 Carmen LXXXII |
Carmen LXXXIV  |
Lesbia mi praesente viro mala plurima elicit:
haec illi fatuo maxima laetitiast.
mule, nihil sentis. si nostri oblita taceret,
sana esset: nunc quod gannit et obloquitur,
non solum meminit, sed quae multo acrior est res, 5
iratast. hoc est, uritur et loquitur.
| Carmen LXXXII |
Carmen LXXXIV |