Pagina:Dialogues of Roman Life.djvu/87

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est
76
ITER PER VICOS ROMANOS FACTUM

M. Haec est popīna. Mulier lentes coctas vendit puero ēsurienti, homo iūs calidum. Ab uncis dēpendent pisces et pernae et tālia obsōnia. Vidēsne senem illum lippum et pauperem qui baculo nītitur et canem retinet?

G. Video: quid vēnāle habet in manu?

M. Iste haud scio an trans Tiberim cum cētera vī pauperum habitet. Sulphurāta venditat duōdecim sēmisse vel fractis vitreis. Aspice in illo angiportu quae multitūdo sit. Artifices frequentes ad prandium undique eunt.

G. Ubi tot operae habitant cum uxōribus līberisque? Num tōta Roma tantum capit gregem?

M. In grandibus aedificiis, nōmine insulis: sed maximum vel in officīna vel popīna tempus terunt.

G. Quid facit turba? Cūr columnam suspicit?

M. Scripta tabella inest. Cum propius accesserimus, facilius perlegemus. … Iam legi potest. Velim legas tu.

G. [Recitat.] ‘Puer in balneo nuper aberrāvit, annorum circā xvi, crispus, mollis, formōsus, nōmine Gītōn: si quis eum vel reddere vel commonstrare voluerit, accipiet nummos mille.’ Spēro vehementer puerum ipsum domum mox reditūrum.

M. At satis diu, opīnor, nos inter tonsōres, caupōnes, coquos, lanios versāti sumus. Ego quidem