Pagina:Columellae opera.djvu/417

E Wikisource
Fuit in emendando quaedam difficultas
411
LIB. X. DE CULTU HORTORUM

                          sole sub aestivo gelidas per graminis umbras
                          intortus cucumis praegnasque cucurbita serpit. 380
                          Vna neque est illis facies: nam si tibi cordi
                          longior est, gracili capitis quae vertice pendet,
                          e tenui collo semen lege; sive globosi
                          corporis atque utero nimium quae vasta tumescit,
                          ventre leges medio; sobolem dabit illa capacem 385
                          Naryciae picis aut Actaei mellis Hymetti
                          aut habilem lymphis hamulam Bacchove lagoenam,
                          tum pueros eadem fluviis innare docebit.
                          Lividus at cucumis, gravida qui nascitur alvo
                          hirtus et ut coluber nodoso gramine tectus 390
                          ventre cubat flexo semper collectus in orbem,
                          noxius exacuit morbos aestatis iniquae.
                          fetidus hic suco, pingui quoque semine fartus.
                          At qui sub trichila manantem repit ad undam
                          labentemque sequens nimium tenuatur amore, 395
                          candidus, effetae tremebundior ubere porcae,
                          mollior infuso calathis modo lacte gelato,
                          dulcis erit riguoque madescit luteus arvo
                          et feret auxilium quondam mortalibus aegris.
                          Cum canis Erigones flagrans Hyperionis aestu 400
                          arboreos aperit fetus cumulataque moris
                          candida sanguineo manat fiscella cruore,
                          tunc praecox bifera descendit ab arbore ficus
                          Armeniisque et cereolis prunisque Damasci
                          stipantur calathi et pomis, quae barbara Persis 405
                          miserat, ut fama est, patriis armata venenis.
                          At nunc expositi parvo discrimine leti
                          Ambrosios praebent sucos, oblita nocendi.
                          Quin etiam eiusdem gentis de nomine dicta