Pagina:Ad Alpes.djvu/205

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est
CAPUT XXXIII

Māne, cum raedae adductae essent, omnēs alacrēs cōnscendērunt. Sextus autem diū maestus sēcum sedēbat; nam ā patre vehementer castīgātus erat, eumque suae imprūdentiae[1] maximē paenitēbat; nisi enim prīdiē Onēsimus et Stasimus praestō fuissent, Cornēlia fortasse in flūctibus periisset.

Postrēmō hilariōre vultū sē circumspicere coepit; cum autem locō idōneō viātōrēs cōnstitissent, ut cibus dēprōmerētur, in umbrā adhūc quiētus sedēbat, neque ōrāvit ut sibi licēret per agrōs vagārī. Ē contrāriō[2] ā mātre petiit ut sibi aliquid nārrāret.

Drūsilla, prīmō recūsāre cōnāta: “Hīs diēbus,” inquit, “pauca legō. Sed fortasse nōn audīvīstī dē itinere Orpheī, quī ad īnferōs dēscendit, ut inde uxōrem Eurydicēn[3] redūceret.

“Haec nārrā, sīs, māter,” inquit Cornēlia. “Ego quoque audīre volō.”

“Memoriae trāditum est,” inquit Drūsilla, “Eurydicēn, dum in herbā vagātur sēcūra, dentem serpentis in pedem recēpisse; quō vulnere celeriter exanimāta est.

“Quam cum Orpheus diū dēplōrāsset, cōnstituit ipse dēscendere ad umbrās,[4] sī forte cantū suō dīs īnferīs persuādēre posset, ut Eurydicēn ad superōs[5] redūcī paterentur.

“Quārē sine morā profectus, per ‘templa[6] alta Orcī pallida lētō,[7] nūbila[8] tenebrīs loca’[9] iter fēcit, ipsamque Prōserpinam impavidus et rēgem īnferōrum adiit.

  1. imprūdentia, -ae, f., thoughtlessness.
  2. Ē contrariō, On the contrary.
  3. Eurydicēn: acc. sing., Greek decl.
  4. umbrās: i.e., the (realm of the) dead.
  5. superōs, the world above (vs. inferōs).
  6. templa, expanses.
  7. lētum, -ī, n., destruction.
  8. nūbilus, -a, -um, adj., clouded, dark.
  9. loca: in app. with templa, line 21.