Num feror incestus sedes adiisse deorum
sertaque de sanctis deripuisse focis?
Non ego, si merui, dubitem procumbere templis 85
et dare sacratis oscula liminibus,
non ego tellurem genibus perrepere supplex
et miserum sancto tundere poste caput.
At tu, qui laetus rides mala nostra, caveto
mox tibi: non uni saeviet usque deus. 90
Vidi ego qui juvenum miseros lusisset amores,
post Veneris vinclis subdere colla senem
et sibi blanditias tremula componere voce
et manibus canas fingere velle comas;
stare nec ante fores puduit caraeve puellae 95
ancillam medio detinuisse foro.
Hunc puer, hunc juvenis turba circumterit arta,
despuit in molles et sibi quisque sinus.
At mihi parce, Venus: semper tibi dedita servit
mens mea: quid messes uris acerba tuas?
Pagina:Albii Tibulli quae supersunt opera omnia.djvu/141
Haec pagina nondum emendata est
