Pagina:Abelard Heloise Cousin - Lettres I.djvu/100

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

summare. » Desperabam penitus, quum recordarer quae fugeram, et considerarem quse incurrerem ; et priores molestias quasi jam nullas repu- tans, crebro apud me ingemiscens dicebam : « Merito haec patior, qui, Pa- racletum, id est consolatorem, deserens, in desolationem certam me in- trusi, et minas evilare cupiens, ad certa confugi pericula. » Illud autem plurimum me cruciabat, quod oralorio nostro dimisso, de divini celebra- tione officii, ita ut oporteret, providere non poleram ; quoniam loci nimia paupertas vix unius bominis necessitudini sufficeret. $ed ipse quoque verus Paracletus mibi maxime super hoc desolato veram attulit consolationem, et proprio, prout debebal, providit oralorio.

Accidit namque ut abbas voster Sancti Dionysii praedictam illam Argen- teoli abbatiam, in qua religionis habitum nostra illa jam in Christo soror, potius quam uxor, Heloissa susceperat, tauquam ad jus monasterii sui antiquitus pertinentem, quocunque modo acquireret, et conventum inde sanctimonialium, ubi illa comes vostra prioratum habebat, violenter ex- pelleret. Quae quum diversis locis exules dispergerentur, oblalam mihi a Domino iutellcxi occasionem qua nostro consulerem oratorio. Iiluc ita- que reversus, eam cum quibusdum aliis de eadem congregatione ipsi adhaerentibus, ad pradictuin oralorium invitavi ; eoque iilis adductis, ipsum oratorium cum omnibus ei pertiuenlibus concessi et donavi ; ipsam- que postmodum donationem nostram, assenstt atque interventu episcopi terrae, papa Innoceiilius secundus ipsis et earum sequacibus per privile- gium in perpetuum corroboravit. Quas ibi quidem primo inopem susti- ncntes vitam, et ad lempus plurimum desolalas, divinae misericordia ? res- peclus, cui dcvote serviebant, in brevi consolatus est, et se eis quoque venim cxhibuit Paracletum, ct circumadjacentes populos misericordes eis atquc propitios eflVcit. El plus (scial Dcus), ul arbitror, uuo anno in terre- nis commodis sunt imiltiplu-ula*, quam ego per centum, si ibi pcrmansis- sem. Quippe quo feminarum scxus est infirmior, tanlo earum inopia mise- rabilior facile humanos commovet aflectus, et carum virtus tam Deo quain hominibus est gratior. Tantam autem gi atiam in oculis omnium illi sorori nostrte, quae caetcris j)i\cerat, Doininus annuit, ut cam episcopi quasi filiain, abbates quasi sororem, laici quasi matrem diligercnt ; et omnes paritcr ejus religionem, prudenliam, et in omnibus incomparabilem patientis mansue- tudinem aJmirabantiir. Quse qtianto i-arius se videri permittebat, ut scili- cei, clauso cubiculo, sacris meditationibus alqueoralionibus purius vacaret, tanlo ardentius ejus piTCscntiam atque spiritualis colloquii monita hi qui foris sunt cfllagitabaii !.

Qutim autem omnes earura vicini vehementer me culparcnt quod earum