Pagina:Erasmi Colloquia Familiaria Et Encomium Moriae.djvu/238

E Wikisource
Haec pagina emendata est

CONVIVIUM POETICUM. 213

trades mihi vesperi: famulus clam deferet ad fidelem matronam: aliquanto post ego te producam, veluti deambulandi gratia: apud eam matronam latitabis meo sumptu, donec tibi prospexero. Id fiet brevi.

lu. Age mi Sophroni, trado me totam in tuam fidem.
so. Gaudebis olim facto.
CONVIVIUM POETICUM.
Hilarius, Leonardus, Crato, Conuiuae, Margareta, Carinus, Eubulus, Sbrulius, Parthenius, Mus servus Hilarii.
hi. Levis ápparatus, ánimus est lautissimus.
le. Coenám sinistro es auspicatus omine.
hi. Imo ábsit omen triste. Sed cur hoc putas?
le. Cruenti iambi haud cóngruunt convivio.
cr. Euge, certum est adesse Musas; effluunt carmina imprudentibus.
hi. Si rotalilés trochaeos mávelis, en áccipe:
Vilis apparátus heic est, ánimus est lautissimus
Quanquam et iambi, olim ad rixas ac pugnas nati, post didicerunt omni servire materiae. O pepones, habetis pepones in horto nostro natos. En lactucas sessiles, succo tenerrimo, suo nomini respondentes. Has delicias quis sanus non praeferat apris, muraenis, et attagenis?
cr. Si licet in convivio poëtico vera loqui, quas tu lactucas vocas, betae sunt.
hi. Hoc omen avertant superi.
cr. Sic res habet, vide figuram. Tum ubi succus lacteus? ubi molles aculei?
hi. Facis ut addubitem. Heus accerse huc famulam. Margareta, Tisiphone, quid tibi venit in mentem, ut pro lactucis nobis apponeres betas?
ma. Data opera feci.
hi. Quid ais, venefica?
ma. Volebam experiri, an inter tot poëtas esset, qui lactucam dignosceret a beta: nam scio te non posse dignoscere. Di-