 LXIII. - De Raphaele Urbinate |
LXV. - Piscarii epitaphium  |
LXIV
Ad Alphonsum Ferrariae ducem III
Ippolito, nuovo Polluce, con la sua morte salvò la vita al fratello Alfonso.
Cum desperata fratrem languere salute,
et nulla redimi posse putaret ope;
dis vovet Hippolytus. getico dum currit ab orbe,
manibus ipse suum, vivat ut ille, caput.
5Vota deos faciles habuere; Alphonsus ab orco
eripitur, fratris frate obeunte vices.
Morte tua, Pollux, redimis si Castora, munus
accepturus idem das, nec obis, sed abis;
quod dedit hic, nunquam accipiet, nec lusus inani
io spe reditus avidi limina Ditis adit.
| LXIII. - De Raphaele Urbinate |
LXV. - Piscarii epitaphium |