ORDO SERVANDUS IN SACRIS CONGREGATIONIBUS TRIBUNALIBUS OFFICIIS ROMANAE CURIAE
_____________________________
PARS ALTERA. - Normae Peculiares
Cap. I. -
De ambitu competentiae singulorum Officiorum S. Sedis
Cap. II. -
De iis quae plenae Congregationi reservantur et congressui tribuuntur
Cap. III. -
De modo tractandi negotia non stricte iudicialia
Art. I. - Quando agitur de rebus gratiae
Art. II. - Quando agitur de causis ordinis disciplinam et administrationem spectantibus
Cap. IV. -
De diebus quibus Cardinalium coetus coadunantur ac de modo procedendi plenarum Congregationum
Cap. V. -
De relationibus Summo Pontificis agendi
Cap. VI. -
De munere variorum administrorum communiter
Cap. VII. -
De singulis sacris Congregationibus
Art. I. - Congregatio S. Officii
Art. II. - Congregatio Consistorialis
Art. III. - Congregatio de Sacramentis
Art. IV. - Congregatio Concilii
Art. V. - Congregatio de sodalibus Religiosis
Art. VI. - Congregatio de Propaganda Fide
Art. VII. - Congregatio Indicis
Art. VIII. - Congregatio SS. Rituum
Art. IX. - Congregatio Caeremonialis
Art. X. - Congregatio pro Negotii sec des. extraordinariis
Art. XI. - Congregatio Studiorum
Cap. VIII.-
De singulis Tribunalibus
Art. I. - Sacra Poenitentiaria
Art. II. - Sacra Romana Rota et Signatura Apostolica
Cap. IX.-
De singulis Officiis
Art. I. - Cancellaria Apostolica
Art. II. - Dataria Apostolica
Art. III. - Camera Apostolica, Secretaria Status, Secretariae Brevium ad Principes et Epistolarum latinarum
APPENDIX. -
Instructio circa modum in tabulas referendi et scripta expediendi
PARS ALTERA
Normae peculiares
CAP. I. — DE AMBITU COMPETENTIAE SINGULORUM OFFICIORUM S. SEDIS
1° Secundum praescripta Constitutionis Sapienti Consilio Officiorum Sanctae Sedis competentia partim territorium, partim vero materiam afficit.
a) Congregationi Sancti Officii, in suae competentiae rebus, territorii limites nulli sunt.
b) Consistorialis munia sunt circumscripta regionibus iuri communi obnoxiis, in quibus ipsa suam et cum aliis non communem habet competentiam circa ea onmia, quae ad regimen dioecesanum, ad Seminaria, ad Episcoporum aliorumque Ordinariorum electionem, ad Apostolicas visitationes, ad relationes de statu dioecesium referantur.
c) Congregationi de disciplina Sacramentorum in iis, quae matrimonium spectant, competunt quoque loca Congregationi de Propaganda Fide obnoxia, ad memoratae Constitutionis normam. Circa cetera Sacramenta competentiam habet circumscriptam regionibus iuri communi subiectis.
d) Concilii et Studiorum Congregationibus, in ipsarum competentiae negotiis, certi locorum assignati sunt limites, quemadmodum Consistoriali.
e) Congregatio Religiosorum sodalium praecipuam et propriam habet competentiam in religiosos ubicumque versantur, atque in rebus omnibus, quae statum, disciplinam, studia et sacram ipsorum Ordinationem spectant, salvo iure Congregationis de Propaganda in religiosos qua missionarios.
f) Propagandae Fidei Congregatio iurisdictionem locis et rebus circumscriptam habet, iuxta memoratae Constitutionis praescriptum.
g) Congregationibus Indicis, Rituum, pro Negotiis ecclesiasticis extraordinariis, Caeremoniali, itemque Tribunalibus tum interni tum externi fori, pro suae competentiae negotiis, nulli sunt constituti territorii limites.
2° Etsi, abrogata iuium cumulatione in Sanctae Sedis Officiis, sua cuique negotio sit constituta sedes; nihilominus, quia in peculiaribus casibus dubitationi aut errori locus esse potest, firma manet antiqua lex, qua, delato et excepto ab aliquo Officio supplici libello pro impetranda re sive ad gratiam pertinente sive ad iustitiam, nemini ulla de causa licet aliud suo marte Officium ad eumdem finem adire; sed opus est adsensu. Officii ipsius quocum agi coeptum est, aut Congregationis Consistorialis decreto, quo venia detur transmittendi negotii.
Quaevis concessio ab Officio alio profecta, contra memoratam legem, irrita esto.
3° In expostulationibus ad Sanctam Sedem, si libellus ad S. Rotam delatus est, Decanus cum duobus Auditoribus primis; si ad aliquam Congregationem, ordinarius eiusdem Congressus, de quaestionis natura videbunt, utrum res administrationis ac disciplinae tramite tractanda sit, an summo iure agendum.
Horum primum si accidat, iudicium quaestionis reservatur sacrae Congregationi cui competit, ad normam Const. Sapienti Consilio.
Alterum si fiat, quaestio ad proprios iudices ac sua tribunalia deferatur ad normam iuris communis definienda, salvo semper proprio Signaturae Apostolicae procedendi modo.
CAP. II. — DE IIS QUAE PLENAE CONGREGATIONI RESERVANTUR, ET CONGRESSUI TRIBUUNTUR
1° In sacris omnibus Congregationibus communiter iudicio Patrum Cardinalium, quibus ipsae constant, (vel, uti vulgo dicitur, plenae Congregationi) est reservata solutio dubiorum omnium aut quaestionum de iure interpretando; examen controversiarum ordinis administrationem ac disciplinam spectantis, vel per se vel ob adiuncta graviorum; disceptatio de gratiis ac facultatibus maioris momenti, iisdemque vel per se vel ratione modi insuetis; acta denique omnia publici ordinis atque communis, sive praeceptiones ea sint sive praescriptiones.
2° Ad Congressum pertinet ea praeparare quae ad plenam Congregationem erunt deferenda; deliberata exsequi post approbationem Summi Pontificis; eadem casibus aptare similibus, ubi res perspicua sit, obvia, nullique obiecta controversiae; largiri, pro potestate a Pontifice Maximo facta, facultates, gratias, indulta, quae consueta sint et facilia; providere ut quae in Officio geruntur, onmia rite procedant secundum normas tum communes tum peculiares huius legis et Constit. Sapienti Consilio.
CAP. III — DE MODO TRACTANDI NEGOTIA NON STRICTE IUDICIALIA
ART. I. - Quando agitur de rebus gratiae
1° Si gratiae, seu facultates, dispensationes, indulta, quae quis a Sancta Sede postulet, ius aliis quaesitum laedant; ii, quornm interest, aut directo aut per Ordinarios suos ante concessionem audiendi sunt.
2° Gratiae, quas quis pro se a Sancta Sede oretenus assequitur; ipsi petenti in foro conscientiae suffragantur. Nemo tamen potest cuiuscumque privilegii usum adversus quemquam vindicare, nisi privilegium ipsum legitime probet.
3° Gratiae, quae a Sancta Sede scripto conceduntur, communiter ab ipsa directo promanant per personas et Officia iure recognita. Quandoque vero supplex oratoris libellus ad Ordinarium, vel ad alium eius loco ecclesiasticum virtim, per personas et Officia memorata, remittitur, cum facultatibus petitam gratiam largiendi, sive totam sive certis limitibus circumscriptam.
Quum preces ad Ordinarium cum facultatibus remittuntur, eius aequo iudicio rectaeque conscientiae imploratae gratiae largitio permittitur, habita ratione formae rescripti, rerum Sanctae Sedi expositarum, et oppor tunitatis gratiae concedendae.
Ubi vero ab ipsa Sancta Sede, interposito nemine, gratia, impertiatur, exarari rescripta possunt, aut forma gratiosa aut commissoria.
4° Si forma, gratiosa, exsecutorem suapte natura non postulant. Exhibenda tamen Ordinario sunt, qui ea suo recognitionis rescripto roboret, si de rebus agatur publicis cuius generis indulgentiae sunt communiter impertitae, sacrae reliquiae publicae venerationi proponendae, aliaque huiusmodi; aut si comprobare conditiones quasdam oporteat, uti loci decorem in sacellis privatis, aliaque id genus.
Si vero commissoria forma, rescripta expressa sint, opus habent exsecutore. Nec licet Ordinario exsecutionem detrectare, nisi forte horum alterutrum occurrat, ut, aut manifesto vitiosae, hoc est obreptitiae vel subreptitiae sint preces, aut qui gratiam impetravit adeo videatur indignus, ut aliorum offensioni fatura sit indulti concessio. Haec si accidant, Praelatus, intermissa exsecutione, statim ea, de re certiorem faciet Apostolicam Sedem.
5° Pro recognitionis testimonio, quo rescripta muniuntur, ut est in superiore num. 4°, nulla est repetenda compensatio. Necessariae tamen impensae sarciri possunt, quales ex. gr. occurrunt ad loci cognitionem in sacelli usam adhibendi, aut ad fidei comprobationem circa aliquam sacram reliquiam.
6° Servatis, tum quae superiore num. 4° statuta sunt circa rescriptorum exsecutionem, tum necessariis conditionibus ad sacras indulgentias lucrandas; a die III mensis Novembris MDCCCCVIII, quo die incipient vim legis habere praescripta in Constitutione Sapienti Consilio, gratiae ac dispensationes omne genus a Sancta Sede concessae, etiam censura irretitis, ratae sunt ac legitimae, nisi de iis agatur qui nominatim excommunicati sint, aut a Sancta Sede nominatim pariter poena suspensionis a divinis multati.
ART. II. - Quando agitur de causis ordinis diseiplinam et administrationem speetantis
7° In causis apud sacras Congregationes administrationis ac disciplinae tramite agitandis, remota litis contestatione, exclusa auditione testium nulliusque scriptis patronorum receptis habebitur quaestio; audientur tamen semper partes quarum interest, ab iisque producta documenta, excutientur.
8° Ut ii, quorum interest, suam causam dicere valeant, erunt praemonendi, vel per suos Ordinarios vel directo, ad iuris communis normas.
9° Quod si pro re sua typis edere ac distribuere scriptum suum aliquod vellent, facere hoc poterunt servatis normis statutis in can. 29 Legis propriae S. Romanae Rotae, congrua congruis referendo.
10° Quaestione semel instituta penes Congregationem aliquam administrationis ac disciplinae tramite, et a partibus admisso aut saltem non recusato hoc agendi modo; his iam non licet eadem de causa actionem stricte iudicialem instituere.
Eoque minus, deliberata re atque ad sententiam deducta, fas erit hoc agere.
Est nihilominus Congregationi sacrae facultas, quovis in stadio quaestionis ad iudices ordinarios causam deferre.
CAP. IV. — DE DIEBUS QUIBUS CARDINALIIUM COETUS COADUNANTUR AC DE MODO PROCEDENDI PLENARUM CONGREGATIONUM
Stati dies habendis coetibus Patrum Cardinalium erunt:
dies Lunae pro SS. CC. Propagandae Fidei, et Indicis; .
dies Martis pro SS. CC. Rituum, Caeremoniali, et Studiorum;
dies Mercurii pro S. C. Sancti Officii;
dies Iovis pro SS. CC. Consistoriali, et pro Negotiis ecclesiasticis extraordinariis;
dies Veneris pro SS. CC. Sacramentorum, et Religiosorum sodalium;
dies Sabbati pro S. C. Concilii et pro Signatura Apostolica.
In Officiis, quae unum eumdemque suis conventibus agendis habent constitutum diem, ipsorum Moderatores consilia inter se inibunt de iisdem habendis per hebdomadas diversas.
2° Si quaestio eiusmodi sit, quae plenae Congregationis iudicium postulet, conficiendum erit officiale folium, compendio collectam quaestionem exhibens, cum adiecto brevi summario ac dubiis ad excutiendum propositis.
In gravioribus aut difficilioribus sive de facto sive de iure quaestionibus, singularum Congregationum Moderatores curabunt unius vel alterius Consultoris rogare sententiam, officiali folio adiiciendam.
3° Folia officialia, Consultoram vota, quidquid praelo edi debeat nomine Officiorum Sanctae Sedis, documenta ipsa aut defensiones, quae partes exhibere velint, ubi agatur de criminum aut matrimonii causis prudentias cautiusque tractandis, haecomnia Vaticanis, typis imprimenda tradentur. Cetera aliis etiam officinis committi poterunt, quae a Cardinali a secretis Congregationis Consistorialis in suo Congressu probatae sint, et in quibus cautum sit circumspectioni pro variis casibus necessariae.
4° Scripta typis impressa Patribus Cardinalibus dispertientur decem saltem ante diebus quam Congregatio habeatur.
5° Qui typis edita folia scriptave alia receperint, quae, sive positivo praecepto sive rei delicatiore natura, postulant secreti religionem, de arcano servando erunt maxime solliciti; idque, non per dies tantum rei stadio tributos, sed etiam posthac, quamdiu impressa ea folia scriptave domi retinuerint.
Iidem curare debebunt, ut, post obitum, ea documenta suo quaeque Officio inviolata restituantur.
Hac lege aeque obstringuntur uniuscuiusque Officii administri, Consultores et Patres Cardinales.
Easdem qui chartas alio deferat, debitis modis ac tutiore via transmittendas curabit.
6° Nulla fit immutatio in recepto more, quo sacrae Congregationes quaedam in certis negotiis, aliquot ante dies quam Patrum Cardinalium cogatur coetus, convocant Consultorum collegium, ut eorum sententiam rogent.
Summam hanc sententiarum postulare poterunt semper Moderatores Congregationum aut Patres Cardinales aliis etiam in causis, praeter ordinarias, modo sint maioris momenti.
7° In Patrum Purpuratorum coetibus primus sermonem instituet Cardinalis Ponens seu relator, si aderit; eo absente, aut post ipsum, Cardinalis priorem obtinens locum; subinde ceteri ex ordine; denique Cardinalis Praefectus aut eius vice fungens.
8° Quae sacrae Congregationi aut plerisque illorum, qui interfuerunt, decernenda visa sint, ea, constanti lege, cui derogabitur nunquam, exarari scripto debebunt, perlegi et pro contione approbari.
Eadem servabitur lex in Consultorum conventibus.
9° Si nihil obstet, sententia, in quam sacer Ordo devenit, a Praelato a secretis in suo Officio evulgabitur; et de ea, scriptum aut typis impressum exemplar tradetur omnibus eiusdem Congregationis Cardinalibus in Urbe residentibus.
10° Sententia evulgata, parti oneratae licet intra, dies decem novae audientiae beneficium flagitare. Cardinali autem Praefecto, audito Congressu, arbitrium erit eius beneficii concedendi aut recusandi, prout rerum adiuncta suaserint.
Quod si Patrum Cardinalium deliberatio secumferat clausulam amplius non proponatur, non poterit novae audientiae beneficium concedi, nisi ab ipsa Congregatione universa.
11° Expensae, quas partes in causis agendis coram sacris Congregationibus obierint, generatim repeti non possunt.
Attamen cum pars vocata ad suum ius persequendum, per contumaciam defuerit, si postea velit rem iudicatam referre, hoc est, causam denuo cognoscendam proponere, debebit aut se de contumacia purgare, aut congruam pecuniae summam deponere, qua impensae sarciantur diligentem partem aut Sanctae Sedis Officium rursus gravaturae.
Item si quis absque legitima causa temere postulet ut quaestio in plena Congregatione proponatur, Cardinalis Officii praeses una cum suo Congressu exigere ab instante poterit, ut congruam summam ad eumdem finem, ut supra, deponat.
CAP. V. — DE RELATIONIBUS SUMMO PONTIFICI AGENDIS
In relationibus Pontifici Summo faciendis iuxta memoratam Constitutionem, curae erit, pro implicatioribus saltem negotiis, scriptum rei compendium prae oculis habere quod deinde in tabulario adservabitur una cum resolutione, appositis die et anno subscriptoque nomine referentis.
2° Si Romano Pontifici visum fuerit aliquid a sacra Congregatione deliberatum immutare, de hac re certiores fient Emi Patres in proximo coetu, ad ipsorum normam.
CAP. VI. — DE MUNERE VARIORUM ADMINISTRORUM COMMUNITER
1° Praelatus, ad quem, quovis nomine, moderatio Officii a secretis proxime spectat, ut est num. 2°, cap. I Norm. comm. huius legis, providebit ut negotia, qua par est celeritate ac diligentia expediantur, secundum normas constitutas.
Ad eum pertinet maiorum praesertim negotiorum tractatio, et cura quae ad eadem referuntur, epistolae ac rescripta redigantur.
Ipse Consultoribus committit studium causarum, seu positionum, de quibus dicant rogati sententiam; eosdem convocat quoties oportet, eorumque coetibus praeest.
Interest Congregationibus Patrum Cardinalium, notat forma praescripta quae ipsi decreverint, et ad Sanctissimum Patrem refert statis diebus, quibus ei facta sit Ipsum adeundi potestas.
Pro Cardinali Officii praeside, si desit, Congressus habet ac moderatur. Salvis autem peculiaribus cuiusque Officii normis, communiter eius actis cum Cardinali subscribit.
Administrationi pecuniae advigilat, eamque dirigit secundum legis huius praescripta num. 7°, cap. XI Norm. comm. Prudenti eiusdem iudicio relinquitur decernere, utrum praestet, ad eos, qui directam petierint expeditionem negotii tributo gravati, rescriptum, tamquam rem creditam, transmittere, an postulare ut ante solvatur.
Iuxta praescriptum Constit. Promulgandi, quae hac ipsa die vulgatur ac praesentis legis pars, moderatoribus Commentarrii officialis de Apostolicae Sedis actis ipse tradere tenetur exemplaria decretorum Officii sui, quae promulgari debent. Quae vero utiliter evulgari possunt, eisdem tradet, Cardinali Officii praeside consentiente. In utroque casu, ea subsignabit, aut ab alio administro subsignari iubebit, in fidem et testimonium veritatis.
Si quae cum aliis S. Sedis Officiis communicari aut eisdem tradi debeant, et in omnibus gravius aut urgentius quid accidat, Cardinalem praesidem semper conveniet.
2° Fungentes pro Praelato a secretis, aut Substituti, debent, non solum praescriptas officii sui partes exsequi omnes, sed etiam adiumento esse Praeposito in iis omnibus quae ipse postulet, eiusque absentis aut impediti vice munus implere.
3° Studii adiutores, seu informatores (minutanti), debent:
a) in suae quisque causae, seu positionis, studio versari, in iisque praeterea quas ipsis Officii Praepositi cognoscendas committant; eas in epitomen cogere distincto in folio, quod velut iudicem positionis exhibeat actorumque seriem, quae deinceps adiecta sunt. Eo compendio non egent expostulationes aut supplices preces paucis contentae verbis, et quae forte longius non protrahentur;
b) interesse Congressui, ut de commissis ad cognoscendum negotiis referant, suamque sententiam proponant, cauto primum, ut, exceptis urgentioribus casibus aut positionibus, de quibus in litt. a, relatio semper fiat ex scripto ante compendio; deinde, ut in maioribus ac difficilioribus causis positio cum adiecto compendio, ante quam cogatur coetus, ad Praelatum Officio praepositum deferatur, ab ipso vel per se vel per alium primi ordinis administrum expendenda, quo plenius atque facilius possit de causa penitus cognita in Congressu dicere;
c) epistolas et rescripta de rebus ad suam positionem pertinentibus, aut sibi commissis, ductu maiorum administrorum exarare, et statuere quomodo sint transmittenda, utrum et quodnam sive ordinarium sive speciale tributura solvendum sit, an fiat exemptioni locus;
d) officiale folium et summarium documentorum maioris momenti conficere, quum res erit ad plenam Congregationem referenda; eius imprimendi curam suscipere, typicas formas emendare. In hoc autem redigendo folio vigentem consuetudinem retinebunt; et, ubi res postulaverit, inserent iuris et facti animadversiones vel necessarias vel utiles ad iustam solutionem quaestionis.
4° Adiutoribus, et, si fieri potest, etiam scriptoribus, sua cuique negotia erunt, materiae aut regionis ratione divisa.
5° Adiutores laurea doctoris oportet esse insignitos in sacra theologia et in iure canonico.
Iidem in Congregationibus praesertim, quarum negotia regionis ratione divisa sunt, unam saltem callebunt ex his linguam: gallicam, germanicam, anglicam, hispanicam, lusitanam. Curabunt autem Praepositi ut in Officio a secretis sermones hi omnes intelligantur; cuius rei gratia opportunum erit, candidatis, etiam ad alia inferiora officia, tamquam conditionem proponere, ut vel unam ex memoratis linguis, pro casibus ac necessitate sciant.
6° Scriptorum amanuensium est, Officii epistolas et rescripta e positione exscribere, et quae paucis recepto usu indicata sint verbis, ea fusius evolvere.
Curam onmem adhibebunt, ut quavis menda scriptura careat; nec subscribendam tradent, nisi prius attente perlegerint. Huic diligentiae qui desit identidem, praebere poterit causam, cur in ipsum severius animadvertatur. Absoluta scriptione, nomen suum et cognomen litteris positioni adiicient in confecti operis testimonium.
Epistolae ac rescripta redigentur communiter in foliis, quae inscriptum gerant suae Congregationis nomen, induentque formam ex instituto Romanae Curiae vigentem.
7° Qui conficiendis tabulis, seu protocollo, dant operam, in librum et in parvam rubricam documenta referent actaque Officio exhibita; relatarum in album rerum indicium, vulgo oculum, folio vel positioni apponent; rite digestinn habebunt librum rerum notabilium; positiones in tabularium non diun relatas ordine disponent, eas dividentes pro sua quamque dioecesi et rop annoruni ac mensium serie, secundum progredientem protocollinumerum.
8° Tabulario addicti, eidem recte ordinando vacabunt: positiones resument; utrumque indicem conficient, alterum, litterarum ordine digestum, referentem petentium nomina, aut eorum contra quos expostulatum sit, in causis alicuius momenti; alterum ordine materiae, res maiores complectentem quae anni decursu actae sint; denique, muniti scripto mandato in actis adservando, petita documenta exscribent, eaque exempla cum primo concordare declarabunt.
9° Ad officium expeditionis pertinent ratiocinator, et distributor qui etiam arcarii fungetur munere.
10° Ratiocinatoris erit in menstruum folium referre (de quo huius legis num. 4°, cap. XI Norm. comm.) rescripta omnia taxationi obnoxia, indicata dioecesi, numero protocolli ac pecunia Sanctae Sedi solvenda, a maioribus administris aut adiutoribus taxata; ex ea taxatione supputare, servatis normis in memoratis locis hiuus legis descriptis affisque seorsim exhibendis, expensas procurationis et exsecutionis, si id negotii fuerit Ordinario commissum; in tergo rescripti, vel distincto in folio secun dum praescripta num. 6° memorati cap. XI, impresso signo vim pecuniae solvendam notare; eamque, ubi de maiori agatur pecuniae summa, exprimere integris litteris.
11° Distributoris munus erit:
a) partibus quarum interest, aut ipsarum, procuratoribus seu agentibus, acta, litteras, rescripta distribuere; pecuniam exigere Sanctae Sedi debitam, si quae sit, eamque in arcae folio notare.
b) Prospiciet ut epistolae et fasciculi actorum, in Urbe distribuenda, ad eos, ad quos pertinent, apparitorum adhibita opera, mittantur: quae vero extra Urbem ex officio mittenda sunt, ea per publicos cursores transmittantur.
c) Litteras et rescripta, quae occlusa mittenda sunt iuxta num. 6° memorati cap. XI, praeposita nominis et loci inscriptione, obserabit.
d) Ante vero quam acta tradat vel mittat, inspiciet sintne ipsis rite subscripta nomina; eaque sigillo munienda curabit, secundum Officii normas.
e) Acta taxationi obnoxia numquam dimittet ante solutam pecuniam, nisi scripta Praepositorum accedat auctoritas. Quam si cautelam neglexerit, in se periculum recipiet, expletoque mense, de suo restituet.
f) Distributoris quoque munus est, Praepositorum auctoritate officiales curare sumptus pro necessaria tabularii seu cancellariae supellectili sive comparanda sive instauranda.
g) Tandem si quis Ordinarius petierit ad se directo aliquid mitti, simulque aliquam pro expensis pecuniae vim ad Sanctam Sedem expedierit, distributoris erit missam ad Officium a secretis pecuniam servare, cuius partem administrationi oeconomicae S. Sedis debitam, impetrata gratia, tradet; reliquum, arbitrio mittentis adhibendum, retinebit.
Ad hunc finem, accepti et expensi tabulas peculiares habeat, omnium rationem Praelato a secretis sub exitum mensis redditurus. Pecunia vero in Officii arca, distincto loco, servetur.
12° In Officiis, ubi propter negotiorum numerum unus distributionis administer non sufficiat, alius adiicietur. Munia superius recensita, prudenti Moderatorum arbitrio, inter utrumque dividentur, ita ut uni cura sit praesertim distributionis litterarum, alteri rescriptorum et perceptionis taxatae pecuniae.
13° Tabularii, protocolli, expeditionis et scriptionis administri censentur inter se pares. Patet igitur iis transitus de uno in aliud officium ex prudenti Moderatorum iudicio, nullo ulterius indicto certamine.
14° A mox recensitis officiis ad munus adiutoris nullus datur adscensus. Quare, vacuo adiutoris officio, peculiare certamen indicetur.
15° Etsi, quod supra dictum est, sua cuique definita sint munia, firma tamen communis manet lex, qua omnes administri debent absentium partes mutua vice supplere, ac fraterna caritate alter alteri adiumento esse, prout aequum Praepositi iudicaverint.
16° Apparitores seu ianitores debent aedes sibi commissas custodire, earum nitorem curare, epistolas et actorum fasciculos ad quos spectant, vel ad stationes tabellarias ferre, aliaque peragere quae a Moderatoribus commissa habeant in sui Officii commodum.
Salvis, si quae sint, iuribus acquisitis a praesentibus Officiorum apparitoribus, ceteri ex eo numero posthac eligentur ad triennium, eaque nominatio poterit ad ulteriora triennia prorogari, prout ipsi sese integros idoneosque probaverint.
Omnes denique iusiurandum interponent de secreto servando in sui Officii rebus huic nexui subiectis.
CAP. VII. - DE SINGULIS SACRIS CONGREGATIONIBUS
ART. I. - Congregatio Sancti Officii
1° Huius Congregationis administri maiores, post Cardinalem a secretis, sunt Adsessor et Commissarius.
2° Consilium constabit, ut ante, Consultoribus a Summo Pontifice nominandis. Praeter Consultores, pergent esse nonnulli Censores, vulgo Qualificatori.
3° Minores administri ad cetera, quae retinebunt munia, adiunctam habebunt indulgentiarum expeditionem.
4° Unus e substitutis notariis officium sibi assumet imponendae taxationis rescriptis, quibus dispensatio conceditur ab impedimentis disparitatis cultus et mixtae religionis, aut impertiuntur indulgentiae.
5° Alterius erit epistolas et rescripta distribuere debitanique pecuniam exigere.
6° In tractandis negotiis, quae ad catholicam doctrinam moresque pertineant, et in iudicio ferendo de criminibus haeresis aliisve suspicionem haeresis inducentibus, atque in iis omnibus quae ad dispensationes ab impedimentis disparitatis cultus et mixtae religionis referuntur, Congregatio Sancti Officii suo more institutoque procedit, sibique propriam consuetudinem retinet, servatis normis in hac lege constitutis, quantum eum necessaria S. Officii disciplina componi possint.
Congruenter ad haec, dubia quae circa competentiam Sancti Officii in aliqua re oriri possunt, ipsamet haec Congregatio per se dirimet, servatis semper terminis a Constitutione Sapienti Consilio praefinitis.
7° Mos procedendi S. Officii, de quo in superiore num. 6°, itemque temporalis suae administrationis gerendae ratio, quamprimum erunt scripto redigenda, et postquam a Patribus Cardinalibus revisa fuerint, per Cardinalem a secretis Summo Pontifici erunt subiicienda ut approbentur.
8° Circa indulgentias, in ea parte quae est disciplinae et gratiae, Romanae Curiae ordinatione Sancto Officio tributa, haec Congregatio adhaerebit norrnis ea de re propositis a Clemente IX in Constit. In ipsis die VI mensis Iulii a. MDCLXIX, quae lex plene vigebit. Ipsims igitur erit « omnem difficultatem ac dubietatem in in dulgentiis emergentem, Romano Pontifice circa graviora difficilioraque consulto, expediendi; ac, si qui abusus in eis irrepserint, illos, iudicii forma plane postposita, corrigendi et emendandi; causas vero iudicialem formam requirentes ad proprios iudices remittendi; falsas, apocryphas indiscretasque indulgentias typis imprimi vetandi; impressas recognoscendi et examinandi, ac, ubi Romano Pontifici retulerit, illius auctoritate reiiciendi; ac in concedendis indulgentiis moderationem adhibendi ».
Firma pariter manet lata lex per decretum sacrae Congregationis Indugentiarum ac Reliquiarum a Benedicto XIV approbatum die XXVIII mensis Ianuarii. a. MDCCLVI, et a Pio IX confirmatum die XIV Aprilis MDCCCLVI, hoc est: « Impetrantes posthac generales indulgentiarum concessiones teneri, sub poena nullitatis gratiae obtentae, exemplar earumdem concessionum ad Secretariam sacrae Congregationis deferre ».
9° Rebus huius partis liber protocolli destinabitur ae distinctum tabularium. Erunt etiam et administer maior titulo Substituti, et peculiares Consultores.
10° Congressus pro his negotiis constabit Cardinali a secretis, Adsessore, Commissario, et Substituto indulgentiarum.
11° Administri, Consultores, Cardinales, quibus de hisce rebus erit agendum, non obstringentur circa eas speciali vinculo secreti S. Officii sed communi a praesenti lege praescripto.
12° Indulgentiarum petitiones, dubia, occurrentes quaestiones, relata prius in librum protocolli, ad Substitutum transmittentur primo eius examini subiicienda.
13° Si, quemadmodum superius praescriptum est cap. II Norm. pecul., agatur de gratia, quae secundum vigentem consuetudinem communiter concedi soleat, et si dubiorum et quaestionum solutio obvia et perspicua fiat ex iam probatis receptisque sententiis, res in Congressu diiudicari poterit, ad normam facultatum, quas Pontifex Maximus concedendas censuerit.
Sin aliter, res in plena Congregatione tractabitur cum folio officii per Substitutum redigendo, atque uno aut pluribus Consultorum suffragiis. De soluta vero quaestione relatio erit peragenda Pontifici.
14° Mittentur per Breve indulgentiae perpetuae, itemque ex temporariis illae, quae totam dioecesim, provinciam, regionem, vel universam Ecelesiam complectuntur; tum etiam facultates perpetuae applicandi in dulgentias alicui piae supellectili.
Substitutus ab indulgentiis cum Cancellario Brevium communicabit de rebus necessariis ad exsecutionem Brevis.
15° Epistolae ac rescripta de indulgentiis a Congregatione Sancti Officii exarata, subscriptum gerent nomen Cardinalis a secretis, aut alicuius ex Emis Patribus eiusdem sacri Consilii, contra posita subscriptione Adsessoris, eoque impedito, Substituti ab indulgentiis.
ART. II. - Congregatio Consistorialis
1° Post Cardinalem a secretis, maiores administri sunt Adsessor et Substitutus.
2° Collegium erit Consultorum, iuxta praescriptum Constitutionis Sapienti Consilio.
3° Habebitur quoque sufficiens administrorum minormn numerus pro expedieudis negotiis huius Congregationis propriis, iuxta statuta in cap. VI praecedenti.
4° Praeter commune iusiurandum, onmes qui aliquo munere in hac sacra Congregatione funguntur, illud etiam dabunt, quod Sancti Officii iusiurandum dicitur, his verbis expressum:
« In nomine Domini.
Ego N. N. sub poena exconamunicationis latae sententiae ipso facto et absque alia declaratione incurrendae, a qua, praeterquam in articulo « mortis, a nullo nisi a Summo Pontifice, ipso quidem Cardinali Poenitentiario excluso, absolvi possim; et sub aliis poenis etiam gravissimis arbitrio Summi Pontificis mihi in casu transgressionis infligendis, spondeo, voveo ac iuro, inviolabile secretum me servaturrun in omnibus et singulis quae ad Episcoporum, Administratorum Apostolicorum aliorumque Ordinariorum electionem, vitam, mores agendique rationem delata sint; itemque in omnibus quae ad dioecesium erectionem seu earumdem unionem spectent, exceptis dumtaxat iis quae in fine et expeditione eorumdem negotiorum legitime publicari contingat: et hoc secretum me servaturum cum oninibus qui eodem iuramenti vinculo constricti non sint, et cum iis etiam qui quamvis hoc secreto teneantur et ad Congregationem Consistorialem pertineant, nihilominus in Urbe habitualiter non commorantur: neque unquam, directe, nutu, verbo, scriptis, aut alio quovis modo et sub quocumque colorato praetextu, etiam maioris boni aut urgentissimae et gravissimae causae, contra hanc secreti fidem quidquam commissurum, nisi peculiaris facultas aut dispensatio expresse mihi a Summo Pontifice tributa fuerit.
Denique si supplices libellos, commendationes aut litteras de memoratis negotiis a qualibet persona receperim, sacrae Congregationem rem patefaciam.
Sic me Deus adiuvet, et haec sancta Dei Evangelia, quae meis manibus tango ».
5° Invitationes ad sollemnia pro decernendis Sanctorum Caelitum honoribus, ad aliasque sacras celebritates, fient per huius Congregationis epistolas.
6° Plenae Congregationi ius competit nominandi Episcopos omnes, stabiles Ordinarios dioecesanos, Visitatores Apostolicos dioecesium. Ad eamdem pertinet, novas dioeceses constituere, constitutas unire; canonicorum collegia, seu capitula, erigere; Visitatorum atque Ordinariorum de statu suarum dioecesium relationes expendere; dioecesano regimini ac Seminariis universim prospicere; specialiter vero iis omnibus occurrere quae graviora videantur, prout ante praescriptum est; denique in conflictatione iurium dubia solvere circa competentiam onmium Officiorum, excepta Congregatione Sancti Officii, quae ipsa per se de sua competentia iudicabit, iuxta superius dicta.
In Episcopis nominandis, quoties id ei competat, Congregatio Consistorialis inhaerebit normis Constitutionis Romanis Pontificibus, diei XVII mensis Decembris MDCCCCIII.
7° Ad Congressum pertinet, praeter ea quae communibus huius legis normis sunt constituta, nominare Administratores Apostolicos temporarios dioecesium, ubi necessitas urgeat; acta omnia conficere ad praeparandam positionem super eligendis in Italia Episcopis, et ad reliqua in plena Congregatione discutienda; ea providere quae dioecesium ac Seminariorum ordinarium regimen spectant, qualia sunt dispensationes Episcopis a commorando in sua sede, facultas iisdem protrahendi relationem de statu dioecesis, aliaque huiusmodi; quaecumque denique ad solvendam pro eiusdem Congregationis actis pecuniam referuntur.
8° Relationes de statu dioecesium, nisi gravior urgeat providendi ratio, ad plenarn Congregationem non deferentur seorsim singulae, sed pro variis provinciis regionibusve coniunctae. Adiutor autem in redigendo summario res adnotabit maioris momenti, sive quae bene sive quae male successerint.
9° Idem fere servabitur in relationibus Visitatorum Apostolicorum.
10° Nominationes onmes, quae solent in Consistorio pronmlgari, non aliter fient, nisi per litteras signo Romani Pontificis impressas, seu per Bullam. Eadem ratione decreta mittentur alicuius novae constituendae dioecesis, aut canonicorum collegii, seu capituli, aut uniendarum dioecesium.
11° Administri maiores Congregationis Consistorialis significationes opportunas ad Bullam conficiendam maioribus Cancellariae administris exhibebunt. Eiusmodi significatio in Cancellaria retinebitur, et Bulla, debito sigillo et subscriptione munita secundum proprias Cancellariae Apostolicae normas, quamprimum transmittetur ad Officium a secretis Congregationis Consistorialis.
12° Quae pro Bullae expeditione imponetur solvenda pecunia, Congregationi Consistoriali tradetur integra.
Ad hunc finem administri maiores aut adiutores Congregationis Consistorialis constituent pretium, quod referetur in librum; et ab adrninistris expeditionum secundum normas communes percipietiu.
ART. III. - Congregatio de Sacramentis
1° Maiores administri, post Cardinalem Praefectum, erunt Praelatus a secretis et Subsecretarii tres.
2° Theologi et sacri iuris periti aliquot, a Summo Pontifice delecti, munere Consultorum fungentur.
3° Aderit quoque congruus administrorum minorum numerus.
4° Ex tribus Subsecretariis unus, cum adiutore ac scriptoribus aliquot, in petitiones omnes circa impedimenta matrimonii praecipue incumbet.
5° Alter Subsecretarius, cum adiutore ac scriptoribus aliquot, ceteras curabit preces ad matrimonia pertinentes, uti sanationes in radice, natalium restitutiones, quaestiones de iustis aut irritis coniugiis vel de dispensatione in matrimonio rato, dubia, et huiusmodi alia.
6° Tertius Subsecretarius, cum adiutore et aliquot scriptoribus, sacrae Ordinationis aliorumque Sacramentorum rebus excepto matrimonio vacabit.
7° Protocolli duo libri sunto; alter precum pro dispensationibus ab impedimentis matrimonii; alter postulationum ceterarum, sive quae ad matrimonium sive quae ad reliqua Sacramenta referantur.
Bini administri primo protocolli libro redigendo praecipuam operam dabunt; bini sectindo.
8° Etiam tabularium duplici parte constabit; altera, cui erunt reservatae positiones dispensationum ab impedimentis matrimonii, altera pro ceteris.
9° Potestas huius Congregationis propria statuta est a Constitutione Sapienti Consilio.
10° Peculiariter vero ad eam pertinet has concedere facultates, quae ad omnem tollendam ambiguitatem heic recensentur, hoc est:
a) adservandi SSmam Eucharistiam in templis aut in sacellis eo iure carentibus;
b) celebrandi Sacrum in sacellis privatis, et cetera largiendi privilegia quae in hac re concedi solent, ipsius decori sacelli advigilans;
c) erigendi altaris ad litandmn sub dio;
d) celebrandi ante auroram et post meridiem.;
e) legendi Missam feria V in Coena Domini, itemque tres Missas Nativitatis Domini, noctu, in sacellis privatis, cum distributione SSmae Eucharistiae;
f) utendi pileolo vel capillamento in celebratione Missae aut in deferenda SSma Eucharistia;
g) coeco aut coecutienti ut litare possit cum facultate legendi Missam votivam B. Virginis aut pro defunctis;
h) celebrandi Sacrum in navibus;
i) Episcopum consecrandi die alio ab iis qui in Pontificali Romano statuti sunt;
k) sacros Ordines extra tempora conferendi;
l) eximendi fideles, ipsosque sodales religiosos, quoties opus sit, a lege ieiunii encharistici.
11° Plenae Congregationis iudicio reservatur:
a) in re ad matrimonium pertinente, examen petitionum dispensationis ab impedimentis difficultatem non communem exhibentibus, sive ea exsurgat ex natura rei sive ex dubio de legitima dispensandi causa; separatio coniugum non pacifica; sanationes in radice; natalium restitutiones difficilioris negotii; cognitio causarum irriti matrimonii ac dispensationum super matrimonio rato, quae plenae Congregationis iudicium postulent; denique dubia omnia iuris circa disciplinam sacramenti matrimonii, quibus obvia et perspicua solutio nulla inveniatur in causis alias decisis, prout superius dictum est;
b) in ceteris Sacramentis, quaestiones onmes disciplinam spectantes, quarum flagitetur solutio, si haec in sententiis iam probatis et in rebus alias iudicatis nulla habeatur; item petitiones gratiarum ac dispensationum non communium, quae a Congressu disceptatione digna videantur. Quapropter plenae Congregationi competent dispensationes ab irregularitate ad sacram Ordinationem in casibus dubiis vel difficilioribus, aut ubi impetrata gratia in dedecus cessura sit ecclesiastici coetus; supplices libelli circa irritam sacram Ordinationem aut circa eiusdem obligationes, aut ab his exemptionem, ubi causa solo disciplinae tramite tractanda sit; quaestiones iuris de loco, tempore, conditionibus ad Sacrum faciendum, ad ipsum geminandum, ad recipiendam adservandamque Encharistiam necessariis; item de loco, tempore, conditionibus ab ecclesiastica disciplina requisitis ad cetera Sacramenta legithne ministranda et recipienda; simulque petitae hac de re dispensationes extraordinariae.
12° Ad Congressuna pertinet iudicium de rebus ad plenam Congregationem deferendis, eorumque omnium instructio quae habendo consilio afferant lucem, sive institutis de facto investigationibus, sive exquisitis unius alteriusve Consultoris, aut etiam omnium, sententiis.
Eidem Congressui iudicare licet, atque etiam concedere, pro facultatibus quas Pontifex Maximus Cardinali Praefecto et Praelato a secretis tribuendas censuerit, dispensationes ab impedimentis matrimonii, ad normas inferius exhibendas.
Pariter ad Congressum pertinet ab aetatis ac tituli defectu dispensationes clero saeculari concedere; ab eucharistico ieiunio dispensare; permittere ut Augustum Sacramentum adservetur in ecelesiis et oratoriis quae hoc iure carent, et ut sanctum sacrificium celebretur in privatis sacellis, in iis casibus quibus huiusmodi gratiae impertiri solent, ad vigentis disciplinae normas et secundum communem legem superius memoratam.
13° Documento forma Brevis, redacto tamen in huius Congregationis Officio secreto, mittentur dispensationes ab impedimentis matrimonii cuius vis gradus, modo honestae naturae, si dispensationes ipsae sint maioribus obnoxiae taxationibus.
Ceterae dispensationes documento mittentur forma rescripti.
14° Indulta, privati sacelli cuiusvis generis, sui, familiae, aliorumve commodi causa petita, mittentur per Breve in proprio Secretariae Status officio redigendum.
Ab hac tamen lege eximuntur sacerdotes vel senio vel morbo affecti, qui solvendo pares non sint. Ad hos gratia mittetur forma rescripti et ad normas huius legis cap. XI Norm. comm.
15° Indulta perpetua SSmae Eucharistiae adservandae in aliquo templo vel sacello, privilegii huius expertibus, pariter per Breve mittenda sunt. Temporalia mittentur per rescriptum, iisdem quae superiore numero normis.
16° Ubi gratia per Breve mittenda sit, Praelatus a secretis aut Subsecretarius, ad quem negotium pertinet, certiorem de re faciet Cancellarium Brevium cum eoque opportunas normas communicabit. Ille vero, cuius interest, hoc Officium adibit, suum documentum recepturus.
17° Si Summus Pontifex consuetas Congregationi facultates concedat, circa dispensationes ab impedimentis matrimonii serventur hae leges:
a) in impedimentis minoris gradus, de quibus inferius num. 19°, ubi nihil obstet quominus dispensatio concedatur, gratiae concessio, loco maiorum Praepositorum, a Subsecretario dispensationum, aut ab eius adiutore signatur;
b) in impedimentis maioris gradus, de quibus proximo num. 20°, si nihil pariter obstet, dispensatio a Cardinali Praefecto conceditur, aut a Praelato a secretis.
18° In dubiis, Subsecretarius de re conferet cum Praelato a secretis aut cum Cardinali Praefecto; hic ad Congressum plenamve Congregationem referet; ad ultimum, prout res ferat, relatio fiet Summo Pontifici.
19° Dispensationes gradus minoris sunt ab impedimentis:
a) consanguinitatis et affinitatis tertii et quarti gradus lineae collateralis, sive aequalis sive inaequalis, hoc est quarti gradus mixti cum tertio, et quarti vel tertii mixti cum secundo;
b) affinitatis in primo gradu, et in secundo simplici vel mixto cum primo, ubi hoc impedimentum ex illicito commercio procedat;
c) cognationis spiritualis cuiusvis generis;
d) publicae honestatis, sive per sponsalia sive per matrimonium ratum, super quod iam dispensatum sit, fueritque solutum.
20° Dispensationes maioris gradus concedi solitae, interveniente legitima causa, sunt ab impedimentis:
a) consanguinitatis secundi gradus lineae collateralis aequalis, et secuudi vel tertii gradus primum attingentis;
b) affinitatis primi et secundi gradus lineae collateralis aequalis, et secundi vel tertii gradus primum attingentis;
c) criminis ex adulterio cum promissione futuri matrimonii.
21° Dispensationes a minoribus impedimentis concedentur omnes ex rationabilibus causis a S. Sede probatis. Sic vero concessae perinde valebunt ac si ex motu proprio et ex certa scientia impertitae sint; ideoque nulli erunt impugnationi obnoxiae sive obreptionis vitio sive subreptionis.
22° Nisi Cardinalis Praefectus aut Praelatus a secretis aliquam sibi petitionem aut plures reservarint, supplices libelli omnes ad impetrandam dispensationem ab impedimentis, relati prius in tabulas, a protocollo ad Subsecretarium dispensationum eiusque adiutorem transmittentur.
Hi, opere inter sese aequa ratione distributo, quae ad ipsos pertinent, secernent a ceteris. Supplicibus libellis sibi reservatis consulent, signando gratiae concessionem initialibus sui nominis et cognominis litteris. Iidem constituent, debeatne dispensatio esse gratuita, an et quanti taxanda. Si vero gratia mittenda sit forma, Brevis, id adnotare ne omittant. Post haec supplices libellos, quibus fuerit provisum, scriptoribus expediendos committent.
De ceteris petitionibus, quamprimum ad Cardinalem referent aut ad Praelatum a secretis, ut opportune ipsi provideant.
23° Cardinalis et Praelatus a secretis, legitime impediti, possunt negotium Subsecretario committere largiendi dispensationes sibi reservatas, intra limites et cautelas quas duxerint necessarias.
24° In dispensationibus minoris gradus et in negotiis minoris momenti poterit documento subscribere Subsecretarius ad quem pertinet res, aut, hoc impedito, alteruter e duobus reliquis Subsecretariis, contra posita subscriptione amanuensis qui documentum exaravit tamquam officialis.
In maioris gradus dispensationibus et in negotiis maioris momenti documento subscribet Cardinalis Praefectus, aut alius eiusdem Congregationis Cardinalis, contra posita subscriptione Praelati a secretis, aut, hoc impedito, alicuius e Subsecretariis, ut in superiore numero.
ART. IV. - Congregatio Concilii
Administri maiores, post Cardinalem Praefectum, sunt Praelatus a secretis et Subsecretarius.
2° Erit collegium. Consultorum a Summo Pontifice renuntiandorum, quorum aliqui probati sint temporalium etiam gerendarum rerum peritia.
3° Aliquot etiam minores administri erunt, iuxta normas superius datas.
4° Potestas huius Congregationis propria statuta est in Constitutione Sapienti consilio.
Ad omnem tamen tollendam ambiguitatem, quae forte in aliquibus casibus oriri posset, nonnullae heic peculiares singillatim recensentur facultates, quae uni Concilii Congregationi reservantur. Eius itaque dumtaxat erit in posterum concedere:
a) collegiis canonicorum, seu Capitulis, dispensationes ab obligatione celebrandi Missam feriae ac vigiliae; Missae canendae et applicandae conventualis; canendi atque in choro recitandi horas canonicas;
b) tum Capitulis, tum singulis e clero saeculari, anticipationem recitationis officii matutini;
c) Capitulis anticipationem Vesperarumn et Completorii ante meridiem;
d) sacerdotibus e clero saeculari commutationem recitationis officii divini cum aliis precibus;
e) dispensationem a ieiunio praescripto ante consecrationem sacrarum aedium;
f) facultatem in interno templi vel publici sacelli pariete fenestram faciendi exstruendique parvi chori, aut aperiendi ostii, quo privatus aditus patefiat;
g) dispensationem a laurea doctoris sive ex tabulis institutionis sive ex lege praescripta ad beneficium vel officium aliquod assequendum, quorum largitio ad Ordinarium pertineat.
5° Item ad Concilii Congregationem spectat iudicium de controversiis omnibus circa potiorem dignitatis locum, seu praecedentiam, exceptis iis quae sodales religiosos attinent (quae controversiae Congregationi Religiosorum sodalium sunt reservatae), iisque pariter demptis quae Cappellam, Aulam pontificiam et Patres Cardinales spectant, ad Caeremonialem deferendae.
Item ad eam pertinet videre, administrationis et disciplinae tramite, de servitutibus, quas aedi sacrae se constituisse aliquis iactet, aut quas eidem velit imponere, qualia sunt habitatio in superiori contignatione, murorum impositio, atque horum similia.
6° Ad plenae Congregationis iudicium pertinent:
a) examen dubiorum circa iuris interpretationem in huius Officii rebus, quae dubia nullam facilem solutionem atque perspicuam nansciscantur in constitutis legibus aut in alias decisis; examen petitarum gratiarum, dispensationum, indultorum, quae concedi fere non soleant eo modo, aut ea latitudine; aliaque, quemadmodum superius dictum est;
b) cognitio Conciliorum provincialium. — Qua in re, ad vigentis disciplinae normam, unius Consultoris primum exquiretur sententia; deinde horum Collegii, aut partis eiusdem, non infra numerum Consultorum quinque, per vices eligendorum. Tum vero adiutor regionis, ad quam pertinet provinciale Concilium, acta et suffragia typis imprimenda curabit.
Pariter quidquid maioris ponderis in Episcoporum coetibus contigerit statutumve sit, ad plenam Congregationem referatur.
7° Congressus autem est, ad normam legis communis, necessaria parare ad negotiorum examen, quae plenae Congregationi sint reservata, ordinarias res expedire, solitas gratias concedere usitatis formis et pro facultatibus a Summo Pontifice acceptis.
8° In administrandae pecuniae negotiis, suae ac peculiares erunt servandae normae.
9° In rebus sanctae Domus Lauretanae, normae pariter serventur superius constitutae.
ART. V. - Congregatio de sodalibus Religiosis
1° Huius Congregationis administri maiores srmt pariter, post Cardinalem Praefectum, Praelatus a secretis et Subsecretarius.
2° Erit collegium Consultorum a Summo Pontifice eligendorum.
3° Erunt etiam aliquot officiales minores, quot necessarii sunt iuxta regulas superius datas.
4° Alterius ex adiutoribus proprium officium esto curare quae ad religiosos Ordines pertinent; alterius quae ad congregationes et onme genus instituta virorum tertii quae ad congregationes et instituta mulierum.
Pro unoquoque horum munerum sui erunt scriptores distributi.
5° In decernendo quaenam in plena Congregatione tractanda sint, quaenam maioribus administris aut Congressui reservanda, prae oculis habeantur superius cap. II constitutae normae, et quae in memoratis hactenus Congregationibus indicatae sunt.
6° Decretum quo laudatur probaturque institutum aliquod, et decretum approbationis constitutionum, itemque substantialis mutatio quaevis in iam probatis institutis inducenda, ad plenam Congregationem semper pertinebunt.
ART. VI. - Congregatio de Propaganda Fide
Congregatio haec retinet constitutionem, disciplinam agendique rationem sibi propriam, in iis omnibus quae cum dispositionibus Constitutionis Sapienti consilio et praesentis legis componi possunt.
2° Iuxta vero ea quae pro aliis Congregationibus statuta sunt, in officio a secretis alius administer adiicietur, nempe Subsceretarius.
3° Indulta, quae hactenus haec sacra Congregatio concedere solebat iis etiam qui suae iurisdictioni non essent obnoxii, in posterum suis subditis tantum tribuet.
4° Congregatio de Propaganda Fide pro Negotiis ritus orientalis sua munia ex integro servabit. In iis tamen, quae internam Officii disciplinam et modum tractandi negotia spectant, huius legis normis sive communibus sive peculiaribus inhaerebit.
5° Circa huius Congregationis et Camerae Spoliorum administrationem, peculiaris norma quamprimum dabitur, quae, a speciali Cardinalium coetu revisa, per Emum Praefectum Summi Pontificis approbationi subiicietur.
ART. VII. - Congregatio Indicis
1° In ratione gerendarum rerum et in disciplina ac muniis administrorum haec Congregatio suas retinebit normas, se tamen conformando statutis Const. Sapienti consilio et praesentis legis.
2° Administri, Consultores, Cardinales huius Congregationis iusiurandum dabunt de secreto Sancti Officii servando, ut ipsis: cognita sint quae ab eo sacro Consilio de prohibitione librorum agantur, ad normas memoratae Constitutionis.
ART. VIII. - Congregatio SS. Rituum
1° Suam, quam hactenus, constitutionem retinet atque naturam, salvis praescriptionibus Const. Sapienti consilio atque huius legis, in iis quae ad Congregationem hanc referuntur.
2° Itaque, quum huius proprium et cum aliis non commune sit munus curandi ut in universa Ecclesia latina, sacri ritus ac caeremoniae diligenter serventur in Sacro celebrando, in Sacramentis administrandis, in divinis officiis persolvendis; idcirco debet:
a) advigilare liturgicis omne genus libris Ecclesiae latinae, eos inspicere, corrigere aut reprobare, salva Sancti Officii competentia in iis quae fidei capita, seu dogmata, respiciunt:
b) excutere atque approbare nova officia divina et calendaria;
c) dubia de ritibus iudicare ac dirimere;
d) quae hac in re necessaria videantur temperamenta, indulta, facultates concedere, veteri retento catalogo, novis tamen disciplinae normis circumscripto, iis praesertim quae superius allata sunt num. 10° de Congregatione Sacramentorum, et num. 4° et 5° de Congregatione Concilii.
3° Negotiis ad plenam Congregationein deferendis aut in Congressu tractandis erunt aptandae regulae haud semel indicatae in superius memoratis Congregationibus, et superiore cap. II.
4° In causis beatificationis et canonizationis standum normis eius rei propriis ac peculiaribus, servatis tamen semper huius legis praescriptionibus ad hoc genus materiae pertinentibus.
5° Circa sacras Reliquias, Congregatio Rituum inhaerebit praescriptis Const. In ipsis, die VI mensis Iulii a. MDCLXIX, superius memoratae sub art. I de Sancto Officio.
ART. IX. - Congregatio Caeremonialis
Congregatio haec, suapte natura, constitutionem suam ac disciplinae rationem stabilem retinet nullique mutationi obnoxiam.
ART. X. - Congregatio pro Negotiis ecclesiasticis extraordinariis
Huius pariter Congregationis natura et constitutio, non minus quam ratio disciplinae, immutata manet, salvis praescriptionibus eam spectantibus, in Const. Sapienti consilio et in hac adiecta lege comprehensis.
ART. XI. - Congregatio Studiorum
1° Quaenam sit huius Congregationis auctoritas statuitur in Const. Sapienti consilio. In iis vero quae ad internam disciplinam et negotiorum expediendorum rationem pertinent, regulas in hac lege statutas sive com munes sive peculiares servabit.
2° Plenae Congregationi huius Officii competunt condendae novae studiorum Universitates ac Facultates onmes, quibus ius est academicos gradus conferendi; mutationes maioris momenti in iisdem iam institutis; cognitio quaestionum graviorum in ipsis occurrentium de patrimonii administratione, de magistri alicuius decurialis nominatione, de ratione studiorum, et de aliis huiusmodi; item quae necessario capienda consilia in commune videantur; postremo iudicium de excellenti aliquo viro academicis gradibus ad honorem decorando.
3° Congressus officium est ad plenam Congregationem deferenda parare; leviores controversias in aliqua studiorum Universitate vel Facultate subortas dirimere, ad normam praescriptorum superius.
4° Si qua velit in posterum studiorum Universitas aut Facultas nova constitui, opus est id fieri per Breve. Nulla pariter in praesentem Facultatum et Universitatum statum gravior immutatio induci poterit nisi per Breve.
CAP. VIII. — DE SINGULIS TRIBUNALIBUS
ART. I. - Sacra Poenitentiaria
1° Tribunalis huius ambitu ad solum forum internum coarctato, suis muniis addicti manebunt, praeter Cardinalem Poenitentiarium, Regens, Praelati quinque Signaturae, Procurator, seu a secretis, Substitutus et aliquot inferiores officiales.
2° In officii parte quam retinet, hoc sacrum tribunal se geret ad normas praesertim Const. In Apostolicae, editae die XIII mensis Aprilis a. MDCCXLIV a Benedicto XIV, salvis immutationibus legitimo usu posterius inductis, quae erunt scripto redigendae et a Cardinali Poenitentiario subiiciendae approbationi Pontificis; firmisque praescriptis a Const. Sapienti consilio et ab hac lege, in omnibus quae hoc sacrum tribunal spectent.
3° Iuxta memoratae Constitutionis Benedicti XIV praescripta, omnia secreto et gratis in hoc sacro tribunali expedienttm
ART. II. - Sacra Romana Rota, et Signatura Apostolica
1° Utriusque Tribunalis quae debeat esse procedendi ratio, qui et quales administri, a Lege propria potissimum decernitur adiuncta Constitutioni Sapienti consilio.
2° Nihilominus in his etiam Officiis servanda sunt praesentis Ordinationis praescripta in iis omnibus, quae ad expedienda negotia, ad iusiurandum, ad administrorum munia horumque similia referuntur, quan tum scilicet huius Ordinationis normae cum Lege propria consentiant.
CAP. IX. - DE SINGULIS OFFICIIS
ART. I. - Cancellaria Apostolica
Purpuratorum Patrum coetus, eonstans Cardinalibus tribus, Cancellario, Datario et a secretis Consistorialis, reformandas quamprimum curabit formulas Bullarum collationis beneficiorum, sive consistorialium, sive aliorum; itemque Bullarum constitutionis dioecesium, Capitulorum; denique Regularum, quas Cancellariae vocant.
ART. II. - Dataria Apostolica
1° Ob inductam a Const. Sapienti consilio novam ordinationem, Datariae Apostolicae hoc relinquitur munus, quod in beneficiorum non consistorialium collatione versatur. Atque in hoc etiam Officio sunt retinendae normae huius legis in iis quae ipsum attingant.
2° In collatione beneficiorum ea ratio servabitur, quam praesens lex et vigens usus praestitunt, cauto tamen ut hic cum novis praescriptionibus memoratae Constitutionis cohaereat, donec, reformatis Cancellariae Regalis, aliter provideatur.
3° Bullae collationis prima perscriptio (minuta) fieri debebit ad uno adiutore, et loco erit veteris, uti vocant, supplicationis; eaque in actis servabitur ad cautionem et recognitionem, si qua forte inciderit impugnatio.
Nihil immutatur in invecto usu providendi nonnunquam beneficiis per decretum simplicis signaturae, hoc est nullis Bullis expeditis.
4° Subscribetur Bullis a Cardinali Datario, eoque hnpedito, a Cardinali a publicis Negotiis seu a seeretis Status, contra posita subscriptione illius officialis, qui primus ordine temporis post Datarium sit, et in officio adsit.
5° Curabit praeterea Dataria ut imponantur et exigantur pensiones et onera beneficiis Urbis adnexa, ad arcam pensionum, quam vocant, pertinentia. Quare officialis distributor exiget solvendam ab iis pecuniam, oneribus aut pensionibus graventur; ac deinde ius habentibus ad pensiones aliave emolumenta debitis modis satisfaciet.
Trimestri quoque spatio Cardinalis Datarius, aut eius vice alius, arcae statum explorabit, supputatisque rationibus, suae auctoritatis testimonium adscribet.
ART. - Camera Apostolica, Secretaria Status, Secretariae Brevium ad Principes et Epistolarum latinarum
1° Haec Officia receptum huc usque suis muniis fungendi morem ut ante retinebunt, salvis praescriptionibus Const. Sapienti consilio et huius Ordinationis, in iis omnibus quae eadem attingant.
2° Peculiaris coetus trium Cardinalium, quos inter Cardinalis a secretis Status, Brevium Apostolicorum formas instaurandas curabit, quae ab ea Secretariae Status parte mitti solent, cui est Apostolicorum Brevium cura commissa.
APPENDIX
INSTRUCTIO CIRCA MODUM IN TABULAS REFERENDI ET SCRIPTA EXPEDIENDI
1° In onmi Officio liber erit annui protocolli, in quod, ordine temporis, preces et expostulationes referentur singulae, quae per annum exhibeantur.
Haec in album adscriptio, post numerum ordinis, indicabit: 1° dioecesim, ad quam preces aut expostulationes pertinent; 2° petentem aut expostulantem; 3° cur, aut contra quem expostulatio fiat; 4° exhibitionis diem; 5° procuratorem, seu agentem, si fuerit interpositus. Subinde vacuum chartae relinquetur spatium, in quo notetur, qui fuerit negotii processus, hoc est, scriptumne sit ad Ordinarium, impetratane gratia, an transmissa, negata, dilata, et ita porro.
Numerus protocolli debet in supplicem libellum referri, scriptum ad modum fractae partis, cuius numerator exprimat ipsius numerum protocolli; denominator vero annum, elisis litteris. Ita si negotium, pertinens ad annum MDCCCCVIII, in protocolli libro numerum ferat 500, inscribendum positioni erit fracta sic parte: 500/08. Tergo praeterea supplicis libelli apponentur adnotationes earum fere similes, quae in libro protocolli, hoc est, nomina dioecesis, recurrentis, ac cetera.
2° Habebitur etiam protocolli index, hoc est annua parva rubrica, in quam negotia ordine dioecesium digesta referantur, indicto, post nomen dioecesis, noinine postulantis cum numero protocolli, quo facilius investigationes in positionibus institui possint.
3° Numerus protocolli, semel positioni adsignatus, manet, etsi nego tium ultra annum trahatur. Quod si, aut instaurata post aliquot annos quaestione, aut alia quavis de causa contingat, ut alius ei sufficiatur numerus, huius mentio fiet in priore numero, tam in libro protocolli quam in parva rubrica.
4° Relatis in protocollum chartis, resumptisque, si quae sint, prioribus, positiones ad maiores administros ant adiutores transmittendae sunt, eorum cognitioni subiiciendae et ad rem, secundum suas cuiusque Officii normas, ad exitum deducendam.
5° Re deliberata et provisa, positiones deferendae sunt: a) ad scriptores, quoties eadem de re aut epistola conficienda, sit, aut aliquis vocandus, aut exarandum rescriptum; b) ad distributorem, si positio Consultori vel alio viro studii causa committenda sit; c) ad protocollum, si aut iussum fuerit resumi priores, aut si coeptum consilium peculiarem exsecutionem non postulet, quemadmodum si rescriptum acta, reponatur, lectum, aut horum aliquid simile.
6° Nisi quid aliter iu suis cuiusque Officii normis praescriptum sit, aut nisi Moderatores opportunum duxerint alia ratione consulere, communiter ad eum qui prior est inter addictos protocollo, haec munium partitio spectabit. Ipsius igitur erit suas cuique scriptori positiones adsignare, prout singulis competunt sive ratione territorii, sive materiae. Idem in protocolli libro rescripta, de quibus litt. b et c, num. 5° superioris, notabit. Priora vera illa, de quibus litt. a, in album referet absoluto negotio.
7° Scriptores, expleto suo munere, positiones cum adiectis rescriptis ad ratiocinatorem transmittent.
Hic acta tradet ad subsignandum. Actorum vero fasciculos, seu positiones, apud se retinebit, ut in suo administrationis folio et deinde super rescriptis, cum subsignata redierint, taxationes adnotet, si quae sint adiectae. Deinde positiones ad protocollum remittet, eum sigla ex convento constituta ad significandum omnia esse confecta; litteras vero et rescripta distributori tradet.
8° Protocollo addictus rem in librum referet et positiones in suo quam que loco reponet. Distributor autem acta secundum proprias leges distribuenda curabit.
9° Si non subscripta redierint acta, vel si cum aliqua animadversione coniuncta, administri, pro variis casibus, Praepositorum sese mandatis conformabunt.
10° Memoratae normae sunt omnibus retinendae diligenter, nisi quid in iis quae sequuntur peculiaribus legibus exceptum sit pro aliquo Officio.
Quae superioribus capitibus continentur, SS.mi D. N. Pii PP. X iussu accedunt Constitutioni Sapienti consilio, editae die XXIX mensis Iunii a. MDCCCCVIII, et Ordinationi communi tunc temporis vulgatae. Eadem pro inde vi pollent, anteriores abrogant contrarias leges, et servari ab omnibus integre debent, quavis alia ordinatione, usu, privilegio contrariis non obstantibus.
Datum Romae, die XXIX mensis Septembris an. MDCCCCVIII.
De speciali mandato SS.mi D. N. Pii Papae X
R. CARD. MERRY DEL VAL.
- AAS, vol. I (1909), n. 1, pp. 59-108.
- ASS, vol. XLI (1908), pp. 683-746.