ECCLESIA AQUENSIS. 39O ARCHIEPISCOPI A QuU E N S £ S. I. S. MaXI M I N U S. COmmunisest sententia primum A quensium episcopum appellatum Maximinum ; sed qui$ iste fuerit, quo sederit temporejquidveges- serit, divinare non audemus. Pro dubiis enim, ne dicam falsis, nunc habentur inter eruditos fere omneS, quæ vulgo aiunt ; mota Jerosoly- mis in J. C. dsscipulos persecutione, post obrutum lapidibus sanctum Stephanum, Lazarum, Mariam-Magdalenam, Martham, Marceilam ejus pedissequam, Maximinum & Chelidonium, in quos Juaæorum odium maxime fervebat, non st)lum Jerosolymis pussos, sed etiam navi absque remigio in certum mortis periculum im- positos, divina providentia ad oram Provinciæ appulisse ; & Massiliensium quidem Lazarum episcopum creatum esse, Aquensium vero Maximinum. 11. S. S E D o N I U S. S. Sedonius, quem alii Chelidonium vocant, ( succcssor siincto Maximino ab omnibus datur in sisde Aquensi ; huncque tradunt fuisse cœ- cum illum a’nativitate, cujus oculos Christus dominus aperuit & luce donavit. Ad abolendam vero tanti miraculi memoriam, Judxos eum mari ad certum naufragium commisisse, cum Lazaro, ejusque sororious. Hæc vero toties a viris doctis verique studiosis exsuflata sunt, ut eadem retractare tædeat. Post Sedonium, 14. alsos episcopos adducit Bouxius ( Bouche) prorsijs ignotos ; quos ut- Eote sine probatione intrusos & invectos repro- amus. Nec parcendum putamus Triphmo, qui ; post illos quatuordecim recensetur in episco- porum catalogo ad nos misso. Adfuit quidem concilio Taurinensi anno 397. quidam episcopus nomine Tripherius ; sed cui sedi adscriben- dus sit ignoratur ; de ejus enim sede altum solentium hac in synodo episcoporum Galliarum, qui fere omnes puro nomine appellantur, nulla facta sedis mentione. Nullus tamen dubito a seculo saltem tertio Aq uas-Sextias suos habuisse epilcopos ; quandoquidem finitimas urbes pene omnes jam factas sedes episcopales nobis compertum, ut postea ostendemus. Verum qui sedem Aquensem rexerint tertio quartove seculo nos fugit. III. L A Z A R u s. Primus certo nobis cognitus Saliorum, seu Aquensium episcopus, est Lazarus, qui Chris- ti anno 417. jam sedebat, cum de illo Zozimus papa a Cælestio Pelagii socio deceptus, scripsit ad Africanos episcopos epistolam tertiam, &ad episcopos Africæ, Galliæ, & Hispaniæ epistolam septimam. Nimirum Lazarus cum Herote Arelatensi episcopo, Cælestium insectatus fuerat ; indeque in sanctos pontifices Pelagianorum hæreticorum iræ ac calumniæ. Quapropter sanctitati Lazari officere non debet, quidquid de eo in Zozhni legitur epistolis < Inter cetera Zozimus exprobrat Lazaro, quod fuerit in synodo Taurinensi calumniæ damnatus, cum Briccji innocentis episcopi Turonicæ civitatis vitam falsis objectionibus appetiisset ; quem tamen postea ordinatum episcopum queritur, ab ipso Proculo Massiliensi episcopo, qui unus erat ex judicibus a quibus suerat condemnatus. Aliudgra- vius ei exprobrat, quod in ipsumpenetrale & sacerdotale solium sanguine innocentis pene res- persum irruperit •• Stetitque, inquit, in eo hactenus umbra facerdotii » donec in tyranno imago staret imperii. Sed hæc scripsit Zozimus dolis & calumniis Cælestii deceptus. Ceterum ultima ejus verba nos docent Constantinum qui imperium in Galliis usurparat contra Honorium Augustum, favisse Lazaro ; & vicisiim forte Lazarum ab ejus partibus stetisse ; unde Constantino interemto, episcopatu se abdicasse dicitur. Ceterum in condlio Taurinensi, ne verbum quidem occurrit de Lazaro pro calumniis damnato. IV. S. B A s 1 L 1 u s. S. Basibus interfuit exsequiis S. Hilarii Are- latensis episcopi, ex ejusdem vita, auctore sancto Honorato, cujus hæc verba sunt : Sancti Ba- filii tunc presbyteri, nunc pontificis summi invenit industria, ut maximam partem coopertorii (quo tegebatur corpus sancti Hilarii, dum ad sepulturam deferebatur) utraque manu dijcerptam….. arriperet, & longius recedens dividendo populit erogaret, ut videlicet turbam eorum qui confluebant ad diripiendam aliquam fimbriam, & funus impediebant, removeret. Porro hæc de B asilio episcopo Aquæ— Sextiensi J acobus S irmon. dus, summa eruditione & pietate insignis Societatis Jesuprelbyter, interpretatur, & post ipsum Quesnellius in nota ad vitam S. Hilarii. Quod spectat ad tempus quo sedit Basilius, constat eum adhuc fuisse in gradu presoyterii anno 449. quo ad Deum migravit S.Hilarius. Idem Sirmondus ex Sidonii Apollinaris lib. VI1. arguit eum ipsum esse Basilium cujus meminit episu 6. & quem orat ut Eurico rege Gothorum Aria- no in orthodoxos sæviente, sollicitudine pastorali invigilet desolatis cura diœccsibus pard- chiisque quas limes Gothicæ sortis includit. V. M a x 1 m u s. Hic episcopus notus est ex plurimorum conciliorum subseriptionibus ; videlicet Arausica- ni II. anno 524. Vasensis eodem anno, Aure- lianensis IV. anno 541. ubi nomen ejus sedis, quod desideratur in aliis duobus, enuntiatur. VI. A v o L u s. Concilio V. apud Aurelianum habito post n Lege præscrtim ep ftolis tertiam, quartam, septunam, ac notas posthumas J.Sirmondi ad ipsas.
