Pagina:Albii Tibulli quae supersunt opera omnia.djvu/99

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

sGnij D£ ALB10 TIBULLO

FRANCISCUS MODIUS, Silv. Carm. XV, ex persana Tibulli.

Ut Cidnus nullas sordes, nitidissimus amnis
   Volvit, et a limo purus ubique fluit :
Sic mea, Romanas inter castissima Musas,
   Undique nativo culta decore nitet.
Ergo aliæ placeant ornatu trans mare sumto:
   Nostra suo, et patrio si placet una, sat est.

ANDREAS SCHOTTUS, Nodor. Ciceron. Lib. I, cap. VII.

Tibullus autem elegans Latini sermonis poeta.

Idem, ibidem, cap. VIII

Est purus et elegans, bonusque Latinitatis auctor Tibullus, Eques et ipse Romanus, qua tempestate, ut hodieque, nobilium quam plebeiorum cultior ac politior sermo fuit.

Idem, Observat. Human. Lib. II, cap. XIII.

Scitus et elegans tum in verbis, tum in numeris Tibullus: sed qui e Graecis fontibus pleraque expresserit.

CASP. BARTHIUS, Lib. IV, Advers. cap. XI.

Et quis melior Tibulli expositor quam Tibullus? qui tot sæculis parem non habuit, ac ne imitatorem quidem, quem sane nostra sæcula legant? Et saepissime miratus sum hoc fatum Romanæ Ecclesiæ; et floruisse et defloruisse una ætate Amatoriam ejus Venerem, quantum quidem ad nos pertinet: nam Martialis et Papinii ætate, quod ex ipsis et Plinio etiam juniore constat, talia non pauci scripserunt. Verum cum ipsis fere nominibus et hi et sequentis ævi interierunt.

VINCENZO GRAVINA, nel Discorso delle Favole antiche.

Tibullo è pieno di soavità, di grazia, di tenerezza, di passione, di purità e d'eleganza, tanto nel numero quanto nelle parole, maravigliosa e perfetta.

PETRUS LOTICHIUS SECUNDUS.

Talis in Aonidum patria, silvisque beatis
Perfluit æternus sancta vireta liquor.