Rusticum monackum, inter caetera ita scribit : « Filii prophetarum, quos monachos in Veteri legimus Testamento, aedificabant sibi casulas prope fluenta Jordanis, et turbis et urbibus derelictis, polenta et herbis agrestibns victitabant. » Tiles discipuli nostri, ibi Miper Arduzonem fluvium casulas suas aedificantes, eremitaj magis quam scholares videbanlur.
Quanto aulem illuc major scholarium crat confluentia, et qttanto du- riorem in doctrina uostra vilam sustincbant, tanto amplius mihi aemuli crstimabant gloi iosum, et sibi ignominiosum. Qui quum cuncta quac potcraut in me egissent omnia cooperari milii in bonum dolebant ; atque ita juxta illud Hieroiiymi, mc procul ab urbibus, foro, litibus, turbis remotum, sic quisque, ut Quintilianus ait’, latentem invenitinvidia, quia apud semetipsos tacite conquercntcs, et ingemiscentes, diccbant : Ecce mundus totus post eum abiit : nihil pcrsequendo profecinius ; sed magis eum gloriosum effeci- raus. Extinguere nomen cjus studuinius, scd magis accendimus. Ecce in civitalibus omnia necessaria scbolares ad manum hahent, et, civiles delicias contemncntes, ad solitudinis inopiam confluunt, et sponte miscri fiunt.
Tunc autem praccipuc ad scholarum regimen inlolerabilts mc compulit paupertas, quum fodere non valerem, et mendicare erubescerem. Ad artem itaquc, quam noverani, recurrens, pro labore manuum,ad oflicium linguac compulsus sum. Scbohires autcm ultro mihi tmaelibet necessaria prscpa- rabant, tam in victu scihcet quam in vestitu, vel cultura agrorum, seu in cxpensis tcdificiorum, ut nulla mc scilicct a sludio cura domestica retar- daret. Quum autem oratorium nostrum modicam eorum portionem capere non possct, neccssario ipsum dilataverunt, ct dc iapidibus ct lignis con- siruentes melioravcrunt. Quod quum in nomine sancttc Trinitatis cssct fundatum, ac postea dedicatum : quia taiuen ibi profugus ac jam dcspera- tus, divinee gratia consolationis aliqunntulum respirassem, in memoriam hujus beueficii, ipsum Paracletum nominavi. Quod multi audientes, non sine magna admiratione susccperunt, et nonnulli hoc vehementer calum- uiali stmt, dicentes non Hcere Spiritui sancto specialiter magis quam Deo Patri ecclesiam aliquam assignari ; sed vcl soli Filio, vel toti simul Trini- tati, secttndum antiquam cousuetudinem.
Ad quam nimirum calumniam hic eos error plurimum induxit, quod inter Paracletum et Spiritum paracletum nihil referre crederent, quum ipsa quo- quc Trinttns et quaclibct in Trinitate persona, sicut Deus vel adjutor dicitur, ita et Paraclctus, id est consolator recte nuucupetur, juxta illud Apostoli* t
» Institul. orat., XII, vm, 10.—* Corinlli. H, I, 3 et i.
