3<z ECCLESIA conciliavit, & ad hominium reddendum rece— J pit anno 1306. Bertrando mortuo, Rosa &Ma- bilia Porores ejus heredeS idem præstiterunt anno 1309. Homagium fecit Roberto regi comiti Provinciæ an. 1310. Rostagno de Salices abbati S. Eusebii electo benedictionem striem, nem denegavit mense Januario an. 1307. quod siiæ electionis consirmationem ab eo de more petere contemsisset ; cujus controversiæ judicium Durando Massiliensi episcopo pari partium conscnsu delatum est. Monachis Euseoia- nis interdictionem quoque comminatus est, nisi partem impensarum siIæ consecrationis, quæ ip- sis indicta fuerat, exsolverent. Tertium ecclesiæ I Pronaon* a latere Septentrionis proprio ære absolvit, uti probant ejus gentilitiæ* tesseræ, quæ in hujus cellæ parietibus & fornicibus adhuc visentur. In hac vero ecclesiæ parte sepulturam elegit. Obiit v. Kal. Februarii anni 1318. XLVIII. RAIMUNDUS IV. RaimUndus Botti utroque patruo mortuo ad infulas Aptenses vocatus est, cum operarii hujuS ecclesiæ munere fungeretur. Quam primum sedere cœpit in sancti Castoris cathedra de ipsiuS cultu Iollicitus, ejus sitcrum caput theca argentea exstantis operis indusit, an. videlicet 1320. ( ut constat ex membranula in hoc vase inclma, & gentilitiis Raimundi symbolis. Caput sancti Elzeari comitis Ariani Parisiis Aptam allatum excepit, &in ecclesia Fratrum Minorum magna pompa sepelivit anno 1327. mense Octobri ; anno vero sequenti v. nonas Maii libello supplici, nomine totius cleri & populi Aptensispostulavit ab Johanne XXII. ut eum in album {anctorum referret. Eodem in loco hactenus sancti Elzeari reliquiæ honorifice servantur & coluntur. Car- mebtarum ecdesiam consecravit anno 1323. & anno 1326. adfuit concilio San-Rustensi secus Avenionem ; cujus acta edidit Petrus Gassen— ] dus ad calcem notitiæ ecclesiæ Diniensis ex- stantque tomo XI. concil. parte 2. Ejus obituS in Aptensi ecclesia consignatur anno a nativitate Christi 1330. mense Januario delinente. Jacet in majori templo. XLIX. GERALDUS II. Post Raimundi mortem occurrit maxima confusio in succesiione episcoporum per unum aut alterum annum, ob multitudinem præsii- lum qui sedem hanc salutasse potius quam occupasse dicendi sunt. Certe in tomo II. litterarum communium Johannis XXII. anni 16. j ejus pontificatus, reperiunturlitteræ, seu bullæ quibus Guillelmum Astræ ( al. Asterium) præ- fecit ecclesiæ Aptensi, per transtationem Ber- trandi ad ecdesiam Bononiensem. Dat. Avt- nioni 11. idus Junii, an. XVI. ejuspontificatus,. Hic annus apud sacros historicos est Christi 1331. Itaque post mortem Raimundi, quæ contigit an. 1330. jam tenemus duos episcopos meIsse Junio anni 1331. Bertrandum & Guillelmum. Verum præterea inregistris capituli siImmafide a D. de Remerville delcriptis, Geraldus datur successor « H « tefferr sunt : it gueults « m chtfltnu gtthiqut i’tr sommi it}. tturi favilltnttt, ttllt i>t mihtufitrmmta-ftiti itu* autrtl. n TENSIS. 363 Raimundo Botti episcopo, diciturque electus die 17. Februarii anni 1330. Paulo post cum Jo- hannes XXII. concesiisset prioratum sancti Saturnini, qui a mensa episcopi Aptensis pendebat, Stephano Sauvet presoytero, Geraldus de ea collatione ad papam conquestus est ; qui respondit inquirendum esse utrum unio hujus prioratus cum episcopali mensa legitima foret. Postea ante mensem Decembrem, ceffit ingratiam Guiraudi, qui legitur electus die 18. Decembris anni 1350. Ecce episcopos quatuor tam brevi tempore. Sammarthani fratres tamen post Geraldum nullum alium substituunt usique ad Bertrandum Acciaoli, Sed vir doctus qui nunc historiæ Aptensium episcoporum describendae operam dat, suafque nobis sichedas humaniter utendas permisit, Geraldo dat successorem Gui* raudum nomine, qui paucos post menses translatus fuit ad sedem Petracoricensem. Certe debetur integra fides registris Aptensibus ; nec fal- sitatis nota litteris Johannis papæ inuri debet. Itaque dicendum est papam tunc inconsi]lto ca- Situlo, vacanti sedi proipexisse & providisse pa- :orem ; capitulum vero jure siio utendo, nihilominus elegisse sibi episcopum. In annis autem consignandis papæ computant annos siii ponti ? sicatus, qui non incipiunt cum annis vulgaribus, tunc inchoari solitis ab Pascbate. Idcirco npn simt omnino respuendi illi episcopi, sed hic statuatur ordo inter illos, ut Geraldussit XLIX. Bertrandus ab Johanne provectus L.Guiraudus Gerardo succeisor datus, qui minime sedit omittitur. LI. Guillelmus Bertrando siiffectus bulla pontificia. LII. alter Guillelmus.Porro observatione dignum est, præcipue penes episcopos a papa promotos, remansisse episcopatum ; quapropter de his sigiUatim dicemus, sed breviter. L. BERTRANDUS II. Bertrandus Acciaoli, Leonis filius, nobilis Florentinus, Angeli Acciaoli cardinalis-eonsangui- neus, qui legitur electus 7. Julii anni 1331. idem est cujus Johannes XXII. meminit in bulla pro Guillelmo Asterio, ubi dicitur, inde transtatuS ad Iedem Bononiensem. Et vero bulla illa data legitur 11. idus Junii, anno 16. pontificatus Johannis, qui non est expletus nisi die 8. Augusti sumi 1331. A Bononienli ecclesia legitur migrasse ad ecdesiam Nivernensem, ubi Albertus dicitur ; quod nomen aliquando ipsi est accommodatum. LI. GUILLELMUS IV. Guillelmus AsteritiSex ordine Minorum creatur episicopus bulla Johannis XXII. die 12. Junii anni 1332. ut contendit D. de Remerville. An. 1337. in comitatu siiimetropolitani kaliorum provinciæ præsulum perrexit ad synodum A venionensem. T ransfertur ad ecclesiamPetra- coricensem bulla Benedicti papæ X11. data Kal. Oct. an. 7. ejus pontificatus, qui est Christi 1340. LII. GUILLELMUS V. Guillelmus Audebertus Carnotensis, ordinis Minorum, sub finem anni 1340. aut 41. conscendit thronum ecclesiæ Aptensis, uti lego in
