LXXI. - Franciscus Maria Molsa Mutinensis | Liriche latine apocrife |
VII
LIRICHE LATINE
Scherzo sul nome « Castanea ».
Arbor inest silvis quae scribitur octo figuris;
fine tribus demtis, vix unam e mille videbis.
Ebbi due nomi, due mariti
Nomina bina habui, geminos Pia Prisca maritos,
et geminam sobolem, mors geminata tulit;
me febres geminae, claudunt geminata sepulchra,
eoniugis incolumis pectus, et iste lapis.
La Morte, l’Amore, le Grazie si contesero la malata.
Fessa gravi morbo cum iam mea Mamma iaceret,
certavere diti Mors, Amor et Charites.
Impia formosum ventrem Libithina premebat,
os Charites, oculos ipse fovebat Amor;
5fax erat in pulchris oculis, argutus in ore
sermo; dabant Charites verba, Cupido facem.
Dum tamen aegrotam Mors saeva ferocius urget,
nec minus hinc Charites, hincque repugnat Amor.
Illa simul Charites, et Mammana, et perdit Amorem
10scilicet, et victrix bina trophaea refert.
Ah nimis insignes tituli, celeberque triumphus
praeda Necis, Charites, Mamma, Cupido, iacent.
IV
Casa fortunata!
Sic domus haec Areosta propitios
habeat deos olim ut pindarica.
LXXI. - Franciscus Maria Molsa Mutinensis | Liriche latine |