Proles aeui sumus seri,
orbis domini qui heri
latas gentes regebamus,
leges nostras putabamus
diis esse traditas.
Nunc de cunctis dubitamus,
rebus quas tunc credebamus.
Quid sit iustum disputatur,
quod tunc sacrum nunc mutatur,
annis clam labentibus.
Studia humanitatis,
tunc uexillum libertatis,
nunc uestigia uetusta
aestimantur et angusta,
omnibus plaudentibus.
“Senis saecli laudatores!”
clamant noui defensores,
prisca cito sed obliti,
rebus nouis usque triti,
quo moderni pergimus?
Noui populi moresque
oriuntur principesque,
noua regna dominantur,
noua foedera signantur,
nobis at extranea.
Est modernitas nunc sera,
aetas noua patet uera,
posteri cui dabunt nomen,
filiorum factum omen
tunc remoti temporis.
