 Carmen XXXIV |
Carmen XXXVI  |
Poetae tenero, meo sodali
velim Caecilio, papyre, dicas
Veronam veniat, Novi relinquens
Comi moenia Lariumque litus:
nam quasdam volo cogitationes 5
amici accipiat sui meique.
quare, si sapiet, viam vorabit,
quamvis candida miliens puella
euntem revocet manusque collo
ambas iniciens roget morari; 10
quae nunc, si mihi vera nuntiantur,
illum deperit impotente amore:
nam quo tempore legit incohatam
Dindymi dominam, ex eo misellae
ignes interiorem edunt medullam. 15
ignosco tibi, Sapphica puella
Musa doctior: est enim venuste
Magna Caecilio incohata Mater.
| Carmen XXXIV |
Carmen XXXVI |