Romae docet fautor Manis,
inquietum cor humanis,
lacrimarum filius.
Dum rhetoricam ostendit,
tollens legens Deum tendit,
opus difficilius.
Augustino moriente,
Gensericus ducit lente
ad Ipponam funera.
Memor duri gelu Rheni,
fati uates cras obsceni,
prendet Urbis munera.
Vandalis dum haec aguntur,
Hierosolymae scribuntur
sacra diuum pedibus.
Sophiae lux Athenais,
Christum quaerens, orta Grais,
abit summis sedibus.
Theodericus, pars Imperi,
consul, rex, dux, petit heri
cum Gothis Italiam.
Nunc Rauennae regnat ille,
Romae tutae domus mille
sunt ad gentem aliam.
Regni nauis eget nautis,
sic Cassiodorus cautis
uerbis stylo subuenit.
Quaestor, callidus senator
Christi legis adsectator,
libris pacem inuenit.
Pacem cupit Benedictus,
cum sit proeliis perstrictus
omnis locus nobilis.
Dirum Totilam moniuit,
Romae fatum expediuit,
fide uir haud mobilis.
Aeuo Romae tum peracto,
imperator, ense tracto,
gentes pugnat gentibus.
Franci Langobardos caedunt,
et Maurici Graeci laedunt
fidem resistentibus.
Barbarus Romam mox tendit,
uox Gregori spe succendit
corda cuncta grauia.
Dei consul fauet paci,
ope panem pertinaci
sine dat ignauia.
Gentes Roma sic euadet,
Agilulfi cito cadet
sitis cruda caedium.
Rex urbane papae scribit,
heres aquam Christi bibit
Saluatoris aedium.
