71.—Lamenta et sepulturae in hunc modum instituuntur. Ex domo quavis mortuo homine, mulieres ex ea domo omnes luto oblinunt caput aut ipsum etiam os, deinde relicto domi cadavere, ipsae per urbem currunt gementes, et cum his propinquae omnes. Alia ex parte gemunt viri. His factis, cadaver ad condiendum efferunt.
72.—Quidam autem homines artem condiendi mortuos exercent. Allato cadavere, primum ferro per nares extrahunt cerebrum. Tum, extractis visceribus, corpus vino lavant, iterumque tritis odoribus purgant. Deinde corpus myrrha et casia aliisque odoribus, ture excepto, explent. His ita factis cadaver per dies septuaginta condiunt: nec enim licet diutius. Peractis septuaginta diebus, lavant cadaver, et pannis tegunt. Tum propinqui arcam hominis figura conficiunt; hanc in arcam cadaver ponunt, et in sepulcro, ad murum statuentes, relinquunt.
73.—Homines autem, sive Aegyptii, sive peregrini, a crocodilo abrepti, aut ipso flumine interempti magno honore afficiuntur. Eiectum enim cadaver incolae eius loci, quam maxima cura sepeliunt: neque alii cuiquam, nec propinquo, nec amico, tangere licet tale cadaver: sed soli sacerdotes Nili sepeliunt.
74.—Adversus culices hoc faciunt. Turres aedificant praealtas; in has dormituri ascendunt, nam vento prohibentur culices. Homines autem circa paludes habitantes, pro turribus hac ratione se muniunt. Quisque vir rete habet: hoc per diem pisces venatur, noctu autem utitur in aedibus: lectulo imponit rete, deinde sese insinuans, sub illo dormit. Culices enim per vestes mordere possunt: per rete vero, ne conantur quidem.
