mōti, iam tempus adest, — Iam tandem parātiores estis, cives: atque animos cerno in ōribus alacriores. [Servo.] Heus tu, fer vinum et sanguinem.
Long. Quid!
Cat. Servi occīsi sanguinem vino miscendum curavi. Omnes quisque suum crātēra impleant! Hic ego omnibus sacra incoho. O utinam iam caelo tonaret, quo certiores fierent omnes homines et factum magis laudarent! Manus mea, firma esto. Nē ūnam quidem guttam effūderis. Si huic incepto dēēro, ut servi hūius, sīc sanguis meus hauriatur, sīc ēbibatur.
Long. Sic meus! Len. Et meus!
Aut. Et meus! Var. Et meus!
Cat. Si sciens fallo, tum me Iuppiter optimus maximus, domum, familiam, remque meam pessimo lēto adficiat! In haec verba iūrent, postulo, omnes qui adestis!
Ceth. Cratera mihi magis impleas! En sanguinem hunc bibo, ut vel Catonis, vel Tulli, istīus novi hominis, et idem votum āc Catilina facio.
Cur. Ego quoque. Lec. Et ego. Bes. Et ego.
Ful. Et ego. Gab. Et nos omnes.
Cat. Iam perfectum est negōtium, et omnes sumus corrōborati. — [Servo.] Furcifer, quid labōras?
Puer. Nihil.
Cat. Puer, si tāli ōre rursus videris, pede meo tuam
