Duo autem, fateor, tibi specialiter inerant, quibus feminarum qua- rumlibet animos statim allicere poteras : dictandi vidclicet, et cantandi gratia ; quaj CKleros minime philosophos asseculos esse novimus. Quibus quidem, quasi ludo quodaui, laborem exercitii recreans philosophici, ple- raque amatorio metro vel rhythmo composita reliquisti carmina, quse prec nimia suavitate tam dictaminis quam canlus sxpius frequentata, tuum in ore omnium nomen incessauter tenebant : ut etiam illitteratos melodiac dul- cedo tui non sineret immemores esse. Alque hinc maxime in amorcm tui feminae suspirabanl. Et quum horum pars maxima carminum nostros de- Icantaret amores, multis me regionibus brevi tempore nuntiavit, et multa*» rum iii me ferainarum accendit invidiam.
Quod cnim bonum animi vel corporis tuam non cxornabat adolescentiam ? Quam tunc mihi invidenlem, nunc tantis privatae deliciis compati calamilas meanon compcllat ? Quem vel quam, licet hostem primitus, debita copatio mihi nunc non emolliat fQuaj plurimum nocens, plurimum, ut nosti, suni innocens. Non enim rei effectus, sed efficientis affcctus in crimine est ; nec qu<E fiunt, sed quo animo fiunt, sequitas pensatf Quem autem animum in te semper habuerim, solus qui experlus csjudicare potes. Tuo cxamini cuncta committo, tuo per omnia cedo testimonio.
VI. Dic unum, si vales, cur post conversionem nostram, quam tu solus fa- cere decrevisti, in tantam tibi negligentiamatqueobliviouem veuerim,ut ncc colloquio piwsentis recreer, nec absentis epistola consoler : dic, inquam, si vales, aut ego quod sentio, imo quod omnes suspicanlur dicam. Concupis- cenlia tc milii potius quain amicitia sociavit, libidinis ardor potius quam amor. Ubi igitur quod dcsiderabas cessavit, quidquid propter hoc exhibe- bas pariterevanuit. Haec, dilectissime, non tam mea est quain omnium con- jectura, tion tam specialis quam commuuis, non tam privata quam publica. Utinam mihi soli sic videretur, alquealiquos in excusationem sui amortuus Iinveiiirct, per quos dolor meus paululum reslflcret. Utinam occasioues fingerc posscm, quibus, te cxcusando, mei quoquo modo tegerem vilitatem.
Attende, obsecro, qus requiro ; ct parva ha ?c videbis et tibi facillima. Dum lui prresentia fraudor, verborum saltem votis, quorum tibi copia est, ttue mihi imaginis praescuta dulcedinem. Frustra tc in rebus dapsilem expecto, si in verbis avanim sustineo. Nunc vcro pliirimum a te me promereri cre- didcram, quum omnia propter te compleverim, nunc in tuo maxime perse-
