Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/263

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

4, 4 ECCLESIA X no 517. in hunc modum : Constantius in Chri— A sti nomine episcopus civitatisVappincensis relegi & subscripfi, die & consule suprasuripto. ConciliiS Carpentoractensi anni 527. ac Arausicano II. anni 529. subscriptum adhuc legitur nomen Constantii episcopi, rftinime addito ecclesiæ Cui præesset titulo. Proprium officium Vapin- cense sancti Constantii meminit ad diem 12. Aprilis. Sed subodoramur ipsi tribui perperam quæ de sancto Constantino lupra retulimus, ex veteri martyrologio. IV. S. T 1 G R I D E s. Nihil de hoc sancto antistite novimus-, nisi quod legimus in martyrologio ad diem 3. Fe— 1 bruarii. V. S. R E M E D 1U S. S. Remedius honoratur maximo cultu in prioratu Bertii ordinis S. Benedicti, in finibus Ar- vern.& Lemov.ubi legitur corpus ejus asservari. VI. VELLESIUS. Subscripsit anno 541. concilio Aurelianensi IV. ex manuscripto codice Murbacensi, quem exploravit noster D. Edmondus Martene. ltem concilio Aurelianensi V.anno 549. & Parisiensi II. anno 555. ubi legitur in utraque subscri-( ptione episcopus ecclesiæ Vappincensis. VII. SAGITTARIUS. Sagittarius sub S. Nicetio Lugdunensi antistite educatus, & diaconatus perfunctus officio, ad episcopatum pervenerat, quam dignitatem sceleribus dedecoravit, cum fratre Salonio Ebredunensi episcopo, qui, inquit Gregorius Turon. l. 4. hilt. non cruce munitt, sed galea aut lorica seculari armati, multos manibus propriis, quod pejus est, interfecisse referuntur, in illo videlicet pra-lio, quod Mummolus commisit cum Longobardis in Galliam irrumpentibus, non ] longe ab Ebreduno, an. circiter 566. Idem Gregorius 1. 5. de iis duobus fratribus fusius loquitur, qui a siincto Nicetio Lugdunensi episcopo educati, honorem diaoonatus adepti erant. Sed assumto, inquit, episcopatu in proprium relati arbitrium, coeperunt in pervastonibus, cadibus, homicidiis, adulteriis, diverfisque in sceleribus in- fano furore grassari. Eorum vesaniam expertus est Victor episcopus Tricastinorum in ipIa. fui natalitii solemnitate ; nam in ipsum cum armata cohorte irruerunt, ejusque vestimentis scissis, ipsius ministros cæciderunt. His auditis Gun- tramnus rex juflit cogi concilium* apud urbem. Lugdunensem sub patriarcha siincto Nicetio ; quo in cœtu convicti fratres, episcopatus honore privantur. Sed sedem apostolicam, rege quo-

? ue favente, appellarunt, & a Johanne papa II. sunt restituti. Qui abutentes tanta indulgentia in majoribus sceleribus quotidie misceban- tur s assueti enim armis tanquam laici, non so- lum hostes propriis manibus occiderant, sed etiam cives fuos fustibus usque ad sanguinis ef~ fusionem verberareconsueverant. His commotus rex, quem Sagittarius sermonibus in reginam jactatis læserat, duos fratres in monasteA P I N C E N S I S. 455 ria detrudi juflit, ubi a militibus custodiebantur, ne quisquam ad eos accederet. Attamen rex precibus quorumdam e siiis familiaribus permotus, & morbo majoris natu siiiorum suorum, eos liberari juflit, dicens ; Ite quantocius & laxate eos, deprecantes ut orent pro parvulis nostris. Igitur sedibus suis restituti, magna pœniten- tiæ signastatim dedere, ut viderentur nunquam a pfallentio cessare, celebrare jejunia, eleemofj- nas exercere, librum Davidici carminis explere per diem, noctefque in hymnis ac lectionibus meditando deducere..Sed non diu hacsanctitas inli- batapermansu, converfique sunt iterum retrorsum. Subdit Gregorius eorum continuas compota- i tiones, cursos, hoc est officii divini neglectum, usiim vestium mollium ; sed nec mulieres deerant, cum quibus polluerentur…… su faciebantfin- gulis diebus, donec ira Dei irruit super eos. Itaque coacta jussu Guntramni regis apud Cabi- lonem synodo anno 579. objiciuntur eis vetera crimina & flagitia ; illudque est additum, quod essint rei majestatis, & patria proditores. Fsua de caufa ab episcopatu dijcincti * in bastlicam beati Marcelli sub custodia detruduntur, ex qua perfugam lapst discessrruntper diversu vagantes. Postea Sagittarius partes lectatus Gundoval- di, qui seChlotarii regis filium dicebat, ac re-

gem, Sagittarioque Tolosæ pollicitus suerat epi- scopatum, misere periit, amputato capite cum cucullo, dum obtecta facie sugere niteretur, ut ait idem Gregorius. Sagittarii meminit Marius præsiIl Aventicensis in chronico, anno 13. consolatus Justini junioris Augusti. VIII. S. ARIDIUS, fi ve Singularem de sancto Aregso existimationem generat arctior inter sanctum Gregorium Magnum ipsumque amicitia & familiaritas, tribus confirmata epistolis, quas papa fandissimus ad eum scripsit. In priori quæ est 107. lib. 9. eum ) de morte suorum ( for te propinquorum) consolatur, pro qua se summo quoque dolore affectum teitatur, quia, inquit, nos de duobus cha- ritas unum fecit. Aregius a siincto Gregorio poposcerat licentiam utendi dalmaticis, quamsuo quoque dari archidiacono postulabat. Invita sancti Cæsarii Arelatensis archiepiscopi sexto seculo scripta lib. I. legimus Symmachum papam eum pallio donasse
diaconos quoque ipstus ad Romana instar ecclesia, dalmaticarum habitu praeminere fecisst. Dalmaticæ illæ amplis erant manicis, talares, sericæ, auro ornatæ, & plagulis ex purpura assutis distinctx*. Gregorius ad
mentem revocans bona quæ erant in hoc episcopo maxima, ipsum ejusque archidiaconum dalmaticarum usu decorandos judicavit, easque Cyriaco abbati in Galliam proficiscenti Vapin- cum deferendas tradidit. Secunda Gregorii ad Aregium epistola, quæ est 15. libu 1. sic incipit
In quanta apud nos memoria fraternitatis vestra su charitas, cordis vestrisecreta requirite, & ex eo quem circa nos habet amorem colligetis. Et quoniam stnccra in dilectione nec vires abfentia, nec locum habet oblivio s ita stbisupius imaginata vestra fraternitatis prafentia mens nostra reficitur, ac fi corporeis vos oculis nobis ststi cernamus —.quia