Vincla recusanti dedignantique iuvenco Aspera mordaci subdere colla iugo, Rusticus, obliqua succidens cornua falce, Credidit insanum defremuisse pecus, Cautus et immenso cervicem innectit aratro: Namque erat hic cornu promptior atque pede, Scilicet ut longus prohiberet verbera temo, Neve ictus faciles ungula saeva daret. Sed postquam irato detractans vincula collo Inmeritam vacua calce fatigat humum, Continuo eversam pedibus dispergit harenam, Quam ferus in domini ora sequentis agat. Tunc sic informi squalentes pulvere crines Discutiens, imo pectore victus, ait: Nimirum exemplum naturae deerat iniquae, Qua fieri possit cum ratione nocens.
XXVII