Et ecce in itinere praeuidit nobis cibum et ignem et siccitatem cotidie donec, decimo die, per- uenimus homines. Sicut superius insimiaui xx et .viii. dies per disertum iter fecimus. Et ea nocte qua peruenimus homines de cibo uero nihil habuimus.
23. Et iterum post paucos annos in Britanniis eram cum parentibus meis qui me ut filium sus- ciperunt et ex fide rogauerunt me ut uel modo ego post tantas tribulationea quas ego pertuli nunquam ab illis discederem.
Et ibi scilicet uidi in uisu noctis uirum uenien- tem quasi de Hiberione cui nomen Uictoricus cum aepistolis innumerabilibus. Et dedit mihi unum ex his et legi principium aepistolae continentem, Uox Hyberionacum; et dum recitabam principium aepistolae putabam . ipso momento audire uocem ipsorum qui erant iuxta Siluam Focluti quae est prope mare occidentale, et sic exclamauerunt quasi ex uno ore, Rogamus te, sancte puer, ut uenias et adhuc ambulas inter nps. Et ualde compunctus sum corde et amplius non potui legere et sic expertus sum. Deo grátias quia post plurimos annos prae- stitit illis Dominus secundum clamorem illorum.
24. Et, alia nocte, nescio, Deus scit, utrum in me an iuxta me, uerbis peritissimis quos ego audiui et non potui intelligere nissi ad posterum orationis sic efficiatus est: Qui dedit animam suam pro te, ipse est qui loquitur iri te. Ét sic expertus sum gaudibundus.
