Deum acceptabiliter aestimatur, universitati vestrae pie apostolica scripta mandamus atque praecipimus, quatenus sibi de caetero humilitate et debita obedientia pareatis, ejusque salubribus praeceptionibus obtemperare curetis.
Datum Lateranis XIII Kal. Junii.
CDLXXVII. Ad G[rimoardum] Pictaviensem episcopum electum. (Anno 1141, Maio.)[ Ibid., col. 1175, ex cod. eod.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri G. Pictaviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Accepimus personam tuam ad regimen Pictaviensis Ecclesiae assumptam esse; et quoniam longe debet vitam suam conversatione probare qui aliis vult praeesse, per apostolica tibi scripta mandamus atque praecipimus, quatenus in his quae ad episcopale officium pertinent, temetipsum satagas laudabiliter exercere, opus fac evangelistae, ministerium tuum imple. Subditos vero tuos paternis affectibus dilige, et ut commissa tibi a Deo Ecclesia sub tua providentia tam spiritualiter quam temporaliter augeatur, intenta animi vigilantia studeas providere. Possessiones quoque et bona ipsius episcopatus, quae distracta, vel illicite alienata esse noscuntur, cum omni diligentia recuperare labores.
CDLXXVIII. Ecclesiae S. Sepulcri Hierosolymitanae protectionem suscipit ac possessiones confirmat. (Anno 1141, Jun. 21.)[Eug. DE ROZIÈRE Cartul. du Saint-Sépulcre, 24.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PETRO priori et fratribus in ecclesia Sancti Sepulcri canonicam vitam professis, tam praesentibus quam futuris in perpetuum.
Si mansuetudo et liberalitas sanctae Romanae Ecclesiae Christianis debet opportuna sola[tia] ministrare, multo magis his qui religiosam vitam ducunt et omnipotenti Domino familiarius adhaerere videntur, id ipsum convenit propensius impertiri. Quia ergo, dilecti in Domino filii, juxta regulam beati Augustini vivere decrevistis, et in loco ubi steterunt pedes Domini, adorantes apud gloriosum sepulcrum ejus, in quo triduo corporaliter requievit, et alia sanctissima loca, in quibus Redemptor mundi pro salute nostra vincula, flagella, crucis ignominiam, vulnera mortemque sustinuit, regulariter militatis, majori vos benevolentia et gratia dignos esse censemus, et paternis affectibus volumus confovere. Vestris igitur postulationibus debita benignitate accommodantes assensum, sacrosanctam ecclesiam Sancti Sepulcri, in qua, divinis obsequiis insistentes, passionem Dominicam et victorio[si]ssime crucis triumphum assidue oculata fide recolitis, nec non etiam personas vestras sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum canonice possidet, quaecunque etiam ab egregiae memoriae viris, duce videlicet Godefrido et utroque rege Balduino, Arnulpho quoque et aliis patriarchis, eidem loco juste collata sunt, aut in posterum a patriarchis vel aliis Dei fidelibus rationabiliter conferentur, firma vobis in perpetuum et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: possessiones videlicet, quas habetis in Antiochia et ipsius territorio, quemadmodum a Raymundo, illustri ejusdem civitatis principe, et uxore sua Constantia vestrae ecclesiae legitime concessa et scriptis confirmata sunt, ecclesiam Sancti Sepulcri in Monte Peregrino prope Tripolym, ecclesiam Sancti Georgii cum omnibus pertinentiis suis, in civitate Tyro ecclesiam Sanctae Mariae; in territorio ipsius civitatis casale Derina et hortum inter murum et antemurale, in civitate Acon ecclesiam Sancti Sepulcri, in territorio ejusdem civitatis ecclesiam Sanctae Mariae de Mimas cum omnibus pertinentiis suis, in civitate Joppe ecclesiam Sancti Petri cum omnibus pertinentiis suis, decimas civitatis Jerusalem et eas quas habetis in territorio ipsius civitatis, oblationes altarium ecclesiae Sancti Sepulcri; in episcopatu Papiensi castellum Cerret cum omnibus suis appendiciis, salva nimirum episcoporum justitia, in quorum parochiis ecclesiae vestrae sitae sunt. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen. Ego Innocentius, Catholicae Ecclesiae episcopus, subscripsi. Ego Stephanus, Praenestinus episcopus, subscripsi. Ego Ribaldus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Ego Anselmus, presbyter cardinalis tituli Sancti Laurentii in Lucina, subscripsi. Ego Martinus, presbyter cardinalis [tituli] Sancti Stephani in Caelio Monte, subscripsi. Ego Sancius, presbyter cardinalis tituli Sanctae Sabinae, subscripsi. Ego Boecius, presbyter cardinalis tituli Sancti Clementis, subscripsi. Ego Ivo, presbyter cardinalis Sancti Laurentii tituli Damasi, subscripsi. Ego Gregorius, presbyter cardinalis tituli Calixti, subscripsi. Anastasiae, subscripsi. Ego Rainerus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Priscae, subscripsi. Ego Petrus, presbyter cardinalis tituli Pastoris, subscripsi. Ego Goizo, presbyter cardinalis tituli Sanctae Caeciliae, subscripsi. Ego Thomas, presbyter cardinalis tituli Vestinae, subscripsi. Ego Hubaldus, presbyter cardinalis tituli Sanctae Praxedis, subscripsi. Ego Gregorius, diaconus cardinalis Sanctorum Sergii et Bacchi, subscripsi. Ego Otto, diaconus cardinalis Sancti Georgii ad Velum Aureum subscripsi. Ego Hubaldus, diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Via Lata, subscripsi. Ego Gerardus, diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Dominica, subscripsi. Ego Octavianus, diaconus cardinalis Sancti Nicolai in Carcere, subscripsi.
Datum Laterani, per manum Baronis, capellani et scriptoris, XI Kalendas Julii, indictione IV, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domini Innocentii papae II anno XII.
CDLXXIX. Monasterium S. Bartholomaei Faesulanum tuendum suscipit, et ejus possessiones ac jura confirmat. (Anno 1141, Sept. 22.)[UGHELLI, Italia sacra, III, 243.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filii GREGORIO, abbati Sancti Bartholomaei, ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, regulariter constitutis in perpetuum.
Desiderium quod ad religionis propositum et animarum salutem pertinere monstratur, animo nos decet libenti concedere, et petentium desideriis congruum impertiri suffragium. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus elementer annuimus, et beati Bartholomaei apostoli monasterium, quod juxta montem Faesulanae civitatis situm est, cum omnibus suis pertinentiis, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitate regum vel principum, oblatione fidelium, seu justis aliis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: monasterium S. Salvatoris de Alena cum ecclesia S. Pontiti, ecclesiam S. Martini in Fugnano, in Campo Novoli, ecclesiam S. Martini cum decimis, et omnibus suis pertinentiis et adjacentiis, et quidquid in Bononiensi episcopatu praefatum monasterium habere cognoscitur, in Capraja medietatem ecclesiae S. Christinae, in Ripula ecclesiam S. Salvatoris, ecclesiam S. Michaelis de Marene, in Ripalta ecclesiam S. Andreae, ecclesiam S. Donati de Fronzano, in Biviliano medietatem ecclesiae S. Mariae, curtem de Sancto Domnino cum omnibus decimationibus suis, curtem de Papiana cum pertinentiis suis, et quidquid in plebe Sancti Donati de Calenzanu possidere dignoscitur cum decimis, et suis pertinentiis, sive in plebe S. Stephani de Campi, seu in plebe S. Martini sito Brozzi, vel etiam in plebe S. Juliani in Septimo, aut infra plebem S. Joannis de Signa, cum decimis et omnibus earum pertinentiis. Villas quoque alias possessiones, sicut in privilegio et donatione bonae memoriae Jacobi episcopi Faesulani nominatim vobis concessae sunt. Prohibemus etiam, et apostolica auctoritate interdicimus, ne alicui omnino liceat idem monasterium in alium ordinem transmutare, vel episcopalem sedem ibi transferre absque Rom. pontificis auctoritate. Obeunte vero nunc ejusdem loci abbate, nullus ibi qualibet subjectionis astutia vel violentia praeponatur, nisi quem fratres ipsius loci communi assensu, vel pars sanioris consilii, sub Dei timorem et beati Benedicti regulam, canonice providerint eligendum. Qui Faesulano episcopo si canonicus fuerit, et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit, eamque gratis et absque aliqua pravitate exhibere voluerit, benedictionem suscipiat. Alioquin liceat ei quemcunque maluerit adire antistitem, qui, nostra fultus auctoritate, quae postulantur indulgeat. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut eorum devotioni et extremae voluntati, qui se illic sepelire deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat, salva tamen justitia matris Ecclesiae. Monasterium quoque S. Salvatoris de Alena, quod sub ejusdem S. Bartholomaei monast. esse cognoscitur, liberam sepulturam concedimus, sicut etiam hactenus habuisse dignoscitur; laborum namque manuum vestrarum decimas, tam vobis quam vestro monasterio Sancti Salvatoris in usus pauperum habendas largimur. Prohibemus insuper ut nulli omnino hominum fas sit eidem monasterio, sive S. Salvatoris monasterio divinum officium interdicere, praeter Romanum pontificem, aut legatum ipsius, vel indebitas exactiones imponere, seu aliquibus injustis vexationibus ausu temerario fatigare. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat, etc., si qua igitur, etc., cunctis autem, etc. Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus subscripsi. Ego Albericus Ostiensis episcopus subscripsi. Ego Stephanus Praenestinus episcopus subscripsi. Ego Gerardus presbyter card. tit. Sanctae Crucis in Hierusalem subscripsi. Ego Martinus presbyter, card. S. Stephani in Caelio Monte subscripsi. Ego Manfredus presb. card. tit. S. Sabinae ss. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis ss. Ego Guido presb. S. Laurentii tit. Damasi ss. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Octavianus diac. card. tit. S. Nicolai in Carcere ss. Ego Guido diac. card. S. Apollinaris ss.
Datum Laterani per manum Baronis capellani, et scriptoris X Kal. Octob., ind. V, Incarn. Dominicae an. 1141, pontif. vero D. Innocentii II an. XII.
CDLXXX. Bulla Innocentii II confirmantis bona et possessiones Trunchiniensis ecclesiae. (Anno 1141, Sept. 22.)[HUGO, Ann. Praem., II, p. 608.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis GOZVINO Trunchiniensi abbati, ejusque fratribus regulariter instituendis, in perpetuam memoriam.
Ad hoc nobis a Deo pastoralis officii cura commissa est, ut, beneplacente Deo, religionem laboremus modis omnibus statuere, et stabilitam ex aucta diligentia conservare. Eapropter, dilecti in Domino filii, venerabilis fratris nostri Simonis et Noviomensis episcopi precibus inclinati, vestris justis postulationibus elementer annuimus, et ecclesiam S. Mariae Trunchiniensis, in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant; in quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: curtes et villas videlicet Landenghem, Voclar, Petengem, Astinem, Salenghem, Verrebronch, Hulst et Hulsterlo, incultam terram juxta Belsalam, curtim quae dicitur Stabulum, Burste, Pomerium, quod juxta eamdem ecclesiam jacet, omnesque mansiones, quae inter idem pomerium atriumque interjacent, quas Ywanus praefatae contulit ecclesiae, cum omni decimatione reddituum suorum tam in eadem villa, quam in tota Wasia. Liceat etiam vobis omni tempore divina officia celebrare, clausis januis et exclusis excommunicatis, sive interdictis, nisi abbatis vel fratrum ipsius loci manifesta culpa exstiterit. Si quae igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Conradus Sabinensis episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Albericus Ostiensis episcopus. Ego Bernardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem. Ego Stephanus Praenestinus episcopus. Ego Boetius presbyt. card. tit. Sancti Clementis. Ego Yvo presb. cardin. S. Laurentii tit. Damasi. Ego GG. presb. cardin. tit. Calixti. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diacon. cardinalis. Ego Reinerius presb. cardin. tit. Priscae.
Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris X Kalend. Octobris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141; pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
CDLXXXI. Ad Guillelmum Montispessulani dominum.--Compatitur tribulationibus et angustiis quas ille ab infidelibus hominibus suis patiebatur, suamque opem ei atque consilium pollicetur. (Anno 1141, Octob. 5.)[D. BOUQUET, Recueil XV, p. 402.] Innocentius episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio Guillelmo Montispessulani domino, salutem et apostolicam benedictionem.
Litteras et nuntios tuos debita benignitate suscepimus, et tribulationibus et angustiis quas ab infidelibus tuis hominibus pateris, affectione paterna compatimur, utpote qui personam tuam, tanquam Catholicum principem et specialem B. Petri filium, vera in Domino charitate diligimus, et in quibus secundum Deum possumus, opem et consilium libenter impendimus. Tu vero, quoniam aurum fornax tentatio justum probat, viriliter age et confortetur cor tuum, et sustine Dominum: ipse enim ventos compescit, et mare comprimit.
Datum Laterani III Nonas Octobris.
CDLXXXII. Hospitale S. Blasii juxta Modoetiam tuendum suscipit ejusque possessiones confirmat. (Anno 1141, Oct. 15.)[GIULINI, Memorie di Mil., t. V, p. 576.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio ADAM magistro hospitalis, quod est apud Sanctum Blasium, juxta Modoetiam ejusque fratribus, tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis in perpetuum.
Ad hoc in apostolicae sedis regimen, disponente Domino, promoti sumus ut piis votis assensum praebere, auresque nostras justis inclinare petitionibus debeamus. Eapropter, dilecte in Domino fili Adam, devotionem tuam laudabilem attendentes, praefatum hospitale quod cum omnibus suis appendiciis, assensu et consilio Arnoldi, et Joannis aliorumque vicinorum ipsius loci, sub censu sex denariorum Mediolanensis monetae veteris nobis nostrisque successoribus annualiter persolvendo, beato Petro et nobis offers, paterna benignitate suscipimus, et praesentis scripti pagina communimus. Statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona idem hospitale inpraesentiarum juste ac legitime possidet, aut in futurum rationabilibus modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma eidem hospitali, ac pauperibus, et illibata permaneant. Si qua igitur in posterum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei ac Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in ex tremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
In circulo: ADJUVA NOS, DEUS SALUTARIS NOSTER.
In monogrammate: Bene valete. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus subscripsi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Hubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata ss. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae diacon card. ss.
Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris, Idibus Octobris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
CDLXXXIII. Ad monachos Marchianenses.--Censuras A. episcopi Atrebatensis nullas declarat, praecipitque ut ad abbatis electionem procedant. (Anno 1141, Nov. 1.)[MARTENE, Ampl. Collect., I, 719, ex ms. Marchianensi.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectissimis filiis monachis Marcianensibus, S. et A. B.
Super injuriis et oppressionibus quas ex litteris et fratrum vestrorum relatione, Joannis videlicet et Andreae, qui nostro se conspectui praesentarunt, a fratre nostro A. Atrebatensi episcopo vobis illatas esse accepimus, debita affectione compatimur, et vobis, tanquam dilectis filiis nostris, in quibus secundum Deum possumus, opem et auxilium libenter impendimus. Quia ergo praefatus frater noster electionem vestram secundum B. Benedicti regulam et praedecessoris nostri papae Calixti bonae memoriae et nostri etiam privilegii tenorem, a vobis communiter celebratam omnimodis impedivit, et ad majorem suae malitiae evidentiam, post appellationem ad sedem apostolicam factam, vestrum monasterium a divinis interdicere praesumpsit officiis, nos idem interdictum irritum esse censuimus, et vobis divina celebrare officia apostolica auctoritate praecipimus. Si vero mutationem aliquam vel constitutionem in eodem monasterio vel locis sibi pertinentibus post appellationem ad sedem apostolicam fecisse cognoscitur, totum evacuamus, et omnia in eo statu, in quo tempore appellationis fuisse noscuntur, revocari praecipimus. Vobis autem praecipiendo mandamus quatenus secundum B. Benedicti Regulam et sedis apostolicae privilegia religiosam et idoneam personam vobis in abbatem communi vel sanioris partis assensu eligatis, per cujus nimirum prudentiam et religionem idem monasterium, tam temporaliter quam spiritualiter, auxiliante Domino, proficere valeat.
Datum Laterani Kalendis Novembris.
CDLXXXIV. Ad A. [lvidum] episcopum Atrebatensem.--Arguit eum quod Marchianenses monachos vexaverit. (Anno 1141, Nov.)[MARTENE, ibid., col. 720, ex eodem ms.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri A. Atrebatensi episcopo S. et A. B.
Miramur et dolemus super injuriis et oppressionibus et damnis et aliis multis gravaminibus, quae monasterio et fratribus Marcianensibus a fraternitate tua illata esse accepimus. Haec namque ordini et religioni tuae sunt valde contraria, et his quae a B. Gregorio de monasteriis et religiosis locis statuta sunt, probantur adversa. Cum enim eorum abbas, sicut asserunt, tuis gravaminibus monasterium ipsum relinquere compulsus sit, et ipsi secundum B. Benedicti Regulam et praedecessorum nostrorum et nostrum etiam privilegium, abbatem videlicet religiosum et honestam personam elegerint, tu, contemptis apostolicae sedis decretis, eos super hoc omnimodis infestasti, et ad majorem tuae malitiae cumulum, contra appellationem ad sedem apostolicam factam, praefatum monasterium a divinis officiis interdicere praesumpsisti. Quae praesumptio quanta severitate puniri debeat, B. Gregorii sententia demonstratur; ait enim: « Nihil prius de eo quod ad sinum sanctae Romanae confugit Ecclesiae, ejusque implorat auxilium, decernatur, quam ab ejusdem Ecclesiae fuerit praeceptum auctoritate, quae vices suas ita aliis impertivit Ecclesiis, ut in partem sint vocatae sollicitudinis et in plenitudinem potestatis. Si tamen (quod non arbitramur) a quoquam secus praesumptum fuerit, ab officio cleri submotus, apostolicae auctoritatis reus ab omnibus judicetur. » Et quoniam beati Petri et sanctae Romanae Ecclesiae contemptum inultum praeterire non possumus, per praesentia tibi scripta mandamus atque praecipimus quatenus praefatum monasterium et fratres in pace omnino dimittas, et in nullo eis per te vel per alios impedire praesumas. De contemptu vero sanctae Romanae Ecclesiae et nostro et multis aliis, quae nostris auribus sinistro rumore de persona tua sunt nuntiata, proxima Dominica qua legitur Ego sum pastor bonus, ad nostram praesentiam venias responsurus.
CDLXXXV. Privilegium pro canonica S. Mariae Parmensi. (Anno 1141, Nov. 7.)[AFFO, Storia di Parmi, II, p. 350, ex archivo capituli Parm. saec. XII, n. XXXI.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio BONIZONI archipresbytero, caeterisque canonicis Parmensis Ecclesiae, tam praesentibus quam futuris, canonice substituendis, in perpetuum.
Aequitatis et justitiae ratio persuadet nos Ecclesiae perpetuam rerum suarum firmitatem et vigoris inconcussi munimenta conferre: non enim decet clericos in sortem Domini evocatos perversis malorum hominum molestiis agitari, et temerariis quorumlibet vexationibus fatigari; similiter et praedia usibus secretorum coelestium dedicata nullas potentum angarias, nihil debent extraordinarium sustinere. Eapropter, dilecti in Domino filii, interventu dilecti filii nostri magistri Hubaldi diaconi cardinalis, vestris justis postulationibus clementer annuimus, et beatae Dei Genitricis semperque virginis Mariae Parmensem canonicam cum omnibus bonis suis mobilibus et immobilibus sub beati Petri et nostra protectione suscepimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpraesentiarum juste et canonice possidetis, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poteritis adipisci, firma vobis vestrisque successoribus, et illibata permaneant. In quibus haec propriis duximus exprimenda vocabulis: monasterium Sancti Quintini cum ecclesia Sanctae Mariae de Plano, et caeteris ad ipsum jure pertinentibus: ecclesiam Sanctae Christinae; ecclesiam Sancti Nicolai, et ecclesiam Sancti Antonini: plebem Sancti Pancratii cum ecclesia Sancti Nicolai et hospitato ejus juxta Taronem, et cum ecclesia Sancti Anastasii infra urbem, et caeteris ad ipsam plebem pertinentibus: plebem Sancti Martini cum decimis: plebem Sancti Prosperi cum decimis; plebem de Purpurano cum capellis suis: plebem de Molandriano: plebem Sancti Calliani cum decimis: capellam de Vilignano: capellam de Marano: capellam de Meletulo: capellam de Ballone: capellam de Corviaco intra castrum sitam: capellam de Barca: capellam de Marzaliis: capellam de Azano, capellam de Vallera inferiore: capellam de Travagnano; capellam de Terentio: capellam de Sancti Secundi: capellam de Pizzo: capellam de Palazione: capellam de Vico longo: capellam de Sala; jus quod habetis in capella Sancti Gorgii de Pratis, et in capella de Ponticello, ac in capella de vico Pauli: capellam de Ulmo: capellam de Calerno cum hospitali: capellam Sancti Laurentii de Meletula cum omnibus ad praedictas plebes et capellas jure pertinentibus; decimas omnium habitantium in ipsa civitate, et in suburbiis; quemadmodum secundum divisionem plebium eas usque ad haec tempora legitime possidetis, vestram partem oblationum quae offeruntur in vigilia et festivitate Sancti Domnini de Burgo et in Assumptione Beatae Mariae in plebe de Cornilio. Decernimus ergo ut nulli omnino ecclesiasticae vel saeculari personae fas sit eamdem canonicam temere perturbare, aut bona vestra, vel possessiones auferre, retinere, minuere, seu quibuslibet videbitis exactionibus fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura; salva episcopi vestri canonica reverentia. Ad indicium autem hujus a sede apostolica perceptae protectionis, bizantium aureum nobis nostrisque successoribus annualiter persolvetis. Si quis igitur in futurum, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reumque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi alienus fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensium episcopus ss. Ego Guido Sanctae Romanae Ecclesiae diac. card. Ego Gregorius diaconus card. Sanctorum Sergii et Bacchi ss. Ego Albericus Ostiensis episcopus ss. Ego Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem ss. Ego Stephanus Praenestinus episcopus ss. Ego Stantius presb. card. tit. Sanctae Savinae ss. Ego Gibertus presb. card. tit. S. Calixti ss. Ego Rainerus presb. card. tit. Sanctae Priscae ss. Ego Goyzo presb. card. tit. Sanctae Caeciliae ss. Ego Thomas presb. card. tit. Vestinae ss. Ego Hubaldus diacon. card. Sanctae Mariae in Via Lata ss. ss. Ego Petrus diac. card. Sanctae Mariae de Porticu ss.
Datum Lat. per manum Baronis capellani et scriptoris, VII Idus Novembris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno duodecimo.
Pendet bulla plumbea.
CDLXXXVI. Privileqium pro ecclesia Frisingensi. (Anno 1141, Nov. 20.)[ Monumenta Boica, IX, p. 24.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri OTTONI Frisingensi episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
Ex commisso nobis a Deo apostolatus officio fratres nostros episcopos debemus diligere, et Ecclesiis sibi a Deo commissis suam justitiam conservare. Proinde, dilecte a Domino frater Otto episcope, preces tuas rationabiles clementer admittimus, et personam tuam cum commissa tibi a Deo ecclesia sub beati Petri et nostra protectione et praesentis scripti patrocinio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Domino propitio, poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Sancimus etiam ut in quocunque episcopatu, in fundo Frisingensis ecclesiae monasteria, vel ecclesiae aedificatae sint, assensu et consilio tuo in eis presbyteri statuantur. Jura quoque tuae ecclesiae, quae venerabilis frater noster Conradus Salzeburgensis archiepiscopus recognovit, et scripti sui auctoritate firmavit, tibi et commissae ecclesiae confirmamus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat eamdem ecclesiam temere perturbare, aut decimas, bona et possessiones ipsius auferre, vel ablatas retinere, minuere, vel ab ipsa alienare, seu quibuslibet molestiis fatigare; sed omnia integra conserventur tuis tuorumque successorum usibus profutura. Praeterea, quoniam advocati ad defensionem ecclesiae statuuntur, advocatis ipsius ecclesiae omnino interdicimus, ne aliquid gravamen eidem loco, vel rebus ad ipsum pertinentibus inferre, vel aliquid praeter jus suum ab eis exigere praesumant. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco justa servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant.
Amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus SS. Sergii et Bacchi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tit. S. Crucis in Jerusalem.
Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris, XII Kal. Decembris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1144, pontificatus vero domni Innocentii II papae anno XII.
CDLXXXVII. Privilegium pro monasterio Wezzinbrunnensi. (Anno 1141, Nov. 20.)[ Monumenta Boica, tom. VII, p. 380.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis WATTONI Wezzenbrunnensi abbati ejusque fratribus tam praesentibus quam futuris regulariter substituendis in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis a provisore omnium bonorum Deo commissa est, ut religiosas personas, et earum diligamus ecclesias, et ne pravorum hominum infestationibus rerum suarum detrimenta sustineant apostolicae defectionis moderamine nos convenit providere. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus paterna benignitate annuimus, et Wezzinbrunnense monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus, statuentes ut ordo monasticus, qui secundum beati Benedicti Regulam in eodem monasterio institutus esse cognoscitur, perpetuis futuris temporibus ibidem inviolabiliter observetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona idem monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus haec propriis nominibus duximus exprimenda: duas partes videlicet decimae de Risbach, sicut a venerabili fratre nostro Henrico Ratisponensi episcopo vobis rationabiliter concessae sunt, et scripto suo firmatae: praedia videlicet haec: Achselswanc, Pansingen, Piberbach, Waltenberc, Wolmutsahe, Gutingen, Gezines, Izenes. Sancimus etiam ut nullus ipsius loci advocatiam sibi usurpare vel ab aliquo recipere audeat, nisi quem abbas et fratres secundum Dei timorem et ipsius monasterii utilitatem communiter providerint eligendum. In ecclesiis quoque quae juris vestri monasterii esse noscuntur, quemadmodum in generalibus conciliis statutum est, assensu et consilio vestro presbyteri statuantur. Porro super decimis a fratribus nostris Wolfgango Ratisponensi et Uldarico Augustensi episcopis ecclesiae vestrae concessis, successoribus suis nullatenus liceat vos ausu temerario fatigare, aut aliquam vobis inferre molestiam. De fundo quoque vestri monasterii, seu etiam de novalibus, aut aliis laboribus vestris quos propriis manibus sumptibusque colligitis, juxta quod a nobis in generalibus est statutum conciliis, a vobis exigi decimas auctoritate apostolica prohibemus. Nulli etiam fratrum vestrorum fas sit post factam in eodem monasterio professionem absque abbatis vel fratrum licentia inde discedere vel ad alia loca transire: discedentem vero nullus episcoporum vel abbatum suscipere audeat, vel retinere. Ad haec praesenti decreto sancimus, ut nulli episcoporum licentia pateat angarias, vel alias exactiones monasticae quieti et utilitati contrarias, vobis vel ecclesiae vestrae imponere. Porro sepulturam ipsius loci omnino liberam esse decernimus, ut eorum qui se illic sepeliri deliberaverint, devotioni et extremae voluntati, nisi excommunicati sint, nullus obsistat. Nulli regum ergo, ducum, marchionum vel aliorum hominum fas sit praefatum monasterium super hac nostra constitutione temere perturbare aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, aut quibuslibet vexationibus infestare, sed omnia integra conserventur, vestris usibus omnimodis profutura. Si quis autem hujus nostri decreti paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrue emendaverit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat, et excommunicationi subjaceat. Conservantes vero hanc eorumdem apostolorum benedictionem et gratiam consequantur. Amen. Ego Innocentius catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diaconus cardinalis SS. Sergii et Bacchi. Ego Gerardus presbyter cardinalis S. Crucis in Jerusalem. Ego Ivo presbyter card. SS. Laurentii et Damasi.
Dat. Laterani per manus Baronis capellani et scriptoris, XII Kal. Decembris, indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae II anno duodecimo.
CDLXXXVIII. Monasterii Marcianensis protectionem suscipit bonaque ac privilegia confirmat. (Anno 1141, Dec. 1.)[BUZELIM, Gallo-Flandria sacra et profana, I part., p. 346.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis monachis Marchianensibus, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuam memoriam.
Officii nostri nos monet auctoritas religiosa loca diligere, et ea opportuno consolationis munimine confovere. Hujus rei gratia, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus paterna benignitate impertimur assensum, et Marchianense monasterium, in quo divino mancipati estis obsequio, sub B. Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus; statuentes ut quascunque possessiones, quaecunque bona praefatum monasterium inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant, etc. Nam postea latissime possessiones, decimas et altaria Martianensibus obnoxia enumerat, quibus tandem omnibus haec subjicit: Quae videlicet universa in consuetae libertatis immunitate decernimus permanere, quatenus fratres qui et omnipotenti Deo debita possint servitia exhibere. Ad haec adjicientes sancimus ut nulli omnino liceat praefatum monasterium et ecclesiam Hamagiensem absque manifesta et probata culpa a divinis officiis interdicere. Nullus quoque ibidem qualibet subreptionis astutia vel violentia in abbatem praeponatur, sed liceat vobis communi consilio, vel parti consilii sanioris, secundum Dei timorem et B. Benedicti regulam, absque ullius contradictione abbatem eligere. Chrisma vero, oleum sacrum, consecrationes altarium seu basilicarum, benedictionem abbatis, ordinationem monachorum vel clericorum vestrorum, qui ad sacros ordines fuerint promovendi, a dioecesano episcopo, si quidem catholicus fuerit, et gratiam atque communionem sedis apostolicae habuerit, et ea gratis, et absque pravitate aliqua voluerit exhibere; alioquin liceat vobis catholicum quemcunque malueritis adire antistitem, qui nimirum nostra fultus auctoritate, quod postulastis indulgeat. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse concedimus, ut quicunque se illic sepeliri deliberaverint, nisi forte excommunicati sint, nullus obsistat. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat idem coenobium temere perturbare, aut ejus possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu aliquibus molestiis fatigare, sed omnia integra et illibata conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, temere contra eam venire tentaverit, secundo tertiove commonita, nisi reatum suum congrua satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini Redemptoris nostri Jesu Christi aliena fiat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen.
Datum per manum Baronis capellani et scriptoris, Kalend. Decembris, indict. V, Incarnat. Dom. anno 1141, pontificatus domni Innocentii II papae anno XII.
CDLXXXIX. Sententiam Conradi III, RR., pro monasterio S. Blasii contra episcopum Basileensem latam, confirmat. (Anno 1141, Dec. 6.)[NEUGART, Cod. diplom. Alem., II, 74.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis G. abbati et monachis S. Blasii, salutem et apostolicam benedictionem.
Quae pro bono pacis et Ecclesiarum quiete secundum aequitatis et justitiae moderationem contracta sunt, ut nulla possint in posterum refragatione constringi, sedis apostolicae debent munimine roborari et in sua stabilitate firmari. Concordiam itaque, quae de contentione subjectionis et advocatiae monasterii vestri inter vos et Basileensem Ecclesiam per charissimum filium nostrum Conradum, illustrem Romanorum regem, rationabiliter facta est, et hinc cum scriptis et testibus confirmata, sedis apostolicae auctoritate roboramus, ratamque et inconvulsam manere sancimus. Si quis autem hujus nostrae confirmationis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonitus, si non reatum suum congrua satisfactione correxerit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli apostolorum ejus incurrat.
Datum Laterani VIII Idus Decemb.
CDXC. Ad Gregorium Bergomatem episcopum. (Anno 1141, Dec. 13.)[UGHELLI, Italia sacra, IV, 459.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri GREGORIO Bergomensi episcopo, ejusque successoribus canonice substituendis in perpetuum.
In eminenti sedis apostolicae specula disponente Domino constituti ex injuncto nobis officio fratres nostros episcopos debemus diligere, et Ecclesiis sibi a Deo commissis suam justitiam conservare. Proinde, dilecte in Domino Fr. G. episcope Bergomensis, Ecclesiae, cujus a Deo tibi cura commissa est, patria sollicitudine providentes, statuimus ut quascunque possessiones, quaecunque bona inpresentiarum juste et canonice possides, aut in futurum largiente Domino rationabilibus modis poteris adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant, canonici quoque S. Vincentii, tam praesentes quam futuri, canonicam et debitam obedientiam tibi tuisque successoribus exhibeant, nec occasione privilegii ab apostolica sede percepti eam subtrahant. Si qua igitur ecclesiastica saecularisve persona, etc. Amen.Ego Gerardus presb. card. tit. S. Crucis in Jerusalem Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus ss. Ego Conradus Sabinensis episcopus subsc. Ego Stephanus Praenestinus episcopus subsc. subsc. Ego Guido S. R. E. indignus sacerdos subsc. Ego Suasinus presb. card. tit. S. Stephani subsc. Ego Boetius presb. card. tit. S. Clementis ss. Ego Ivo presb. card. S. Laurentii in Damaso ss. Ego Gregorius tit. Calixti presb. card. subsc. Ego Gratianus presb. card. tit. S. Sabinae subsc. Ego Gregorius diac. card. SS. Sergii et Bacchi ss. Ego Otto diac. card. S. Georgii ad Velum Aureum ss. Ego Guido diac. card. SS. Cosmae et Damiani ss. Ego Hubaldus diac. card. S. Mariae in Via Lata ss. Ego Gerardus diac. card. S. Mariae in Dominica ss. Ego Petrus diac. S. Mariae in Aquiro subsc.
Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris, Id. Decemb., indict. V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontif. vero D. Innoc. PP. II anno XII.
CDXCI. Ecclesiae S. Mariae Caesaraugustanae protectionem suscipit et canonicorum bona confirmat. (Anno 1141, Dec. 15.)[ARRUEGO, Catedral. episcop. de Zaragoza, p. 792.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis PETRO priori, et canonicis ecclesiae S. Mariae Caesaraugustanae civitatis, tam praesentibus quam futuris, regulariter substituendis, in perpetuum.
Ad hoc universalis Ecclesiae cura nobis commissa est, ut religiosas diligamus personas, et beneplacentem Deo religionem studeamus modis omnibus propagare; nec enim Deo gratus aliquando impenditur famulatus, nisi ex charitatis radice procedens a puritate religionis fuerit conservatus, hoc nimirum charitatis intuitu, venerabilis fratris nostri Bernardi episcopi vestri precibus inclinati, praefatam Dei genitricis semperque Virginis Mariae ecclesiam in qua divino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus, et praesentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, quemadmodum a praefato fratre nostro, secundum beati Augustini regulam in eadem ecclesia constitutus esse dignoscitur, perpetuis ibidem temporibus inviolabiliter conservetur. Praeterea quascunque possessiones, quaecunque bona eadem ecclesia inpraesentiarum juste et canonice possidet, aut in futurum concessione pontificum, largitione regum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, Deo propitio, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permaneant. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat praefatam ecclesiam temere perturbare, aut ejus bona vel possessiones auferre, vel ablatas retinere, minuere, seu quibuslibet molestiis fatigare, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum gubernatione et sustentatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura; salva Caesaraugustani episcopi canonica justitia et reverentia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica saecularisve persona, hanc nostrae constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove commonita, si non reatum suum congrua satisfactione emendaverit, a sacratissimo corpore ac sanguine Dei et Domini nostri Redemptoris Jesu Christi, abstineat, atque in extremo examine districtae ultioni subjaceat. Cunctis autem eidem loco sua jura servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi quatenus et hic fructum bonae actionis percipiant, et apud districtum judicem praemia aeternae pacis inveniant. Amen, amen, amen. Ego Innocentius Catholicae Ecclesiae episcopus. Ego Gregorius diacon. card. SS. Sergii et Bacchi. Ego Gerardus presbyter cardinalis tituli S. Crucis in Hierusalem. Ego Otto diacon. card. Sancti Gregorii [ f. Georgii] ad Velum Aureum. Ego Guido sanctae Romanae Ecclesiae indignus sacerdos. Ego Guido diacon. cardin. Sanctorum Cosmae et Damiani. Ego Ibo presbyt. cardinal. Sancti Laurentii tit. Damasi. Ego Petrus diaconus cardinalis Sanctae Mariae in Porticu.
Datum Laterani per manum Baronis capellani et scriptoris, XVIII Kalendas Jan., indictione V, Incarnationis Dominicae anno 1141, pontificatus vero domni Innocentii papae secundi anno XII.
CDXCII. Henrico Moraviensi episcopo, paganis de Prussia praedicare cupienti, indulget licentiam crucem ante se ferendi. (Circa annum 1141, Jan. 31.)[BOCZER, Cod. diplom. Morav., I, p. 212.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO, Moraviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Non decet episcopum ad pascendum gregem Dominicum constitutum proprias oves jejunas relinquere, et alienis pabula ministrare. Si tamen paganis de Prussia verbum Domini praedicare et eos ad fidem Christi convertere desideras, et fructum Ecclesiae Dei exinde proventum existimas, opus est ut per episcopatum tibi a Deo commissum honestas et discretas personas interim constituas, quae corrigenda corrigant, et quae statuenda fuerint ad honorem Dei stabiliant, atque ovibus tibi a Deo commissis vitae pabula subministrent. Postmodum vero si tantum laborem Ecclesiae Dei utilem cognoveris, tam sanctum opus auxiliante Domino studeas adimplere. Crucem quoque ad memoriam Dominicae passionis et inimicos Christi convertendos in terra illius gentis ferendi ante te fraternitati tuae licentiam indulgemus. Denuntiato etiam illi genti verbo Domini ad populum tibi commissum redire non differas.
Datum Laterani II Kalendas Februarii.
CDXCIII. Henrico Moraviensi episcopo concedit licentiam praedicandi paganis in Prussia; attamen ut populum suum rebellem reformare non negligat. (Circa annum 1141, April. 1.)[BOCZEK, Cod. dipl., I, p. 213.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri HENRICO Moraviensi episcopo, salutem et apostolicam benedictionem.
Qui pastoralis officii regimen in Ecclesia Dei obtinent, et ad aliorum regimina proponuntur, sollicita debent consideratione perpendere, quod non tantum de propriis, sed etiam de subditorum suorum excessibus reddituri sunt supremo judici rationem. Quamvis itaque, charissime in Christo frater, populus tibi a Deo, commissus durae cervicis sit, tibique rebellis et inobediens existat, valde nobis tibi expedire videtur, ut pro ipsius adhuc salute et admonitione attentius debeas laborare, et quantum in te est, ad viam rectitudinis revocare. Scriptum namque est: Clama, ne cesses, sicut tuba exalta vocem tuam; et rursus scriptum est: Si dicente me ad impium: Morte morieris, non annuntiaveris ei, et neque locutus fueris, ut avertatur a via sua impia, et vivat ipse impius in iniquitate sua, morietur; sanguinem autem ejus de manu tua requiram; si autem tu annuntiaveris impio, et ille non fuerit conversus ab iniquitate sua, morietur; tu autem animam tuam liberasti. Hinc etiam Ephesiis Paulus dicit: mundae sunt hodie manus meae a sanguine omnium vestrum; non enim subterfugi, quo minus annuntiarem omne consilium Dei vobis. Mundus ergo a sanguine eorum non esset, si eis consilium Dei annuntiare noluisset; quia cum increpare delinquentes noluerit, eos procul dubio tacendo pastor occidit. Ideoque etsi, quod absit! tuis commonitionibus converti noluerint, ipsi in impietate sua morientur, tu vero de morte ipsorum eripies. Verum si ad paganos, de quibus nobis te significasti transire, iisque verbum Dei et fidem christianam annuntiare discretioni tuae videtur utile, nobis placet, ita tamen ut ad commissum tibi populum quam citius redire non negligas.
Datum Laterani Kal. Aprilis.
CDXCIV. Clerum episcopatus Olomucensis contra prohibitionem episcopi sui divina celebrantem arguit, monetque ad obedientiam et reverentiam sui episcopi. (Circa annum 1141, April. 1.)[BOCZEK, Cod. diplom., t. I, p. 214.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, abbatibus canonicis, et clericis per Olomucensem episcopatum constitutis.
Quod vos de beati Petri et nostra gratia minime salutamus, non nostrae severitati, sed vestrae potius inobedientiae et praesumptioni est ascribendum. Audimus enim, quod tamen valde dolemus, vos in tantam insaniam prorupisse, quod contra prohibitionem venerabilis fratris nostri Henrici, episcopi vestri, divina officia celebrare praesumitis et excommunicatos suos recipere et sacramenta ecclesiastica, quae Dei sunt, cum eis communicare nullatenus formidatis. Quod quam exsecrabile sit, quantum animarum vestrarum saluti contrarium, sanctorum Patrum decreta manifeste declarant. Ait namque Calixtus papa inter caetera: Excommunicatos a sacerdotibus nullus recipiat, nec cum eis in oratione, aut cibo aut potu, aut consilio communicet, nec ave eis dicat, quia quicunque in iis vel in aliis prohibitis scienter excommunicatis communicaverit, juxta apostolorum institutionem et ipse simili excommucationi subjaceat. Ab his ergo clerici et laici se abstineant, qui eadem pati noluerint. Item ex Carthaginensi concilio. Qui communicaverit vel oraverit cum excommunicato, si laicus est, excommunicetur; si clericus, deponatur. Quae cum ita sint, per apostolica scripta universitatem vestram monemus et monendo praecipimus, ut de tantis excessibus praefato fratri nostro, episcopo vestro, digne satisfaciatis, et ad ipsius obedientiam et reverentiam cum omni devotione humiliter redeatis; alioquin excommunicationis vel depositionis sententiam quam in vos canonica aequitate promulgaverit, beati Petri principis apostolorum, et nostra auctoritate firmabimus.
Datum Laterani Kalendis Aprilis.
CDXCV. Ad Raimundum, Rusticum et Baronem presbyteros. (Anno 1138-1142, Mart. 14.)[BALUZ, Miscell., IV, 591.] INNOCENTIUS episcopus, servus servorum Dei, RAIMUNDO, RUSTICO atque BARONI presbyteris, salutem et apostolicam benedictionem.
Non dubium vobis quod ecclesiam Sancti P. ad reformandam in eodem loco religionem dilectis filiis nostris J. priori et fratribus ecclesiae S. Fridiani commisimus. Proinde apostolica vobis auctoritate mandando praecipimus ut quod a nobis exinde factum est irrefragabiliter observetis, et neque in eadem ecclesia, nec in aliquo loco ad eam pertinente absque eorumdem fratrum licentia maneatis. Quod si contradictores exstiteritis, nisi infra quindecim dies post susceptionem praesentium litterarum, ab hujusmodi pertinacia resipueritis, extunc divinum vobis officium interdicimus.
Data Laterani II Idus Martii.
CDXCVI. Robotonem comitem hortatur ut ecclesiae Baumburgensi praedium quoddam restituat. (Anno 1138-1142, Nov. 24.)[Hujus epistolae mentio exstat apud. LANG, Regesta, I, 158.] CDXCVII Ad milites et bonos homines Nogariae. (Anno 1138-1142 Nov. 25.)[MURATORI, Antiq. Ital., II, 179.] INNOCENTIUS, servus servorum Dei, dilectis filiis militibus et bonis hominibus Nogariae, salutem et apostolicam benedictionem.
Perlatum est ad aures nostras quod Nogariensem Silvam, quam comitissa Mathildis a monasterio Nonantulano sub annuali pensione tenuit, et antequam moreretur, eidem monasterio reddidit, exstirpaveritis, eamque vestris usibus excolatis. Et quoniam valde periculosum est ecclesiarum justitiam minuere vel retinere, per praesentia vobis scripta mandamus atque praecipimus quatenus de laboribus, quos ibidem excolitis, praefati monasterii fratribus jus suum integre persolvatis.
Datum Laterani VII Kalendas Decembris.
CDXCVIII. A[lberoni] archiepiscopo Trevirensi mandat ut abbatem S. Maximini propter peculatum Simoniamque excommunicet. (Anno 1138-1142, Dec. 5.)[Hujus privilegii mentio exstat apud JAFFÉ, Regesta Rom. pont., p. 592.] CDXCIX. Monasterii Monasteriensis [Münchmünster] bona alienari vetat. (Anno 1138-1142, Dec. 5.)[LANG, Regesta, I, 132.]