Omnis mundi creatura

by Alanus ab Insulis

Alanus ab Insulis

Omnis mundi creatura

saeculo XII

editio: incognita
fons: incognitus

1. Omnis mundi creatura

   quasi liber et pictura

   nobis est, et speculum.

   Nostrae vitae, nostrae mortis,

   nostri status, nostrae sortis

   fidele signaculum.

2. Nostrum statum pingit rosa,

   nostri status decens glosa,

   nostrae vitae lectio.

   Quae dum primo mane floret,

   defloratus flos effloret

   vespertino senio.

3. Ergo spirans flos exspirat

   in pallorem dum delirat,

   oriendo moriens.

   Simul vetus et novella,

   simul senex et puella

   rosa marcet oriens.

4. Sic aetatis ver humanae

   iuventutis primo mane

   reflorescit paululum.

   Mane tamen hoc excludit

   vitae vesper, dum concludit

   vitale crepusculum.

5. Cuius decor dum perorat

   eius decus mox deflorat

   aetas in qua defluit.

   Fit flos fenum, gemma lutum,

   homo cinis, dum tributum

   homo morti tribuit.

6. Cuius vita cuius esse,

   poena, labor et necesse

   vitam morte claudere.

   Sic mors vitam, risum luctus,

   umbra diem, portum fluctus,

   mane claudit vespere.

7. In nos primum dat insultum

   poena mortis gerens vultum,

   labor mortis histrio.

   Nos proponit in laborem,

   nos assumit in dolorem;

   mortis est conclusio.

8. Ergo clausum sub hac lege,

   statum tuum, homo, lege,

   tuum esse respice.

   Quid fuisti nasciturus;

   quid sis praesens, quid futurus,

   diligenter inspice.

9. Luge poenam, culpam plange,

   motus fraena, fastum frange,

   pone supercilia.

   Mentis rector et auriga

   mentem rege, fluctus riga,

   ne fluant in devia.