1, 6 ECCLESI/ vitæ siiæ an. 71. Panctus Stephanus migravit ad. Christum. XXVIII. LEODEgARIVS I. Hunc episcopum legimus ex nobili Rajam- baldorum, qui comitatum Arausicanum pofli- debant, genere ortum fuisse. Ipsius nomen an. 1046. legitur in tabulis ecclesiæ majoris, quam brevi rexit tempore. Mortis ejus dies notatur XII. cal. Januarii in necrologio S. Andreæ fe- cus Avenionem ; cujus monasterii prius abbas fuerat. XXIX. E11 F A N TUs. Elisantus, aliter Elfandus j quem legimus ] Guillelmi & Rostagni Aptæ principum fratrem, ob restauratam suis sumtibus & consiliis ecclesiam sijam, in qua jam erat congregatio clericorum in comnuni viventium immortalem gloriam meretur. Anno circiter 1048. cum ejus ; consilio Bertrannus & Raimbaldus fratres confirmarunt ceflionem Aptensis abbatiæ sancti Eusebii factam ab avo luo Eldcberto, monasterio sancti Ægidii. Nominatur adhuc in donatione hoc circiter facta tempore Odi- loniabbati & S.Ægidio, a Raimundo, Gau- fredo, tribusque eorum fratribus. Commemo- ratur etiam in scheda Rajambaldi Arelatensis archiepiscopi ejusdem temporis. Anno 1053. transigit cum Pontio Pulverello. An. 1055. testis fuit cesiionis factæ S. Victori Massiliensi, dua* lumpeciarum terræ, aGaufredo comite Provinciæ, ut dicemus in Riperto Vapincensi episcopo. Ecclesiam Jocaffii dedit capitulo, eccte- siæqueAptensi antea multis vexationibus attritæ cefut condaminam ad Cardacias, VI. nonas Octobris, regnante Christo Domino ; item concedit villam in territorio Turritarum an. 1056. VI. cal.Julii.Huic quoque dono addidit fratrum j suorum libcralitate ecclesias S. Petri Castel- ] ion is, & S. Mariæ. Domum S. Saturnini consecravit cum Rajambaldo Arelatensi archiepi- sicopo, & Hugone Sanaciensi præsiile, mense Maio… ex epigraphe sapidi insculpta, quam refert Bouxus. Adruit concilio Tososanoanni 1056. & Avenionensi, anno circiter 1060. cui præfuit S. Hugo Cluniacensis abbas legatus Nicolai papæ IL Testatur enim Bouxus nomen hujus episcopi observatum a fc in subscriptioni- bus præfatæ synodi, cujus excerpta viderat penes domnum Polycarpum de la Riviere Cartu- sianum, qui ea inserere historiæ Avenionensi pollicebatur. Hunc præstantiffimum præsiilem p Grimaldinæ familiæ tribuit Venascus Fer- reolus. XXX. ISOARDUS. Hujus episcopi nulla exstat memoria quam in schedis doctissimi viri Polycarpi de la Riviere ascetæ Cartusiani, qui omnia Provinciæ maxime tabularia exploraverat, ad antiquitates ec- desiasticas illustrandas. Hic in observationibus ad episcopos Aptenfes collocat inter eos Ifoar- dum anno circiter 1095.01 me monet vir erudi- tissimus D. de Remerville S.Quentin, qui scribit doctos commentarios in episcopos Aptenfes. Idem asseverat (quod in confesso est apud om- Tomus l. AP TENSIS.’)17 . nes) Polycarpum esse in his quæ scripfit testem fide dignissimum. XXXI. B E R T R A N DU S I. Quo tempore Bertrandus episcopatum sit auspicatus nos fugit. Ignoramus etiam quousque Hoardus Aptensem obtinuerit sedem ; &utrum inter ipsum & Bertrandum aliquis medius piæ- suerit. De Bertrando vero unum duntaxat ha bemus, videlicet ipsum anno i 102. composuisse litem inter Petrum Auriac. abbatem S. Andreæ Avenion., & priores de Viens, Meyrigues, Thoucsse & Carnuol. XXXII. LEODEgaRIusII.a/.LAugERIus. Leodegarius seu Laugerius de Agulto, sulen- dori generis addidit virtutum omnium laudem t optimi lponsi officium gerens erga sijam ecclesiam, bona ipsius injuste amissa redemit ; in his castrum Sagnionis, an. 1113. quod confirmavit Paschalis II. bulla data 1115. neque tamen consanguineos spoliavit, ut fponsam suam ditarer ; nam filiis & filiabus fratris siii Ragem- baldi de Agolt, Guiranno, Bertranno, &c » de* dit medietatem castri Gordæ, partem Aptæ civitatis, &c. quæ habebat ex patre siio Rostag- no. Occurrit in tabulis Montis-majoris, anno 1118. Adfuit concilio Viennensi habito anno 1124. Quo tempore vivere & præesse desierit, prorsiis nesi : imus. Bulla Paschalis II. supra laudata cautum erat, ut nullus deinceps episcopus substitueretur, nisi de canonicorum confilio & tltcHone promotus, præterea ut res deficientis epss- copi sub canonicorum provifione permanerent i nec cuiquam liceret eas invadere. XXXIII. R A I M UN D US I. Hunc episcopum debemus tabulario sancti Ægidii, ubi asservantur litteræPetriNarbo- nensis archiepiscopi, Aldeberti Nemausensis episcopi, & Raimundi episcopi Aptensis, quibus testantur Raimundum comitem ( Tolosanum) cessisse S. Ægidio omnem honorem quem habebat, aut habere se dicebat in hoc loco. Litteræ datæ an. 1150. indicant tempus quo Pedebat hic præsul, aliunde notus ex transactione facta an. 1145. de qua loquimur in Willelmo præposito Sistaricensi. In jam laudato necrologio sancti Ægidii legitur.— idibus Aprilis obiit Raimundus epijcopus Aptensis. XXXIV. RAINARDUS. Rainardus vel Rainaldus adhuc obscurior est Raimundo ; id enim unum de eo tenemus, quod in chartis Aptensis ecclesiæ memoretur anno IIjt. Ceterum ii quis contenderet Rainaldum esse eundem cum Raimundo, nollem id pervicaciter negare. Facile enim potuit amanuen- sis lcribere Rainaudum pro Raimundo : ex Rai « naudo vero’postea alii Rainaldum, alii Rai- nardum confecerunt. XXXV. GuILtELMttS L Guillelmus cognominatus Afira, an. 1158. buL : lam seu litteras ab Hadriano papa IV. accepit, quibus summus hic pontifex confirmavit mens « Zij
