Surripui tibi dum ludis, mellite Iuventi, saviolum dulci dulcius ambrosia,
verum id non impune tuli: namque amplius horam suffixum in summa me memini esse cruce,
dum tibi me purgo nec possum fletibus ullis 5 tantillum vestrae demere saevitiae. ****
praeterea infesto miserum me tradere Amori non cessasti omnique excruciare modo,
ut mi ex ambrosia mutatum iam foret illud saviolum tristi tristius helleboro.
quam quoniam poenam misero proponis amori 15 numquam iam posthac basia surripiam.
Carmen XCVI