Pagina:Albii Tibulli quae supersunt opera omnia.djvu/95

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

ledv DE ALBIO TIBULLO

Delia discedens 'felicius' inquit 'amata
    sum tibi; vixisti, dum tuus ignis eram.'
cui Nemesis 'quid' ait 'tibi sunt mea damna dolori?
    me tenuit moriens deficiente manu.'
Si tamen e nobis aliquid nisi nomen et umbra
    restat, in Elysia valle Tibullus erit.
obvius huic venias hedera iuvenalia cinctus
    tempora cum Calvo, docte Catulle, tuo;
tu quoque, si falsum est temerati crimen amici,
    sanguinis atque animae prodige Galle tuae.
his comes umbra tua est; siqua est modo corporis umbra,
    auxisti numeros, culte Tibulle, pios.
ossa quieta, precor, tuta requiescite in urna,
    et sit humus cineri non onerosa tuo!


Idem, Amor. Lib. I, Eleg. xv, v.27

Donec erunt ignes arcusque Cupidinis arma,
   Discentur numeri, culte Tibulle, tui.


Idem, Artis Lib. III, v. 333.

Et teneri possis carmen legisse Properti;
   Sive aliquid Galli; sive Tibulle, tuum.


Idem, Remed. Amor., v. 763.

Carmina quis potuit tuto legisse Tibulli,
   Vel tua , cujus opus Cynthia sola fuit?


Idem , Trist, Lib. II , v. 447.

Credere juranti durum putat esse Tibullus[*],
     Sic etiam de se quod neget illa viro:
Fallere custodes idem docuisse fatetur,
     Seque sua miserum nunc ait arte premi.
Saepe, uelut gemmam dominae signumve probaret,
     Per causam meminit se tetigisse manum,
utque refert, digitis saepe est nutuque locutus,
     Et tacitam mensae duxit in orbe notam
et quibus e sucis abeat de corpore liuor,
     Impresso fieri qui solet ore, docet.

Haec omnia paulo tantum inflexa, leguntur apud ipsum Tibullum, Lib. I, Eleg. VI.