II  |
Ausus post veteres, tuis, amice,
Etsi iam temere est, placere iussis,
Nostro Fauste animo probate conpar,
Tantus grammaticae magister artis,
Quos olim puer in foro paravi
Versus ex variis locis deductos
(Illos scilicet unde me poetam
Insulsum puto quam magis legendum),
Nostri temporis ut amavit aetas,
In parvum tibi conditos libellum
Transmissi memori tuo probandos
Primum pectore; deinde, si libebit,
Discretos titulis quibus tenentur,
Per nostri similes dato sodales.
Nam, si doctiloquis nimisque magnis
Haec tu credideris viris legenda,
Culpae nos socios notabit index—
Tam te, talia qui bonis recenses,
Quam me, qui tua duriora iussa
Feci nescius, inmemor futuri.
Nec me paeniteat iocos secutum
Quos verbis epigrammaton facetis
Diversos facili pudore lusit
Frigens ingenium, laboris expers.
Causam, carminis unde sit voluptas,
Edet ridiculum sequens poema.