paler esl sui ipsius filiussit. Quoille audito, statim quasi furibundus eifeclus, ad minas conversus est, asserens nec rationes jneas, nec auctoritates mihi in hac causa suffragaturas esse. Atque ita recessit.
Extrema vero die concilii, priusquam residerent, diu legatus ille atque archiepiscopus cum semulis meis et qiiibusdam personis deliberare cceperunt, quid de meipso et libro meo statuerctur, pro quo maxime vocati fuerant. Et quoniam ei verbis meis, aut scriplo quod erat iu prsesenti, non habebant quod in me praetenderent, omnibus aliquantulum conticentibus, aul jam mihi minus aperte detraheutibus, Gaufridus, Garnotensis episcopus, qui caeteris episcopis et religionis nomine et sedis dignitate prsecellebat, ita exorsus est : « Nostis, domini omnes qui adestis, hominis hujus doctrinam, qualiscunque sit, ejusque ingenium, in quibuscunque studuerit, multos assentatores et sequaces habuisse, et magistrorum tam suorum quam nostrorum famam maximc compressisse, et quasi ejus vineam a mari usque ad mare palmites suos extendisse. Si hunc pnejudicio, quod non arbitror, gravaveritis, etiamsi recte, niultos vos oflensuros sciatiset non deesse plurimos qui eum defendere velint : presertim quum in prsesenti scripto nulla videamus qusc aliquid obtineant apertae calumnise ; et quia juxta illud Hieronymi : « Semper inpropatulo fortitudo acmulos habet, q
- …..feriuntque summos.
- Fulgura montes*……
videte ne plus ei nominis conferatis violenter agendo, et plus nobis criminis ex invidia quam ei ex justitia conquiramus. o Falsus enim rumor, ut prædictus doctor meminit, cito oppriniitur, et vita posterior judicat de priore.» Si autem cauonice agere in eum disponitis, dogma ejus vel scriplum in medium proferatur, ct, inlerrogato, libere respondere liceat, ut convictus vel confessus penitus obmutescat juxta illam saltem beati Nicodemi sentcntiam, qua Dominuin ipsum liberare oupicns, aiebat : « Nuuquidlex nostrajudicat hominem, nisi audierit ab ipso prius, et coguoverit quid faciat ? » Quo audito, statim aimuli mci obstrepentes cxclamaverunt : « 0 sapieutis consilium, ut contra ejus vcrbositatem conteiidamus, cujus argumentis vel sophismatibus universus obsistere mundus non posset l » Sed ccrto multo difficilius erat cum ipso contendere Christo, ad quem tamen audiendum Nicodemus, juxta legis sanctionem, invitabat. Quum autem episcopus ad id quod proposuerat eorum animos inducere non posset, alia via eomm iuvidiam refrenare attenlat, dicens ad discussioncin tanlsc ici, paucos qui adcraut nou possc sufficere, tnajorisquc examinis causam hanc indigere ; in
- Hurat. Od. 11, 10.
