Pagina:Columellae opera.djvu/406

E Wikisource
Haec pagina emendata est
400
L. J. M. COLUMELLÆ

                          Quo Bacchi genus aut aliena stirpe gravata
                          mitis adoptatis curvetur frugibus arbos,
                          Pierides tenui deducite carmine Musae.  40
                          Oceani sitiens cum iam Canis hauserit undas,
                          et paribus Titan orbem libraverit horis,
                          cum satur Autumnus quassans sua tempora pomis
                          sordidus et musto spumantis exprimet uvas,
                          tum mihi ferrato versetur robore palae  45
                          dulcis humus, si iam pluviis defessa madebit.
                          At si cruda manet caelo durata sereno,
                          tum iussi veniant declivi tramite rivi,
                          terra bibat fontis et hiantia compleat ora.
                          Quod si nec caeli nec campi competit humor,  50
                          ingeniumque loci vel Iuppiter abnegat imbrem,
                          exspectetur hiemps dum Bacchi Gnosius ardor
                          aequore caeruleo celetur vertice mundi,
                          solis et adversos metuant Atlantides ortus.
                          Atque ubi iam tuto necdum confisus Olympo  55
                          sed trepidus profugit chelas et spicula Phoebus
                          dira Nepae tergoque Croti festinat equino,
                          nescia plebs generis matri ne parcite falsae.
                          Ista Prometheae genetrix fuit altera cretae;
                          altera nos enixa parens, quo tempore saevos  60
                          tellurem ponto mersit Neptunus, et imum
                          concutiens barathrum Lethaeas terruit undas.
                          Tumque semel Stygium regem videre trementem
                          Tartara, cum pelagi streperent sub pondere Manes.
                          Nos fecunda manus viduo mortalibus orbe  65
                          progenerat, nos abruptae tum montibus altis
                          Deucalioneae cautes peperere. Sed ecce
                          durior aeternusque vocat labor: eia age segnis