Migne Patrologia Latina Tomus 129
Fragmentum ex Historia de conversione Boiorum et Carentanorum
Fragmentum ex Historia de conversione Boiorum et Carentanorum (Auctor incertus), J. P. Migne 129.1272A
Fragmentum ex Historia de conversione Boiorum et Carentanorum
129.1269D| Igitur Carolus imperator, anno Nativitatis Domini 716, Ericum comitem destinavit, et cum eo immensam 129.1270D| multitudinem, Hunnos exterminare. Qui minime resistentes, reddiderunt se per praefatum comitem 129.1271A| Carolo imperatori. Eodem ergo anno misit Carolus Pippinum filium suum in Hunniam cum exercitu multo. Qui perveniens usque ad celebrem eorum locum, qui dicitur Rinch, ibi iterum omnes eorum principes se dediderunt Pippino. Qui inde revertens, partem Pannoniae circa locum Pelessae inferioris, ultra fluvium qui dicitur Rapa, et sic usque ad Dranum [ al., Dravum] fluvium, et eo usque ubi Dranus fluit in Danubium, prout potestatem habuit, praenominavit eum doctrina et ecclesiastico officio procurare populum qui remansit de Hunnis et Slavis in illis partibus Arnoni Juvavensium episcopo, usque ad praesentiam genitoris sui Caroli imperatoris. Postmodum ergo, anno 803, Carolus imperator Boiariam intravit, et in mense Octobri Salzpurgensem, 129.1271B| et praefatam concessionem filii sui cernens, potestative multis astantibus fidelibus suis confirmavit, et inconvulsam fieri concessit.
Iterum contigit, anno Nativitatis Domini 798, Arnonem jam episcopum, a Leone papa accepto pallio, remeando de Roma venisse ultra Padum, eique obviasse missum Caroli cum epistola sua, mandans illi ipsi itinere in partes Slavorum ire, et exquirere voluntatem populi illius, et praedicare ibi verbum Dei. Sed quia hoc facere nequibat, antequam responsum referret suae legationis, festine perrexit ad imperatorem, et retulit ei quidquid per eum dominus Leo papa mandavit. Post expletam legationem imperator praecepit Arnoni archiepiscopo pergere in partes Slavorum, et praevidere omnem illam regionem, ecclesiasticum 129.1271C| officium more episcopali colere, populosque in fide et Christianitate praedicando confortare. Sicut ille praecepit, fecit: illuc veniendo consecravit ecclesias, ordinavit presbyteros, populumque praedicando docuit, et inde rediens nuntiavit imperatori quod magna utilitas ibi potuisset effici, si quis inde habuisset certamen. Tunc jussu imperatoris ordinatus est Theodoricus episcopus ab Arnone episcopo Juvavensium. Quem ipse Arnon et Geroldus comes perducentes in Slavoniam, dederunt in manus principum; commendantes illi episcopo regionem Carentanorum, et confines eorum occidentali parte Drani fluminis, usque dum Dranus fluit in 129.1272A| amnem Danubii, ut potestative populum regeret sua praedicatione, et evangelica doctrina doceret servire Deo.
Postquam ergo Carolus imperator, Hunnis ejectis, episcopatus dignitatem Juvavensis Ecclesiae rectori commendavit, Arnoni videlicet archiepiscopo et suis successoribus tenendi perpetualiter atque regendi perdonavit, coeperunt populi sive Slavi seu Boiarii inhabitare terram, unde illi expulsi sunt Hunni, et multiplicari. Tunc primus ab imperatore constitutus est confinii comes Gonterannus, secundus Werenharius, tertius Albricus, quartus Gotefridus, quintus Geroldus. Interim vero dum praedicti comites orientalem procurabant plagam, aliqui duces habitavere in illis partibus ad jam dictam sedem 129.1272B| pertinentibus. Qui comitibus praefatis subditi fuere ad servitium imperatoris. Quorum nomina sunt, Prinnihlawga, Ceincias, Hroymar, Etgar. Post illos vero duces Boiarii coeperunt praedictam terram dato regum habere in comitatum, Hebriwinus, Albgarius et Palio. His ita peractis, Ratbodus suscepit defensionem termini, in cujus spatio temporis quidam Prinnina, exsulatus a Moymaro duce Moravorum supra Danubium, venit ad Ratbodum. Qui statim praesentavit illum domino regi nostro Ludovico, et suo jussu fide instructus baptizatus est in ecclesia sancti Martini, loco Treisma vocato, ante videlicet pertinenti ad sedem Juvavensium. Qui postea Ratbodo commissus, aliquod cum illo fuit tempus. Et non multo post de Vulgariis [Bulgaris] Hecilo Ratimari 129.1272C| ducis adiit regionem. Illoque tempore Ludovicus rex Boiariorum misit Ratbodum cum exercitu multo ad exterminandum Ratimarum ducem. Qui diffisus se defendi posse, in fugam conversus est cum suis, qui caedem evaserunt, et praedictus Prinninas substitit cum suis, pertransivit fluvium Savum, ibique susceptus a Salachone comite pacificatus est cum Ratbodo. Aliqua vero occasione iterum percepta, rogantibus praedictis regis fidelibus, praestitit rex Prinninae aliquam inferioris Pannoniae in beneficium partem circa fluvium qui dicitur Sava.