Haec pagina emendata et bis lecta est
SACERDOTIIS. 27
paxilli.
- pa. Etiamne amplius?
- co. Conducet excitando foculo, si defuerit follis.
- pa. Belle narras. Quid praeterea?
- co. Si lumen officiat scribenti, praebebit umbraculum.
- pa. Ha ha he: est praeterea, quod dicas?
- co. In bello navali praebebit usum harpagonis.
- pa. Quid in bello terrestri?
- co. Erit loco clypei.
- pa. Quid deinde?
- co. Findendis lignis erit cuneus.
- pa. Probe.
- co. Si praeconem agas, erit tuba: si classicum canas, cornu: si fodias, ligo: si metas, falx: si naviges, ancora: in popina fuerit fuscina: in piscando hamus.
- pa. O me felicem! Nesciebam me circumferre tam ad multa conducibilem supellectilem.
- co. Sed quis interim terrarum angulus te habuit?
- pa. Roma.
- co. At qui fieri potuit, ut in tanta luce nemo te sciret vivum?
- pa. Imo nusquam magis latent boni viri; adeo, ut saepe clarissima luce neminem videas in frequenti foro.
- co. Redis igitur nobis onustus sacerdotiis.
- pa. Venatus equidem sum sedulo: at parum favit Delia. Nam complures illic piscantur hamo, quod dici solet, aureo.
- co. Stultum piscandi genus.
- pa. Et tamen pulchre succedit nonnullis. Sed non omnibus feliciter cadit haec alea.
- co. An non insigniter stulti sunt, qui plumbum commutant auro?
- pa. Sed non intelligis, in plumbo sacro venas auri subesse.
- co. Quid igitur? redisti nobis nihil aliud, quam Pamphagus?
- pa. Non.
- co. Quid igitur?
- pa. Lupus hians.
- co. Felicius redeunt, qui asini redeunt, sacerdotiorum sarcina graves. Cur mavis sacerdotium, quam uxorem?
- pa. Quia mihi placet otium. Arridet Epicurea vita.
- co. At mea sententia suavius vivunt, quibus est lepida puella domi, quam complectantur, quoties libet.
- pa. Sed adde, nonnunquam quum nou libet. Amo voluptatem perpetuam. Qui ducit uxorem, uno mense felix est: cui contingit optimum sacerdotium, in omnem usque vitam fruitur gaudio.
- co. Sed tristis est solitudo:
