Pagina:Athanasius Kircher - Turris Babel - 1679.djvu/188

134

Athanasii Kircheri

Cap. III.Sect. I.Æthere cognati retinebat semina cœli,
Quam satus Iapeto mistam fluvialibus undis
Finxit in effigiem moderantûm cuncta deorum.
Pronaque cùm spectent animalia cætera terram,
Os homini sublime dedit, cœlumque tueri
Jussit, et erectos ad sidera tollere vultus.
Homo itaque solus ore sublimi, ad cœlumque erecto intuitu præditus, divinum animal naturæ juxta mortalis et immortalis confinium; ceu sola cœlestis planta in terris constituta (cujus radicem conditor hiscè infernis sedibus junxit, comam verò atque perpetuò frondentem verticem supra anni et solis viam, supra ultimum cœli ambitum ad nunquam interituros ambitus relegavit) hic, inquam, homo cùm lucidissima illa mundi lumina, ad quæ contemplanda, atque in iis factorem laudandum creatus erat, curiosiùs intueretur, pulchritudine eorum paulatim illectus, verâ et rectâ religionis semitâ derelictâ, eo dementiæ devenit, ut ea, quæ sui gratiâ condita essent, sui veluti conditores crederet, et sanctè veneraretur. Origo idololatiæ.Auxit dementiam hanc traditionum salubrium de mundi origine à prædecessoribus factarum oblivio, quâ invalescente novas de Deo, de mundo, de hominum productione, aliisque rebus opiniones imbibit, cùmque cœlestis ille ignis præcipua humanæ mentis portio ingens, ad Numinis alicujus cultum eum instigaret; mox verò derelicto Deo ad falsorum Numinum, unoquoque ex ejus familia sibi novas idololatriæ rationes comminiscente cultum prolapsus est; factumque ut corruptibilia simulachra pro Deo incorruptibili adorârit, rebusque externis contentus, cùm insensibile Numen intueri deberet, ad sensibilia, et terrena fuerit diffusus. Atque hujusmodi prævaricationem erroremque primùm Hebræi tribuunt nepotibus Chami, Misraim videlicet, Auctores idololatiræ Chami progenies.Chusio, Phuth et Canaano, qui per Asiam et Africam universam in novas colonias diffusi, novas passim deorum colonias introducentes, nova et ridicula dogmata mundo pepererunt; cujusmodi sunt, Adamum è Luna prodiisse. Prophetam inibi ex masculo et fœmina procreatum, atque in hunc mundum venientem primum cultum Lunæ docuisse. Verùm quoniam hæc opinio non ita obvia forsan multis est, visum est, eam hic ex R. Mose Ægyptio, vulgò Rambam, depromptam adducere, sic enim dicit in More nebuchim.
  Isti siquidem reliquiæ sunt gentis Zabæorum (à Zaba, è progenie Chami orto, et filo Chusii, qui secundum Jam Suph, id est, Maris Rubri sinum ad ortum, et occasum, atque ad dexteram et Aquilonem littora coluit sic dicta) quia ista gens totam replevit terram. Finis autem et perfectio illius eâ ratione istis temporibus philosophantis fuit, quod putaret creatorem esse cœli spiritum seu animam; stellas verò corpora esse ipsa Dei substantia informatas. Dogmata falsa Zabæorum.Meminit hujus pravæ opinionis quoque Abubacer Arabs in expositione de auditu. Et ideo quoque credit tota gens Zabæorum mundi antiquitatem (seu, quod idem est, æternitatem) quoniam cœlum est Deus juxta opinionem eorum. Et dicunt, quod Adam primò natus est ex masculo et fœmina sicuti cæteri homines, sed honorabant eum multum, et dicebant, quoniam è Luna egressus, propheta et apostolus Lunæ fuit, et quod prædicavit gentibus, ut servirent Lunæ, et quod composuit libros de cultu terræ. Dixerunt etiam quod Seth contraxit opinionem patris sui in servitio Lunæ; Ridicula fabula de Adamo.narraverunt etiam de Adam, quod quando egressus est de Luna, et de climate vicino Indiæ, ad clima Babylonis profecturus, multa mirabilia secum tulerit, scilicet arborem auri, quæ crescebat cum ramis, et foliis, et arborem lapidum, et folia cujsdam arboris viridis,

quæ