 XIX. - De vellere aureo |
XXI. - In Lenam  |
XX
De catella puellae
Chi gli ha portato via la cagnolina della sua fanciulla?
Quis solaciolum meum? meos quis
lusus? quis mea gaudia, heu! catellam,
herae mnemosynon meae catellam,
quis ah, quis misero mihi involavit?
5Quis, ah, quis malus, improbus, scelestus
tam bellam mihi tamque blandientem,
tamque molliculam abstulit catellam?
Furum pessime es omnium malorum
quisquis candidulam mihi catellam,
10herae mnemosynon meae catellam,
meas delicias, meique amoris
et desiderii mei levamen;
nostras praeteriens fores dolose
manu sub tunicam rapis sinistra.
15At di dent mala multa. Di deaeque
dent omnes tibi, quisquis es sceleste,
actutum mihi ni meam catellam
herae mnemosynon meae, remittis.
| XIX. - De vellere aureo |
XXI. - In Lenam |