R41 ECCLESIA R qui litet pro adipisuendo Narbonenfcm episcopa— l tum, illa detraxisset, aliqua tamen bona lucratus efi ad honorem sui monasterii. suus in tejla- mentis dignofcitur. Anno 1024. recensiitur in charta Stephani episcopi Agathensis de consecratione ecdesiæ S. Fidis in villa Palatio. X X11. Odolricus I. dictus de Mala-villa Con- chensem abbatiam tenuit. Nobilium ac vicino* Tum consuetudines, quas in monafierio exigebant, prout potuit, funditus extraxit ; ex chronico. XXIII. Lautardus abbas de Vincella, qui quia parum advixit, non multa adeptus efi- quemdam nepotem suum monachum fecit, qui pofi mortem avunculi sui iterum fe subtrahens ♦ j Figiacensem locum pcrstmoniam invasu » & ita sllum subtraxit. Verum postea apofiolica fedis auctoritate Conchas rediit, ibique pcenitens, &c. Quæ sequuntur in chronico sensii carent. Ex chron. Figeac. loco laudato ; Lautardus electus abbas Figeacensis in locum Adalgerii, etiam per triennium Conchensem tenuit regnante Henrico, ubi quoque mortuus habuit sepulturam. XXIV. Villelmus in tttramque abbatiam irrepsit simoniæ crimine, ob quod ab utriusque regimine ac posscsiione repulsos est. XXV. Airardo Figiacenfe auctoritate aposto— C lica subditi sunt Conchenfes i verum ipsum a fe projecerunt inobedientes monachi, qui oblatum fibi Hugonem abbatem Cluniacensem, quem tenjes ambabus manibus acceperant > refpuerunto Hic definit chronicon FigeaCense. Obfervan- dumelt contentionem inter Conchenfes & Fi- geacenses, qui tunc a suo quique abbate regebantur, delatam fiiifle ad concilium Claro- montanum an. io<k. a quo definitum, ut mortuo uno ex duobus illis abbatibus, qui foret su- perftes utramque regeret abbatiam. Sed Airardo qui abbas erae Figeacensis, ac supervixit, Conchenfes obedire noluerunt. Bullam Grego— E tii VII. de hac controversia hoc loco exhibens dam censuimus. Gregorius papa VII. abbatiam Figeacensem ita unit cum Conchensi, uc unus deinceps effer utriusque tnonafterii pater & abbas. GRegorius episcopus fervas fervorum Dei, di- Icitis in chrifio fratribus in Conchensi, <7 Figiacensi monafierio habitantibus, falutem & apofiolicam benedictionem. In discufione negotii vefiri diu multumque laborant esy intelleximus Figiacensem locum fubeffe debere monafierio Cok— I chensi, & coharcre fibi ficut capiti membrum, fecundum difpofitioncm eorum, qui eadem loca con- firuxcrunt. Verum quia uterque abbas auctoritate & pracepto apostolica fedis ordinationem fu fcepit, paci & concordia utrinque providentes, adjudicavimus, ut ambo loca illa his rite ordinatis regantur abbatibus, eo videlicet patio ut fi Stephanus abbas Conchcnfis prius obierit, Atyraldus Figea- censis fibi fuccedat, & tam ipfe, quam monachi Figiacenfes, caput fuum Conchenfe monaflerium deinceps recognojcant, & ficut uni abbati fubdendi som dato pretio comparavit. Sed crurc fracto per pedis lapsom, Conchas rediit pudore sustusus. Tomus Z. UTHENENS1S. . sunt ■, ita uni professionem monafierio i Videlicet Conchenfe faciant, ^uod fe Figiacenfes prius de* eesserit : nihilominus adjudicavimus Figealensem ecclesiam Conchenfe monafierio da perpetuum unirii atque fopita omni lite & controverfea, uni dumtaxat abbati, videlicet Conchenfe per omnia subdit fetque hoc perpetua fiabilitate firmum & inconvulsum, ut eo defuncto, videlicet qui nunc efi Figiacenfes, Conchenfes abbas a communi congregatione eligatur, & utrique loco prafet fecundum regulam B. Benedicti. Admonemus itaque, & apof- tolica auctoritate interdicimus » ut contra hujus definitionis tenorem— nullus agat, feu in aliquo
- contraire prafumat, &suutsulubriter ac discnli provisum efi, permanere permittat. Si vero alia quis, quod non sueramus, definitioni nofira contraire tentavectt, feabbas vel episcopus efi, proprii ordinis periculo subjacebit. Si veto monachus laicujve fuerit, abjique dubio excommunicabituri Datum Roma feptimo idus fanuarii anno undecimo pontificatus domni papa Gregorii septimi, anno videlicet Dominica incarnationis MLxxxiv. indictione septima. Quæ sequuntur aliunde quam ex chronico Fi- gcacensi desumta sunt ; videlicet ex antiquis Concharum monumentis ; unde non mirumj si minime ctim lis quæ illud chroniam suppeditavit, iri chronologia conveniant » XXVI. Odclricus II. Henrico rege magnifico Francorum, virtute ac moribus decoratus electus suit. Sedebat autem anno circiter 1035. quo Carfendis comit ista pofi obitum Bernardi Andufea pnncipii virifuissancti Salvatoris & sancta Fidei Conchenfes monafieriofeto ad ripam Dordoniafiuvil donat, cedit que villam pagi Agathensis vocabulo Variacum pro anima genitoris sui Willel-* mi necnon pro anima feniorissui Bernardi ( Andusiæ principis) &c. Pro qua cessione Odolri^ cus abbas & monachi S. Fidis DC. stolidos dederunt. Actum menfe Aug.feria III. regnante Ehen- rico rege. Nide inter instrumenta chartam XI11.
- quæ litteras donationis Garsendis exhibet.Quod autem id vix potuerit contingere ante hunc an. 1035. probat Mabillonius ( ad an. 1035.11. 60.) quia Bcrnardusde Andusia adhuc in vivis erat an. 1034. quo Stephanus Agathensis præsiil ec- clesiam de Palas in honorem Dei, & B. Mariæ, sanctæque Fidis….. dedicavit cum confelio & voluntate domini principis Bernardi de Andufea t & Gersendis comitissa ejus uxoris. Hugo Rutheh. comes & mater ejus Ricardis, dant ecclesiam Tribonum, al. Tribonium, sitam in pago R lithenico stiper fluvium Avarionis, S.Fidi, &c. ad locum cui vocabulum Conquas, ubi vene-< rabilis vir Odolricus abba præesse videtur anno 1051. luna xxIx. x.cal. Feor. Postea Robertus Ruthenensis comes, cum matre sua Philippia an. incarnat. 1059. al. 1058. dat S— Salvatori & beatæ Fidi gloriosæ virgini de Conchis, » ^/ Oded.. : ricus abba praesse videtur,’ecclesiam quatuor mansorum fundo præditam in comitatu Arver- nico, &c. Subscribit Robertus abbas Cafæ-Dei. Idem Odolricus quædaffl cedit Brantosinensi- bus an. Io62.Videin Petro Berengarii episcopo Ruthenensi. Tempore Odolrici Theobaldus Campaniæ comes, Odonis comitis filius, Co*
