Fragmentum epistolae

E Wikisource
 EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
Fragmentum epistolae
VI saeculo

editio: Migne 1849
fons: Corpus Corporum

Migne Patrologia Latina Tomus 72

AuInBeI.FraEpi 72 Auctor incertus (Benedictus I?) Parisiis J. P. Migne 1849 early modern edition, no apparatus this file was encoded in TEI xml for the University of Zurich's Corpus Corporum project (www.mlat.uzh.ch) by Ph. Roelli in 2013 Classical Latin orthography latin PALEA.

Migne Patrologia Latina Tomus 72

Benedictus Servus servorum Dei Grandensi patriarchae salutem, etc.

Lex divinae constitutionis apostolicam cathedram [ Al., sedem] totius posuit orbis terrarum magistram [ Cod. Luc., magistratum], ut quidquid ubique locorum dubitatur, ab ea ratio ejusdem requiratur. Affatus est autem nos suis litteris ejusdem cathedrae sessorem, ac percunctatus est quidam vestras [ Al., vir] nomine Joannes, pro connubio filiae suae superstitis: cujus soror defuncta cuidam juveni, Stephano nomine, simplicibus verbis fuerat desponsata, et antequam ad nuptias perveniret, morte praeventa: utrum scilicet cum eodem juvene possit matrimonium celebrari superstitis filiae, nec ne. Namque testatus hujus rei rationem apud vos haberi ambiguam. Quam Deo docente reddimus his verbis certissimam. Protoplastus ille, radix et origo nostro [ Cod. Luc., nostra] detractam sibi costam in mulierem videns formatam, prophetico spiritu inter alia protulit: Propter hoc relinquet homo patrem et matrem, et adhaerebit uxori suae, et erunt duo in carne una (Gen. II). Quibus verbis innotuit non aliter virum et mulierem posse fieri unam carnem, nisi carnali copula sibi cohaereant. Qui ergo nequaquam mistus est extraneae mulieri foedere nuptiali, quo pacto per nuda sponsionis verba possunt una caro fieri, nullatenus valemus intueri. Propinquitas enim sanguinis verbis dicitur, non verbis efficitur, sed [ Cod. Luc., non verbis efficitur, sed] neque osculum parit propinquitatem, quod [ Al., quia] nullam facit sanguinis commixtionem. Quoniam vero ita prorsus sese habet res Joannis istius, ut velit secundam filiam illis nuptiis copulare, cui primam jam decreverat desponsare, censura apostolici magistratus mandamus hoc absque ullius criminis vitio posse fieri, si utriusque partis sederit voluntati. Nam cur prohibeatur, quod prohibendum [ Al., prohibitum] nunquam sancta Scriptura declarat? Sed neque mundanae leges, connumeratis personis quae inter se nuptias non contrahunt, de hujusmodi aliquid dicunt. Ne ergo abnegetis quod negandum nulla ratione docetis [ Al., monstratis].