Jump to content

Novum Testamentum (Codex Amiatinus)/Capitula lectionum secundum Lucam

Checked
E Wikisource

Sine Nomine
Capitula lectionum secundum Lucam
 Praefatio in Evangelium secundum Lucam Evangelium secundum Lucam 

INCIPIUNT CAPITULA LECTIONUM SECUNDUM LUCAM.
I. Praefatione Lucas Theophilo evangelium indicat per ordinem descripturum.
II. Sacerdotium iusti Zachariae refertur et visio in templo qua ei filius angelo revelante promittitur nasciturus, cuius etiam conceptio memoratur.
III. Missus angelus ad Mariam nasciturum loquilur salvatorem: quo mox concepto salutatur ab Elisabeth, exultante in utero Iohanne: unde post III menses reversa est in domum suam.
IIII. Nato Iohanne vox eloquii muto redditur patri ilico prophetanti. Puer in deserto est usque in diem ostensionis suae ad Israhel.
V. Refertur edictum Caesaris, et nativitas Christi pastoribus ab angelo nuntiatur, cum quo caelestis multitudo canit Gloria in excelsis deo.
VI. Angelis descendentibus pastores profecti salvatorem in praesepio positum reppererunt, deum super his quae videbant conlaudantes.
VII. Octavo die circumcisionis eius ·prophetia praesentis Symeonis iusti vel Annae prophetissae narratur.
VIII. Duodennis ipse remansit a suis in templo, quaerenti matri dicens In his quae patris mei oportet me esse.
VIIII. Anno XV. Tiberii Caesaris Iohannis orta praedicatio dicitur, qua cunctos ad paenitentiam cohortatur et calciamentis domini se fatetur indignum.
X. Herodes carceri dat Iohannem: et XXX annorum baptizato domino trinitatis in baptismo mysterium declaratur: generationum LXXVII a Christo sursum versus ad deum ordo contexitur.
XI. XL dierum ieiunium et trina temtatione diabolus superatus ostenditur.
XII. Fama regressi in Galilaeam refertur, et quod Esaiae librum accipiens de se impletum dixerit, nec habere prophetam honorem in patria sua; relata etiam vidua de Serapta vel leprosi Neman Syri mundatione, quod per medium eorum qui eum de monte praecipitare volebant transierit indicatur.
XIII. Confitentem in synagoga daemonem pellit ex homine.
XIIII. Socrus Petri et multorum infirmorum turba sanatur, et confessio daemonum prohibetur.
XV. Duabus naviculis captura piscium in verbo domini repente completis timor pavescentis Petri sociorumque eius edicitur.
XVI. Leproso mundato multi virtute domini curantur infirmi.
XVII. Paralyticum nudato tecto dimissum ante se et a peccatis et a paralysi curat.
XVIII. Levi, qui et Matheus, de teloneo vocatur. Murmurantes de publicanorum convivio vel de ieiunio adhibita sponsi et vestimenti ac vini novi comparatione redarguit.
XIX. Quaerentes de evulsione spicarum in sabbatis relato David exemplo convincit.
XX. In synagoga manum aridam sanat, repletis insipientia Pharisaeis.
XXI. Pernoctans in oratione, mane duodecim apostolos nominat: tangentes eum sanantur egroti.
XXII. Pauperes esurientes flentes persecutionem patientes beatos vocat, vae divitibus ac ridentibus dicens: etiam inimicos · praecipit diligendos, et percutienti vel nudanti minime resistendum.
XXIII. De festuca et trabe, arbore quoque bona et mala atque domo aedificanda parabolam ponit.
XXIIII. Centurionis servum curat, rogantibus pro eo senioribus et amicis.
XXV. Filius unicus viduae matris mortuus iam civitate elatus de feretro suscitatur.
XXVI. Regressis Iohannis nuntiis multa de eius magnitudine loquitur, et pueris sedentibus in foro generationem comparat Iudaeorum.
XXVII. Discumbentis domini pedes mulier lacrimis rigat, et Pharisaei cogitatio parabola duorum arguitur debitorum.
XXVIII. Evangelizanti domino et discipulis eius mulieres de suis dicuntur facultatibus ministrasse: parabolam quoque seminantis fructuumque proponit atque exponit.
XXIX. Lucernam sub vase non ponendam, et eos matrem fratresque vocandos ait qui patris fecerint voluntatem.
XXX. In navi dormiens excitatur a periclitantibus et tempestatem maris verbo compescit.
XXXI. Hominem a daemonum legione curavit, quos in porcos ire concessit
XXXII. Pergens ad filiam Iairi suscitandam mulierem a profluvio sanguinis salvat: resuscitatae puellae dari · praecipit manducare.
XXXIII. Conlatis virtutibus mittit duodecim praedicaturos, praeceptis salutaribus institutos
XXXIIII. Famam eius · audisse Herodes refertur, et apostoli dicuntur quae fecerant rettulisse.
XXXV. Quinque panibus et duobus piscibus quinque hominum milia saturat.
XXXVI. Interroganti discipulos, quem eum dicerent homines, Petrus respondit Christum dei; at ipse praenuntiat se passurum.
XXXVII. Docet ut eum quisque secuturus abneget semet ipsum, et quosdam non visuros ait mortem donec videant regnum dei: mox infertur transfiguratus in montem.
XXXVIII. Cuiusdam filiam a daemonio increpata generationis incredulitate curavit.
XXXIX. Iterum dicit se passurum fore, et de primatu cogitationes eorum statuto in medio puero vetans humilitatem docet, et non prohiberi virtutes in ipsius nomine facientem.
XL. Ignem de caelo super contemtores petere volentes discipulos increpat, et dicenti Sequar te, vulpes foveas habere testatur, iubens sequenti dimittere mortuos et tenentem aratrum non respicere retro.
XLI. Designatis et aliis LXX duobus dat praecepta quibus debeant praedicare. Mox incredulas increpat civitates. LXX duobus reversis atque gaudentibus praecipit non de subiectione daemonum sed de suorum in caelo nominum scriptione gaudere.
XLII. Confessio laudis in gaudio refertur ad patrem, postquam infert priores iustos quae vident discipuli non vidisse.
XLIII. Legis perito de vita aeterna quaerente et quis eius esset proximus sciscitante inducit parabolam vulnerati cui conlatam a Samaritano misericordiam praecipit imitandam.
XLIIII. Querellam ministrantis Marthae de sorore non eam adiuvante optimam eam partem elegisse dicendo compescit.
XLV. Normam orationis quinque petitionum rogatus a discipulo tradit.
XLVI. Amici tres panes media nocte petiti parabolam ponens petendum quaerendum pulsandumque persuadit.
XLVII. Mutum daemoniacum restituto curat · eloquio, et in Belzebub talia eum posse dicentes de armato fortiore devicto et de spiritu immundo septempliciter in homine regresso redarguit.
XLVIII. Exclamanti mulieri beatum esse ventrem qui eum portasset respondit esse eum beatum qui servaverit verbum dei: et de signo Ionae dicens reginam austri commemorat.
XLIX. Lucernam dicens non esse sub modio poni, oculum docet simplicem esse debere.
L. Apud Pharisaeum prandere rogatus cogitantem de iudaico baptismate notans et vae Pharisaeis sexies dicens multa eorum mala coarguit.
LI. Discipulis praecipit et a fermento hypocrisis cavere, et eos qui corpus occidunt non metuere, nec in persecutione quid locuturi sint cogitare.
LII. Petenti quodam inter se et fratrem suum dividi hereditatem parabolam ponit de divite avaro: mox et discipulis sollicitudinem cibi vestisque qua carent aves praecipit evitandam.
LIII. Pusillo gregi regnum promittens, possidenda vel possessa propter elemosynam vendi lumbosque praecinctos et lucernas ardentes esse debere iubet. Vigilandum quoque servi boni malique mentione facta praecipiens, servum scientem voluntatem domini multis, ignorantem vero paucis vapulare confirmat.
LIIII. Ignem in terram se dicit necessitudinum divisione missurum, et faciem caeli probantes debere tempus intellegere manifestum, atque consentiendum adversario in via pronuntiat.
LV. Nuntiatis quibusdam a Pilato occisis ait omnes nisi paenitentiam agant similiter perituros, vel sicut illi decem et octo ruina turris oppressi: parabolam quoque de sterili arbore fici ponens indicat paenitentiam differentes: et mulierem ab annis decem et octo curvatam erigens de cura sabbati murmurantes exemplo bovis adaquandi refellit, gaudente populo de eius miraculis gloriosis.
LVI. Regnum dei grano sinapis comparans et fermento, de angusta quoque vitae via paucorum loquens, Erunt, inquit, primi novissimi et novissimi primi.
LVII. Herodem vulpem appellat, et Hierusalem increpat alis eius protegi respuentem.
LVIII. Hydropicum sabbato curans velut de umoris puteo liberatum, murmurantes Pharisaeos asini vel bovis in eo cadentis extractione confundit: humilitatem quoque sectandam docens, in convivio primum accubitum praecipit non quaerendum, nec divites sed pauperes qui non retribuant esse pascendos.
LIX. Ponit parabolam de invitatis qui se excusare studentes cena non fuerint digni.
LX. Odituris necessitudines insuper et animam suam et assumta cruce secuturis similitudinem aedificandae turris et de bello regum duorum exponit, neve sit quis sal infatuatum sed aures habeat audiendi.
LXI. Murmurantibus de peccatorum convivio parabolam ovis et dragmae ponit inventae, commendans gaudium de paenitentum salute futurum.
LXII. Parabolam ponens de frugi et luxurioso filiis, reversionem prodigi ad patrem salutem indicat paenitentum.
LXIII De vilico iniquitatis ex dissimilitudine qui debitum domini sui astu sollertiore minuerat introducit.
LXIIII. Non posse deo servire quemquam et mamonae: avaros increpat Pharisaeos: legemque dicens vel prophetas usque ad Iohannem baptistam: et quod dimittens quis uxorem moechetur.
LXV. Inmisericordem divitem purpuratum et pauperem Lazarum introducens, ostendit qualia sint passuri raptores si sic merentur puniri tenaces.
LXVI. Vae dicit scandalizanti, paenitenti vero fratri etiam septuagies septies praecipit remittendum.
LXVII. Augeri sibi petunt apostoh fidem, et audiunt de translatione arboris facultatem, positaque similitudine de servo arante vel pascente docet ut inutiles se etiam implentes quae praecepta sunt fateantur.
LXVIII. X leprosis mundatis unus tantum et hoc alienigena ad gratias revertitur referendas.
LXIX. Interrogatus de tempore regni dei respondit non cum observatione venturum, eumque fulgori comparans occupandos eos dicit homines sicut in diebus Noe et Loth, et de binis in tecto in mola et in agro singulos assumendos et singulos pronuntiat relinquendos.
LXX. Ad semper orandum parabolam de vidua ponit ultionem de adversario suo ab iniquo iudice postulante.
LXXI. Oratione Pharisaei in templo et publicani proposita docet non iactanda merita sed confitenda peccata.
LXXII. Parvulos a se vetari prohibens humilitatem sub eorum nomine significat optinendam.
LXXIII. Interrogans dives de possidenda vita aeterna secunda responsione tristis abscedit, et relinquentibus propter nomen suum temporalia dominus aeterna promittit.
LXXIIII. Tradendum se Hierosolymis passurumque praedicit.
LXXV. Iuxta Hiericho caeco mendicanti lumen in praesenti restituit.
LXXVI. Perambulans Hiericho Zaccheum publicanum absolvit, qui venit salvum facere quod perierat.
LXXVII. Parabolam ponit servorum accipientium a domino suo decemmnas ut negotiarentur ex eis, et inimicos regni sui pronuntiat perimendos.
LXXVIII. Super pullum asinae sedit cunctis dicentibus Pax in caelo et gloria in excelsis, et de increpandis discipulis suis ait Si hi tacuerint, lapides clamabunt.
LXXIX. Videns civitatem flevit super eam praenuntians evertendam: de templo vendentes eicit: scribis insidiantibus a populo libenter auditur.
LXXX. Sciscitantes de potestate eius vicissim ab interrogante de Iohannis baptismo convincuntur.
LXXXI. Parabolam dicit de cultoribus vineae qui domini sui et servos et filium occiderunt.
LXXXII. Temtantes de tributo Caesaris reddendo denarii inscriptione convincit.
LXXXIII. Sadducaeis de septem fratrum uxore quaerentibus resurrectionem etiam Mosi testimonio firmat.
LXXXIIII. Quaerit quomodo Christus filius sit David, cum dominus ab eo vocaretur in psalmo centesimo nono: elationem quoque scribarum arguit: viduam in gazophilacium duo aera mittentem plus omnibus misisse confirmat.
LXXXV. Laudantibus aedificium templi praedicit ocius destruendum: et interrogantibus de fine respondit mala plurima praecessura, nec praecogitandum quid traditi loquantur, sed in patientia sua possideant animas suas.
LXXXVI. Circumdandam ab exercitu Hierusalem, et vae · praegnantibus, gladium quoque et captivitatem signaque caeli futura, seque venturum in nube cum potestate magna et maiestate praedicit.
LXXXVII. Resipiscite, inquit, quia adpropinquat redemtio vestra: ab ebrietate quoque et curis huius vitae prohibens, vigilandum praecipit et orandum.
LXXXVIII. Iudas paciscitur pretium: parant discipuli pascha: mysterium caenae dominicae celebratur.
LXXXIX. Contentionem discipulorum se ipsum illorum ministrum astrueus tollit: quibus regnum promittens ait post aliqua Petro Confirma fratres tuos. ·
XC. Passionis gesta narrantur, ubi inter cetera etiam auriculam, quam puero Petrus absciderat, ipse manus suae tactu restituit.
XCI. Crucifigentibus veniam a patre deposcens, etiam unum ex latronibus crucifixum confitentem absolvit.
XCII. Resurrexisse eum mulieres angelica revelatione cognoscunt, et Petrus ad monumentum currens ac videns quod factum fuerat ammiratur.
XCIII. A duobus, id est Cleopa et socio eius cuius nomen tacetur, euntibus in castellum quod tunc Emmaus vocabatur post confabulationem prolixam in fractione panis agnoscitur.
XCIIII. Conloquentibus discipulis adstans in medio dicit Pax vobis, et adhuc paventes spiritumque putantes ostensione transfixarum manuum pedumque confirmat: edens coram ipsis partem piscis assi et favum mellis instruit eos: promissum patris missurum se dicens ascendit in caelum.


EXPLICIUNT CAPITULA LECTIONUM.



 Praefatio in Evangelium secundum Lucam Evangelium secundum Lucam