fectum Egypti sine Benjamino: ipse enira jauzit illum ad se adduci.
Cur, inquit pater, mentionem fecistis de frutre vestro minimo?
Ipse, inquiunt, nos interrogavit an pater viveret, an alium fratrem haberemus. Respondimus ad ea quæ sciscitabatur: non potuimus præscire eum dic furum esse: adducite huc fratrem vestrum.
Tunc Júdas únus è filiis Jacobi, dixit patri. Committe mihi puerum: ego illum recipio in fidem meam; ego servabo, ego redúcam illum ad te; nisi fecero, hujus rei culpa in me residebit; si voluisses eum statim dimittere, jam secundò húc rediissemus. Tandem victus pater annuit: Quoniam necesse est, inquit, proficiscatur Benjaminus vobiscum; deferte viro munera et duplum pretium, ne fortè errore factum sit, ut vobis redderetur prior pecunia.
Nunciatum est Josepho eosdem viros advenisse, et cum eis parvulum fratrem.
Jussit Josephus eos introduci domum, et laūtum parāri convivium.
Illi porrò metuebant ne arguerentur de pecuniâ, quam in saccis repererant: quare purgaverunt se apud dispensatorem Josephi.
