Pagina:Rosati, Pietro – Carmina, 1887.djvu/132

128

ad franciscum battaglinium.

Moenia, perfractis flagranti fulmine portis
Saeva duces saevumque daturi iura tyrannum,
Intras, pacifera frontem sed vinctus oliva
(Pugnacis quamvis nomen tibi praeferat omen)
Bella fugis, pacisque studes imponere morem.
Adiungi sibi te quanto properavit amore,
Tanto ardens studio tibi brachia Felsina pandit. 10
O magnis merite, ingreditor, virtutibus ostrum.
Aspice ducentes laetas sua pignora matres:
Ipse vocas: pueri, ad mea septa venite volentes,
Vos et alam dictis coelestibus atque linibo
Frontem addens dignas generoso milite vires.
Signa haec clara videns perterritus hostis abibit,
Sive quis incautis fallacia ponere tendat
Retia, sive paret certas torquere sagittas.
O magnis, merite, ingreditor, virtutibus ostrum.
Sic intras denso stipantibus agmine turmis 20
Qualis Iudeae divinus rura Magister
Lustrabat, vel qualis ovans solimaea revisit
Moenia, certatim clamantibus omnibus, euge!
Tu facilis nec pannosum fastidis egenum,
Et si quid quis peccavit miserescis, id unum
Mente tuens omnes ut opima ad pascua ducas.
O magnis merite, ingreditor, virtutibus ostrum.
Quin et oves errore viae per lustra vagantes
Quaeris et inventas pergratum onus accipis armo.
Pastorale pedum gestas quo pervigil agnos 30
Tutaris, rabidasque feras praesepibus arces.
Praestas ingenio exitium meditante luporum
Per tenebras qui pacato insidiantur ovili;